Rada dialogu społecznego

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 10:04, 13 paź 2023 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Dodanie MetaData Description)
Rada dialogu społecznego
Polecane artykuły

Rada Dialogu Społecznego – centralna instytucja dialogu społecznego pomiędzy reprezentantami pracowników, pracodawców i rządu w Polsce, działająca na mocy ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego[1]. Zastąpiła powołaną w roku 1994 Trójstronną Komisję do Spraw Społeczno-Gospodarczych[2], która przestała funkcjonować z dniem 22 października 2015 r., kiedy został wskazany pierwszy skład Rady przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę.

Cele i zadania Rady Dialogu Społecznego

Główne cele Rady Dialogu Społecznego:

  • prowadzenie dialogu, zapewniającego okoliczności do rozwoju społeczno-gospodarczego i nasilenie konkurencyjności gospodarki oraz spójności społecznej polski
  • działanie na rzecz zasady partycypacji i solidarności społecznej w obszarze stosunków pracy
  • realizacja zadań mających na celu poprawę jakości definiowania i wprowadzania polityk i strategii społeczno-gospodarczych
  • nadzorowanie dialogu społecznego na wszystkich poziomach samorządu terytorialnego

Do zadań Rady Dialogu Społecznego[3] należy m.in.:

  • wyrażanie opinii na temat Wieloletniego Planu Finansowego Państwa
  • wyrażanie opinii na temat projektów, ich założeń oraz aktów prawnych
  • rozpoczynanie dialogu społecznego procesu tworzenia prawa w Polsce

Skład Rady Dialogu Społecznego

Członkami Rady Dialogu Społecznego są reprezentanci rządu, organizacji związkowych oraz organizacji pracodawców. Powoływani i odwoływani są przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek kompetentnych podmiotów.

Aktualnie skład Rady stanowi 60 osób:

  • po 8 reprezentantów organizacji związkowych: NSZZ ”Solidarność”, Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych i Forum Związków Zawodowych.
  • po 5 reprezentantów organizacji pracodawców: Związku Rzemiosła Polskiego, Business Centre Club i Pracodawców Rzeczypospolitej Polski, Konfederacji Lewiatan
  • 4 reprezentantów Związku Przedsiębiorców i Pracodawców
  • 12 reprezentantów rządu

Przewodniczący, którego kadencja trwa rok, stoi na czele Rady Dialogu Społecznego. Zostaje nim na zmianę reprezentant strony pracowników, pracodawców, bądź rządu. Do jego zadań zalicza się m.in. prezentowanie corocznego sprawozdania z funkcjonowania Rady Sejmowi RP i Senatowi RP.

Prezydium Rady

Prezydium Rady, tworzone przez Przewodniczącego i Wiceprzewodniczących odpowiedzialne jest za nadzorowanie pracy Rady, rozpatrywanie spraw przez nią powierzonych, delegowanie tych o zasięgu wojewódzkim do odpowiedniej placówki Wojewódzkiej Rady Dialogu Społecznego. Sekretarze Prezydium Rady zapewniają pomoc w wykonywaniu zadań im powierzonych. W zależności od wymagań, ale nie rzadziej niż raz na 2 miesiące zwoływane są posiedzenia Rady i jej Prezydium.

Wojewódzkie Rady Dialogu Społecznego

We wszystkich województwach działają Wojewódzkie Rady Dialogu Społecznego. O ich utworzeniu decyduje Marszałek Województwa na wniosek uprawnionych podmiotów. Do zadań WRDS należy m.in. rozpatrywanie spraw społeczno-gospodarczych, opiniowanie spraw w zakresie związków zawodowych lub pracodawców, proponowanie zmian i rozwiązań prawnych Radzie Dialogu Społecznego i organom administracji. Skład WRDS stanowi marszałek województwa, wojewoda oraz reprezentanci organizacji związkowych i pracodawców.

Biuro Rady Dialogu Społecznego

Biuro Rady Dialogu Społecznego to odseparowana komórka organizacyjna, której zadaniem jest obsługa techniczna, organizacyjna, kancelaryjna i ekspercka Rady. Prace Biura koordynuje Dyrektor, powoływany przez ministra do spraw pracy i podlegający przewodniczącemu Rady.

Przypisy

  1. Ustawa o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego 2015, s. 1
  2. Grabowska A. 2016, s. 13
  3. Ustawa z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego 2018, s. 1

Bibliografia

Autor: Natalia Książek

Uwaga.png

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych.

Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.