Tabela kursów
| Tabela kursów |
|---|
| Polecane artykuły |
Tabela kursów to tabela kursów walut, które są obwieszczane w poszczególnych krajach i ogłaszane są przez ich banki centralne, tak jak na przykład w Polsce przez Narodowy Bank Polski. Tabele kursów wskazują ceny, zgodnie z nimi banki centralne są skłonne sprzedawać lub kupować poszczególne waluty. Jednakże kursy walutowe są ustalane przez banki komercyjne, realizujące obroty dewizowe (W. Bień 1998, s. 269).
Kurs walutowy
Kurs walutowy jest to cena danej jednostki monetarnej przedstawiona w innej walucie, odzwierciedla stosunek zamienny różnych dwóch walut.
Kursy walutowe wyrażane są na dwa różne sposoby:
- kursy kupna - według których kantor wymiany lub bank jest gotów zapłacić przy skupowaniu walut,
- kursy sprzedaży - według których kantor wymiany lub bank oferuje sprzedaż jednostek pieniężnych.
Kurs kupna zawsze jest niższy od ceny kursu sprzedaży, a ta różnica stanowi tzw. spread, czyli marżę zarobkową kantoru lub banku (W. Bień 1998, s. 269).
Kursy dewiz oraz pieniędzy
W tabelach kursów obwieszczanych przez banki oddzielnie wykorzystywane są jednostki pieniężne dotyczące:
- działań w zakresie egzekwowania należności i spłacania zobowiązań za pośrednictwem konta bankowego (w tabeli kursów - kolumna "dewiz").
- transakcji, które polegają na sprzedaży lub skupie pieniądza gotówkowego (w tabeli kursów - kolumna "pieniądze").
Spread banku jest zróżnicowany dla obu rodzajów tych działań. "Operacje dewizowe dotyczą z reguły poważniejszych sum i nie wymagają gromadzenia, sortowania i przechowywania znaków pieniężnych(W. Bień 1998, s. 270)." Koszty takich transakcji są zatem relatywnie niższe niż przy gotówkowych operacjach, a także łatwiej bank może się obronić przed ryzykiem zmiany wysokości kursów. Dlatego spread banku przy czynnościach dewizowych jest niższa w porównaniu do marży przy operacjach gotówkowych (W. Bień 1998, s. 270).
Zmiany kursów
Kursy sztywne:
- rewaluacja (rewaloryzacja) - ustawowe zwiększenie wartości waluty wobec innych walut, skokowe
- dewaluacja - ustawowe zmniejszenie wartości waluty wobec innych walut, skokowe.
Kursy płynne:
- aprecjacja - wzrost wartości waluty względem innych walut,
- deprecjacja - spadek wartości waluty względem innych walut.
Waluty "słabe" i "mocne"
Istotnym czynnikiem kształtowania się tabeli kursów jest stopień stabilności wysokości kursu danej waluty oraz masowość wykonywanych w niej transakcji. Waluty "mocne", które są nie narażone na utratę wartości kursu w porównaniu do innych walut oraz wykorzystywane są masowo w czynnościach płatniczych, marża zarobkowa banku jest niższa. Natomiast w przypadku "słabych" walut, które rzadziej są narażone na znaczniejsze spadki wysokości kursu lub sporadycznie stosowane są w rozliczeniach spread ulega powiększeniu (W. Bień 1998, s.270).
Tabela banku a kantoru
W tabeli banku - oprócz narodowych kursów walut - są również uwzględnione notowania międzynarodowych kursów walut, wykorzystywanych dla rozliczeń, które są prowadzone w jednostkach rozrachunkowych. Te jednostki monetarne jednakże nie są emitowane w formie pieniężnych znaków, dlatego są one ustalane tylko i wyłącznie "dla dewiz". Są to poniższe waluty:
- "ECU (European Currency Unit), kreowana przez Europejski Fundusz Współpracy Walutowej utworzony w ramach Unii Europejskiej, waluta była stosowana do 1998 roku,
- "SDR (Special Drawing Rights), kreowana przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy (W. Bień 1998, s. 272)."
W tabeli banku podano także wartość kursu przeciętnego, którego wysokość zostaje ustalona poprzez Narodowy Bank Polski. Kurs przeciętny jest stosowany dla szeregu rozliczeń, które dokonywane są pomiędzy bankami. Zdecydowanie prostszy jest schemat tabeli, która jest publikowana poprzez kantor wymiany jednostek monetarnych, dokonujący tylko i wyłącznie sprzedaży i kupna pieniędzy w postaci znaków pieniężnych. Tabela publikowana przez kantory ogranicza się do notowania tylko kursów "pieniądza", a pomija kursy "dewiz", jak również jednostki rozrachunkowe. (W. Bień 1998, s. 272)
Transakcje międzynarodowe a kursy walut
Powstawanie zobowiązań lub należności w innych walutach są konsekwencją wchodzenia firm na rynek międzynarodowy. Importer, w celu rozliczenia należności za otrzymane usługi lub towary, musi nabyć walutę kraju swojego kontrahenta na rynku jednostek monetarnych. Tymczasem eksporter, który odebrał należność za wykonywane usługi lub dostarczone towary w zagranicznej walucie, zazwyczaj odsprzedaje ją na tym rynku walutowym. Wpływy z tych operacji na wyniki finansowe przedsiębiorstw będą uwarunkowane od dodatkowego elementu, czyli kurs waluty, który stanowi ukazywaną w walucie krajowej wartość waluty zagranicznej. Kursy walut bez ustanku ulegają zmianom, więc zachodzi obowiązek uwzględnienia tych elementów, które mają wpływ na te kursy (J. Czekaj, Z. Dresler 2002, s. 259).
Bibliografia
- Bień W. (1998). Zarządzanie finansami przedsiębiorstwa, Difin, Warszawa
- Czekaj J., Dresler Z. (2002). Zarządzanie finansami przedsiębiorstw. Podstawy teorii, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Jurek, M. (2013). Systemy kursów walutowych krajów Europy Środkowo-Wschodniej oraz zmienność kursów ich walut względem euro. Ekonomista, (2), 221-245.
- Kołodziejczyk, H. (2014). Wpływ instrumentu quantitative easing Rezerwy Federalnej na wybrane kursy walutowe. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, 76(4).
- Miciuła, I. (2015). | Innowacje finansowe na rynku walutowym. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia, (75 Rynek kapitałowy: skuteczne inwestowanie), 333-341.
