Disruptive innovation

Disruptive innovation
Polecane artykuły
Czwarta rewolucja przemysłowa Dolina krzemowa Zarządzanie przez jakość Lean Startup Teoria chaosu Walter A. Shewhart Kaoru Ishikawa William Edwards Deming Anomalia

Discruptive innovation – w języku polskim są to innowacje przełomowe. Polegają na radykalnym zmienieniu dotychczasowego modelu działalności gospodarczej. Następstwem tego jest zmiana na lepsze.

Historia

Innowacje przełomowe (discruptive innovation) – termin ten został wymyślony przez Claytona Christensena .Został on użyty po raz pierwszy w jego książce pt. “Innovator`s Dilemma” (1997). Był to początek przełomowego myślenia na temat innowacji. Używali go liderzy małych przedsiębiorstw, jak i wielu menadżerów dużych i dobrze prosperujących organizacji m. in. Intel czy Southern New Hampshire Univeristy. Pierwsze badania były prowadzone w latach 70. i 80.. Bazowały one na na przemyśle napędów dysków twardych. Nie przeprowadzono jednak wielu badań w tym zakresie, co podważało teorię. Opinia publiczna wskazywała na niesłuszność wyciągniętych wniosków motywując tym, że takie zjawisko nie występuje zbyt często. Autor danej teorii bronił się, twierdząc, że użyte metody statystyczne były niewłaściwe, przez co wyniki nie przekonywały co do słuszności jego przemyśleń.

Mimo dużej popularności tej teorii, podstawowe założenia i zasady były źle interpretowane i używane, co skutkowało negatywną opinią i krytyką, która była zupełnie niesłuszna. Ponieważ wskazywane wady i błędy były zlikwidowane. Bardzo powszechną sytuacją jest również nadużywanie hasła (discruptive innovation), a wynika to z braku zgłębienia wiedzy w tym kierunku. Wielu pisarzy i badaczy używa tego sformułowania do opisania każdej sytuacji, gdy branża jest wstrząśnięta, co jest oczywiście błędem.

Model innowacji przełomowych

Model Christensena ukazuje, że zidentyfikował trzy elementy zakłóceń.

• Pierwszym z nich jest tempo poprawy, które klienci mogą wykorzystać albo zaabsorbować. Przykładem może być moc, którą dzisiejsze samochody wysokiej klasy mają pod maską. Klient ze względu na ograniczenie prędkości, korki, wzgląd na bezpieczeństwo nie jest w stanie wykorzystać całej tej mocy.

• Drugi element to tempo rozwoju technologicznego. „Oznacza to tempo, w jakim firmy opracowują nowe atrybuty swoich produktów, które nazywa tempem postępu technicznego.”Należy zauważyć, że w prawie każdym przemyśle tempo postępu technologicznego jest wyższe niż wydajność, którą klienci mogą wykorzystać lub zaabsorbować. Przyczyną tego jest fakt, że firmy starają się zadowolić klientów, którzy wciąż nie są zadowoleni ze swoich produktów oraz żądają więcej i są w stanie za to zapłacić. Najlepszym tego przykładem są laptopy. Gdy po raz pierwszy pojawiły się na rynku wielu klientom spodobała się ich mobilność, lecz daleko im było do wydajności jaką posiadały komputery stacjonarne. W tym momencie znajdowali się poniżej linii przerywanej widocznej na rysunku. Było to powodem, że wydajność laptopów znacznie wzrosła i zawiera teraz tyle mocy, że zwykły użytkownik nie jest w stanie jej wykorzystać. Dzięki temu rozwojowi powstały netbooki, które w porównaniu do przeciętnego laptopa są mniejsze, lżejsze, mają dłuższy czas pracy na baterii i są bardziej mobilne. Jednak są mniej wydajne. Poprzez przesunięcie się laptopów daleko od linii przerywanej, netbooki wykradły znaczną część rynku i rozpoczęły nowy trend.

• Trzecim, ostatnim elementem jest rozróżnienie między podtrzymującą i destrukcyjną innowacją. Utrzymująca się innowacja, która wprowadza lepsze parametry niż były wcześniej dostępne, skierowana jest do wymagających, wysokiej klasy klientów. Utrzymujące się innowacje z roku na rok są przyrostowymi udoskonaleniami, które przyczyniają się do rozwoju większości firm, ale są również przełomowymi innowacjami. Przykładem jest iPhone. Gdy chodzi o walkę o podtrzymanie innowacji, nie liczy się jak bardzo trudna jest technologicznie innowacja. Prawie zawsze wygrywają ustaleni konkurenci.

Bibliografia

• Bo Hansen M. (2010). Disruptive Innovations and Business models, AAU
• Christensen C., Raynor M., McDonald R. (2015). What Is Disruptive Innovation? “Harvard Business Review”, December
• Chwałek J. (2014). Kierunki innowacji w handlu Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy
• King A., Baatartogtokh B. (2015).How Useful Is the Theory of Disruptive Innovation? “ MITSloan Managment Review” nr 57
• Schmidt G. ( 2008). When Is Disruptive Innovation Disruptive? “Journal of Product Innovation Management” nr 25

Przypisy

Autor: Jakub Maniara