Kontrakt relacyjny
Kontrakt relacyjny |
---|
Polecane artykuły |
Szczególny rodzaj transakcji (kontraktu) zaakcentowali w awojej pracy J. K. Master, G. Miles, D. D'Souza oraz J. P. Orr [2004]. Wyróżnia się on ścisłymi powiązaniami pomiędzy odrębnymi jednostkami, które ograniczają wpływ rynku na warunki wymiany. Na podstawie zastosowanego przez autorów nazewnictwa w języku angielskim, taki typ transakcji można określić w języku polskim jako kontrakt relacyjny. J. K. Master, G. Miles, D. D'Souza oraz J. P. Orr [2004] określili taki typ transakcji jako relational contracting lub relational contract. We wspomnianej pracy zwrócono także uwagę na inne cechy charakteryzujące takie rozwiązanie. Podkreślono, że kontrakt relacyjny nie dotyczy pojedynczych transakcji w ściśle określonych warunkach. Związany jest natomiast z realizacją serii transakcji w średnim lub długim okresie, w których zarówno warunki wykonania, jak również efekty są trudne do przewidzenia. Kontrakty relacyjne oceniane są na podstawie wielkości udziału, a nie na podstawie równości statusu stron. Wynika to z możliwości występowania sytuacji, w których wartość zaangażowanych zasobów jednej ze stron może być większa niż uzyskane wspólnie efekty. Stałe monitorowanie poziomów korzyści uzyskiwanych przez strony może wpływać negatywnie na trwanie relacji warunki transakcji [J. K. Master, G. Miles, D. D'Souza oraz J. P. Orr, 2004, s. 51].
Bibliografia
- Master J. K., Miles G., D'Souza D., Orr J. P., Risk Propensity, Trust and Transaction Costs in Relational Contracting, Journal of Business Strategies, vol. 21, no. 1, 2004
Autor: Tomasz Małkus