Krajowy ośrodek bilansowania i zarządzania emisjami
| Krajowy ośrodek bilansowania i zarządzania emisjami |
|---|
| Polecane artykuły |
Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami (KOBiZE) to instytucja zajmująca się zarządzaniem uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych oraz innych substancji o powiązanym działaniu przez przedsiębiorstwa przemysłowe.
Strona internetowa ośrodka: https://www.kobize.pl/.
Zadania KOBiZE
Do zadań Krajowego Ośrodka Bilansowania i Zarządzania Emisjami należy[1] m.in.:
- realizacja zadań powiązanych z działalnością i prowadzeniem bazy Krajowego systemu bilansowania i prognozowania emisji
- prowadzenie zbioru rachunków w rejestrze Unii podlegających normom jurysdykcyjnych Rzeczypospolitej Polskiej
- wyrażanie opinii na temat wniosków o wydanie listu popierającego i zatwierdzającego realizację projektów zbiorowych wdrożeń przeprowadzanych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz prowadzenie ich wykazów
- sporządzanie wykazu jednostek, które są uprawnione do kontroli raportów
- prowadzenie raportów i prognostyk odnośnie wielkości emisji
- przygotowywanie metod badanie wielkości emisji dla określonych rodzajów instalacji wskaźników
- ustanawianie wskaźników emisji na jednostkę towaru, surowca, zużytego paliwa i metod ich wyznaczania
- obserwowanie działań powiązanych z wykonywaniem projektów zbiorowych wdrożeń i projektów mechanizmów czystego rozwoju i projektów, mających na celu obniżenie lub zapobiegnięcie emisji gazów cieplarnianych
- prowadzenie systemu handlu uprawnieniami związanych z emisją gazów cieplarnianych
- administrowanie Rejestru średnich źródeł spalania paliw
- przygotowywanie zestawień informacji i raportów na potrzeby m.in. statystyki publicznej, systemów szacowania emisji gazów cieplarnianych i rozliczania skali emisji dwutlenku siarki i tlenków azotu, oceny obecnej jakości powietrza i innych
Instytutowi Ochrony Środowiska[2] w Warszawie zostało powierzone wykonywanie zadań Krajowego ośrodka.
Nadzór nad zadaniami
Nad zadaniami wykonywanymi przez Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami nadzór sprawuje minister właściwy do spraw klimatu[3]. Co roku, do dnia 31 stycznia KOBiZE jest zobowiązany do przedstawiania ministrowi sprawozdania z działalności ośrodka w roku poprzednim. W przypadku zastrzeżeń minister może żądać popraw, bądź dodatkowych wyjaśnień dokumentu w ustalonym terminie. W przypadku niedotrzymania wyznaczonej daty może zostać zlecona kontrola zadań wykonywanych przez KOBiZE. Gdy wyniki przeprowadzonej analizy wykażą zaniedbania, minister właściwy do spraw klimatu jest uprawniony do odwołania dyrektora Instytutu Ochrony Środowiska.
Krajowy system
Krajowy system bilansowania i prognozowania emisji służy przechowywaniu, przetwarzaniu, oszacowywaniu, przewidywaniu oraz zestawianiu informacji o emisjach. Obejmuje on m.in. informacje o[4]:
- podmiotach i osobach je reprezentujących korzystających ze środowiskach oraz użytkownikach Krajowej bazy o emisjach gazów cieplarnianych i innych substancji
- miejscach, w których prowadzona jest działalność, prowadząca do emisji
- urządzeniach, z których korzystanie prowadzi do emisji
- instalacjach i źródłach emisji
- środkach technicznych, zapobiegających emisjom
- rozmiarach emisji
- rozmiarach produkcji i właściwościach surowców oraz paliw pojawiających się podczas emisji
- pozwoleniach związanych z emisjami
- odstępstwach od dopuszczalnych rozmiarów emisji
- inwestycjach, dacie realizacji oraz przewidywanych wielkościach emisji
- aktywnościach, rozmiarach, przewidywanych zmianach emisji związanych z działalnością poszczególnych sektorów gospodarki
Krajowa baza
Krajowa baza o emisjach gazów cieplarnianych i innych substancji prowadzona jest przez Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami[4]. Krajową bazę tworzy system informatyczny, mieszczący zabezpieczoną bazę danych. Przechowywanie danych w jednym miejscu służy dokonywaniu porównań i weryfikowaniu danych emisyjnych. Pozwala również na jednakowe, niezależne od lokalizacji traktowanie podmiotów.
Przypisy
- ↑ Ustawa o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji 2009, art. 3
- ↑ B. Dębski i in. 2016, s. 394
- ↑ Ustawa o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji 2009, art. 5
- ↑ 4,0 4,1 Ustawa o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji 2009, art. 6
Bibliografia
- Dębski B. (red.) (2016)., Dane o emisjach zanieczyszczeń opracowywane dla Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ, "Przemysł chemiczny", nr 3, s. 394
- Osiński F., Grudzień Ł., Hamrol A. (2017) Analiza wpływu sektora MŚP na poziom zanieczyszczenia środowiska naturalnego w Polsce. "Modern management", nr 1, s. 98
- Ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji (2009), Dz.U. 2009 Nr 130 poz. 1070
- Ustawa z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (2015), Dz.U. 2015 poz. 1223
 |
Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu. |
Autor: Natalia Książek
