Metoda Kordaszewskiego
| Metoda Kordaszewskiego |
|---|
| Polecane artykuły |
Metoda Kordaszewskiego należy do metod analitycznych wartościowania pracy. Metody analityczne stosują określone kryteria. Są bardziej czasochłonne od metod sumarycznych, jednak dają dokładniejsze i bardziej obiektywne rezultaty.
J. Kordaszewski stwierdza, że "przedmiotem wartościowania są czynności wykonywane na konkretnych stanowiskach pracy w określonych warunkach otoczenia. Nie są, więc przedmiotem wartościowania zawody".
J. Kordaszewski zauważył również, że poprawiając jakość pracy pracowników, zwiększają się korzyści: klientów, przedsiębiorstwa i otoczenia. Pracownicy dodatkowo zyskują:
- podniesienie poziomu bezpieczeństwa,
- likwidację ryzyka i zagrożeń,
- należyte warunki medyczne i socjalne,
- sensowność treści pracy oraz świadomość jej pożyteczności.
- partycypacja decyzyjna,
- bezstronność w wynagradzaniu,
- przestrzeganie regulaminu, praw i zasad pracy.
Klient organizacji uzyskuje lepszy wybór, który cechuje się wyższym poziomem realizacji istotnych dla niego funkcji. Przedsiębiorstwo zaś otrzymuje racjonalność w funkcjonowaniu i dyspozycji zasobami oraz wyższy wynik finansowy.
Metodyka analitycznego wartościowania pracy
Analityczne watościowanie pracy składa się z następujących etapów:
- przygotowanie zakładu pracy,
- dokonanie wstępnej analizy pracy,
- określenie metody analitycznej,
- opracowanie opisów pracy dla stanowisk,
- wycena punktowa stanowisk,
- przechodzenie z wyników wartościowania na płace.
Model kwalifikacyjny J. Kordaszewkiego
Chcąc ocenić pracę należy zsumować wszystkie oceny pojedynczych elementów. Następnie stworzyć model kwalifikacyjny, który będzie zawierał cechy wyznaczające kryteria kwalifikowania i przyznawania im odpowiedniej oceny. Najbardziej popularnym modelem kwalifikacyjnym jest model kwalifikacyjny J. Kordaszewskiego. Zawiera on cztery czynniki, które świadczą o trudności prac:
- złożoność prac,
- uciążliwość warunków środowiska,
- niebezpieczeństwo wywoływania szkód przez pracowników,
- uciążliwość złożonych zadań.
Nasilenie wyżej wymienionych czynników w pracy jest wyrazem poziomu jej trudności.
Poprawny model kwalifikacyjny zaczyna się od obserwacji i rejestracji przebiegu pracy na danych stanowiskach, następnie ocenie poziomu jej trudności i przydzieleniu odpowiedniej liczby punktów dla danej czynności. Po zebraniu wszystkich ocen punktowych porównuje się prace. Ustalony tak stopień trudności oraz charakter wcześniej wymienionych czynników stanowi podstawę wyboru odpowiednich pracowników na dane stanowisko pracy. Zapewnia to odpowiednie wykonywanie pracy oraz wydajne wykorzystywanie umiejętności pracowników. Służy to zdobyciu przez pracowników satysfkacji i zadowolenia z wykonywanej pracy, co może prowadzić do możliwości zdobycia wyższych zarobków.
Bibliografia
- Adamska M., Leksykon zarzadzania, Difin, Warszawa 2004,
- Martyniak Z., Organizatoryka, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1987
- Martyniak Z., Metody organizacji i zarządzania, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 1999.
Autor: Agnieszka Chronowska
