Bezrobocie keynesowskie

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 07:52, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Bezrobocie keynesowskie
Polecane artykuły


Bezrobocie keynesowskie jest to bezrobocie wynikające z niedostatecznego popytu globalnego. Nazywane jest również bezrobociem cyklicznym, ponieważ jego wielkość zmienia się wraz z cyklem koniunkturalnym (bezrobocie koniunkturalne). Pojawia się w sytuacji, kiedy gospodarka wchodzi w okres recesji, której jedną z oznak są na przykład problemy przedsiębiorstwa ze sprzedażą wyprodukowanych towarów, skutkuje to spadkiem produkcji oraz redukcją zatrudnienia. Wraz ze spadkiem popytu na pracę spadają jej ceny, jednak wiele osób chętnych podjąć zatrudnienie za oferowaną stawkę płacy realnej nie będzie mogło jej znaleźć (bezrobocie przymusowe). Wielkość produkcji determinowana stopą zatrudnienia oraz popytem konsumpcyjnym będzie spadała dopóki płace i ceny osiągną nowy poziom równowagi długookresowej. Wraz z poprawą koniunktury, a co za tym idzie, ze wzrostem produkcji stopa bezrobocia będzie spadać.

Klasyczna teoria zatrudnienia według Keynesa

Według J. M. Keynesa składa się z trzech podstawowych założeń:

  • płacy realnej (która równa się końcowej przykrości faktycznie zatrudnionej pracy),
  • bezrobocia przymusowego (według tego filozofa nie istnieje),
  • podaży (która tworzy sama dla siebie popyt, a dzieje się to z faktu, iż cena popytu równa się globalnej cenie podaży przy każdym poziomie produkcji i zatrudnienia).

Założenie bezrobocia keynesowskiego wynikające z jego teorii zatrudnienia

J. M. Keynesa wprowadził on do swoich pojęć taki termin jak "bezrobocie przymusowe”. Uzasadniał, że ludzie są bezrobotni z przymusu gdy występuje sytuacja gdzie istnieje mały wzrost cen konsumpcji robotniczej w stosunku do płacy nominalnej. Stwierdza on, że globalna podaż siły roboczej, która jest gotowa do podjęcia pracy za oferowane wynagrodzenie w danym czasie (bieżąca stawka płac nominalnych) jak i globalny popyt zgłaszany na nią przy tych samych stawkach są większe niż realny poziom zatrudnienia. Inaczej mówiąc bezrobocie keynesowskie jest to stan w którym ludzie są zdolni do podjęcia pracy za wynagrodzenie oferowane na rynku pracy (nierzadko nawet niższe) a mimo to nie mogą znaleźć pracy. W teorii bezrobocia J. M. Keynesa sytuacja ludzi znajdujących się w takim położeniu jest dużo gorsza od tych aktualnie posiadających zatrudnienie.

Skutki występowania bezrobocia typu keynesowskiego

Biorąc pod uwagę fakt iż w okresie recesji bezrobocie keynesowskie może przybrać ogromne rozmiary, wymagane jest aby państwo zapobiegało jego powstawaniu poprzez interwencjonizm. Interwencjonizm państwowy mający na celu zapobieganie występowaniu bezrobocia keynesowskiego przekłada się na zadania państwa, mające na celu zwiększenie zagregowanego zatrudnienia, poprzez narządzi monetarne i fiskalne. Działania, jakie powinien podjąć rząd zostały przedstawione przez Johna Maynarda Keynesa w książce pod tytułem "'Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza wydanej w 1936 roku. (E. Mansfield, 2002, s. 51)

Bibliografia

  • Begg D. (1997). Makroekonomia, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
  • Begg D., Fischer S. Dornbusch R. (1994). Ekonomia tom 2, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
  • Bludnik I. (2009). Bezrobocie keynesowskie, "Ruch prawniczy, ekonomiczny i socjologiczny. Rok LXXI", Zeszyt 3.
  • Hall R. E., Taylor J. B. (1997)., Makroekonomia. Teoria, funkcjonowanie i polityka przekład Wojtyna A., Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa.
  • Mansfield E.(2002). Podstawy Makroekonomii. Zasady, przykłady, zadania, przekład G. Dąbkowski, Agencja Wydawnicza "PLACET", Warszawa.
  • Nordhaus S. (1996). Ekonomia 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
  • Owsiak S. (1999). Finanse publiczne. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
  • Sloman J. (2001)., Podstawy ekonomii, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
  • Stankiewicz W. (1998). Historia myśli ekonomicznej, Polskie wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.

Autor: Aneta Liszka, Justyna Komenda