Kaucja
| Kaucja |
|---|
| Polecane artykuły |
Słowa Kaucja pochodzi z łaciny "cautio" co w tłumaczeniu oznacza środek ostrożności, rozwage. W powszechnym rozumowaniu kaucja to zazwyczaj określona suma pieniężna w gotówce czy też w papierach wartościowych stanowiąca zabezpieczenie wykonania danego zobowiązania lub też niewywiązania się z wytycznych umowy. Suma ta może zostać konkretnie określona, bądź stanowić procentowy udział całej wartości umowy (od 1% do 10%).
W sensie ekonomicznym kaucja to sposób zabezpieczenia zobowiązań pod czas, którego kredytodawca ma prawo w przypadku nie dotrzymania umowy przez kredytobiorcę zabezpieczając się finansowo otrzymać satysfakcję lub pokryć koszty, które wystąpiły ze względu na nie dotrzymanie umowy za pomocą potrącenia kwoty złożonej przez kredytobiorcę wcześniej.
W sensie nie finansowym kaucja występuję, jako zabezpieczenie w wypadku niewywiązania się lub niedbałego wykonania umowy.
W wypożyczalni samochodów kaucję potrąca się w przypadku spowodowania wypadku po winie wypożyczającego albo przetrzymanie samochodu i zwrócenie po terminie. Tak, że kaucja występuje w handlu, kiedy sprzedawca pobiera sumę pieniężną od kupca, jako zabezpieczenie na wypadek odmowy kupna przy dostarczeniu towaru. Wtedy kaucja może się nie zwracać będąc częścią ceny finalnej przy dostarczeniu towaru.
Kaucja bankowa
Kaucja występuję również w bankach, jako forma zabezpieczenia w postaci gotówki waluty krajowej lub waluty obcej bądź w postaci bonów oszczędnościowych. Kaucję uważa się za złożoną, jeśli środki pieniężne zostały wpłacone do banku na rachunek środków zablokowanych. W przypadku, gdy kaucje stanowią bony oszczędnościowe, bank dla zaspokojenia roszczeń realizuje te bony, a po potraceniu wierzytelności ewentualną nadwyżkę zwraca kredytobiorca. Aby móc ustanowić kaucję wymagane są:
- zawarcie umowy między bankiem a kaucjodawcą,
- wniesienie kwoty pieniężnej na rzecz banku.
Pieniądze, które są złożone na kaucję są już do dyspozycji banku, ponieważ znajdują się na rachunku kaucjodawcy, otworzonym w danym banku. Dlatego do ustanowienia kaucji wystarczy zawrzeć umowę z bankiem. Bank wraz z kaucjodawcą mają prawo do ustanowienia oprocentowania, które jest zgodne z określoną stopą oporocentowania. Obie strony ustalają również jak będzie wyglądała sprawa z naliczonymi odsetkami, czy będą one doliczone do kwoty kaucjodawcy lub mu przekazane. Jedank w większości przypadków stosuje się pierwsze rozwiązanie, mianowicie odsetki są doliczone do kwoty kaucji. Kiedy kaucja ma być wyrażona w innej walucie niż kwota zabezpieczonej wierzytelności (np. kaucja w innej walucie niż obowiązująca w danym państwie, a kredyt w rodzimej jednostce monetarnej) to bank i kaucjodawca są zobowiązani do ustalenia i wyznaczenia w umowie w jakiej walucie będzie przeliczana suma kaucji na rzecz spłaty zadłużenia. (Skutki podatkowe wybranych czynności bankowych Urszula Lewińska, Tomasz Lenart, s. 45-48)
Kaucja przy umowie najmu mieszkania
Zgodnie z art. 6 Ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego podpisania umowy najmu lokalu mieszkalnego, może się wiązać z wpłaceniem przez osobę najmującą określonej w umowie najmu kwoty pieniężnej. Kwota ta jednak nie może przekroczyć dwóch opłat czynszowych zawartych w umowie. Zadaniem i celem pobierania przez najmującego kaucji jest zabezpieczenie roszczeń wynajmującego dany lokal mieszkalny. Roszczenia te obejmują działania związane z nieotrzymaniem przez najmującego terminów opłat za wynajmowane mieszkanie czy też pokrycie ewentualnym powstaniem szkód w mieszkaniu. W zależności od wytycznych zawartych w umowie najmu mieszkania z kaucji mogą zostać pokryte również nieuregulowane przez najmującego opłaty za dostawę mediów (gaz, woda, prąd). W chwili zakończenia najmu oraz uregulowania wszelkich zobowiązań wynikających z zapisów umowy najmu, a także niedokonaniu przez osobę najmującą istotnych zniszczeń mieszkania, wykraczających poza normalne użytkowanie, osoba wynajmująca zobligowana jest do zwrotu całości sumy kaucji. Zwrot kaucji następuje w ciągu jednego miesiąca od czasu zakończenia umowy najmu (opuszczenia lokalu), bądź też nabycia praw własności do mieszkania przez osobę najmującą. (Ustawa o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. 2001, s. 5-8)
Bibliografia
- Balicka, A. (2016). Gwarancja ubezpieczeniowa–szansa dla małych przedsiębiorstw branży budowlanej?. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia, (1), 373-383.
- Jaworski W. L. (2002), Bankowość, Wydawictwo Politext, s. 290
- Kwieciński, T., Pokrzywniak, J., & Jarus, P. (2015). Wstrzymanie realizacji gwarancji ubezpieczeniowej lub bankowej na podstawie postanowienia sądowego. Wiadomości Ubezpieczeniowe, (2), 67-83.
- Lewińska U. Lenart T. (2013), Skutki podatkowe wybranych czynności bankowych, Wydawnictwo Wolters Kluwer business, s. 45-48
- Pomykało W. (1995), Encyklopedia Biznesu, Wydawnictwo FI, s. 17
- Śmid W. (2000), Leksykon menedżera, wydawnictwo WPSB, s. 153
- Ustawa o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (2001), Dz.U. 2001 nr 71 poz. 733
- Woźniak, Z. (2005). Polecenie przelewu w bankowości elektronicznej. Prawo Mediów Elektronicznych, (3), 1-15.
Autor: Alexey_kornowski, Tomasz Pacułt
