Unifikacja

Unifikacja
Polecane artykuły
Ekobilans Proces gospodarczy Standaryzacja CASCO Prototyp Ocena jakości Badania i rozwój ISO Innowacja

Unifikacja to metoda normalizacji, której celem jest zmniejszenie różnorodności wyrobów lub określonych czynności. Pierwszymi krokami unifikacji w zakresie gospodarczym były próby określenia wartości jednostek miar: długości, objętości, ciężaru. Unifikacja powstaje więc poprzez ujednolicenie cech i prowadzi do zwiększenia uniwersalności wyrobów i usług, umożliwia zamienne stosowanie różnych części, ułatwia różnorakie procesy. W unifikacji dąży się do przejęcia jednego rozwiązania a właściwie względnie możliwej jak najmniejszej liczby rozwiązań. Umożliwia to wytwarzanie nie tylko licznych rodzajów wyrobów, lecz dużych serii. Przynosi więc duże korzyści producentom, gdyż umożliwia produkcję wielkoseryjną, co jest bardzo istotne ze względów ekonomicznych. Dziś unifikacja staje się jednak czymś więcej, to nie tylko zaspokojenie potrzeb klienta, ale także środowiska, unikanie niepożądanych skutków ubocznych, bezpieczeństwo użytkowania, niezawodność. W początkach obecnego stulecia znaczące osiągnięcia w dziedzinie unifikacji na skalę światową zawdzięczamy działalności Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej ISO. Unifikacja opiera się na ugruntowanych osiągnięciach nauki, techniki i praktyki. Określa ona nie tylko podstawę stanu obecnego, lecz również przyszłego rozwoju, toteż powinna ona podążać za postępem

Występuje na płaszczyznach różnych dziedzin, którymi są m.in.:

• Logika: przy pomocy unifikacji zakresy pojęciowe niezwiązane ze sobą, lub niezgodne, stają się częścią całości i nabywają zgodności.
• Fizyka: unifikacja oznacza teorię fizyczną głosząca fundamentalną jedność procesów fizycznych, rozpatrywana w dwóch aspektach jako unifikacja opisu bądź oddziaływań.
• Informatyka: unifikacja to operacja na dwóch lub więcej drzewach, która znajduje takie przyporządkowanie zmiennych, że drzewa te są równe.
• Prawo: unifikacja jako całokształt działań legislacyjnych.
• Maszynoznawstwo: unifikacją nazywamy stosowanie w różnych częściach maszyny tych samych elementów, ich zespołów.

Podczas unifikacji stosuje się następujące zasady:

• uwzględniania interesu publicznego,
• jednolitości i spójności,
• konsensu,
• wykorzystywania osiągnięć nauki i techniki

TL;DR

Unifikacja to proces, który ma na celu zmniejszenie różnorodności produktów lub działań. Ma zastosowanie w różnych dziedzinach, takich jak logika, fizyka, informatyka, prawo i maszynoznawstwo. Unifikacja ma na celu zapewnienie funkcjonalności, poprawę jakości i bezpieczeństwa oraz ułatwienie porozumiewania się. Przeprowadza się ją na etapie produkcji, a także w przypadku waluty i konstrukcji maszyn.

Główne cele unifikacji krajowej

• zapewnienie i poprawa funkcjonalności,
• upowszechnienie postępu technicznego,
• Zapewnienie jakości i niezawodności wyrobów, procesów i usług,
• usuwanie barier technicznych w handlu i zapobieganie ich powstaniom,
• uproszczenie jak również ułatwienie porozumiewania się, poprzez ujednolicenie pojęć,

nazw, symboli, oznaczeń, definicji do powszechnego stosowania,

• zapewnienie ochrony życia, zdrowia, środowiska i interesów konsumentów oraz bezpieczeństwa pracy,
• poprawa warunków i bezpieczeństwa (np. poprzez wprowadzenie określonych standardów),
• działania na rzecz uwzględnienia interesów krajowych,
• uregulowanie pewnych różnic poprzez wprowadzenie stałych jednostek pomiaru według racjonalnych praw ekonomicznych,
• poprawa funkcjonalności, kompatybilności i zamienności wyrobów, procesów i usług oraz regulowania ich różnorodności

[[[Ustawa]] z września 2002]

Unifikacja zakładowa

Podstawowym zadaniem unifikacji przeprowadzaniem na etapie produkcji jest zmniejszenie różnorodności bez pogorszenia warunków użytkowania wyrobu w eksploatacji. Polega ona na zastąpieniu rozmaitości równoważną rozmaitością, która składać się będzie z jednej albo mniejszej od początkowej liczby odmian. Zastępowanie w tym przypadku oznacza jakąś nową jakość, która łączy w sobie cechy z jednostek zastępowanych. [J. Łunarski 2012, s. 94]

Unifikacja pieniądza

W Polsce po odzyskaniu niepodległości ogromnym problemem było to, iż istniało wiele różnych walut, co bardzo utrudniało dokonywanie transakcji, ponieważ kursy walut ciągle się zmieniały. Unifikacja waluty była bardzo trudna i skomplikowana bo w różnych dzielnicach kraju poziom cen, płac taryf itp. był mocno zróżnicowany. Reformę zmierzającą do unifikacji waluty władze rozpoczęły w marcu 1919r. wprowadzając zakaz wwozu na obszar Polski zagranicznych środków pieniężnych. Następnie wprowadzono dwuwalutowość w poszczególnych rejonach kraju. Rozpoczęto emisję marki polskiej. Proces unifikacji waluty formalnie zakończył się w 1923 roku. Marki polskie były formalnym środkiem płatniczym w Polsce do 1 lipca 1924r., kiedy to zostały wymienione na złote. [G. Węgrzyn, J. Sokołowski 2011, s. 472-479]

Unifikacja w maszynoznawstwie

Ujednostajnienie w tym przypadku polega na zastosowaniu do różnych konstrukcji takich samych elementów. Przykładem takiego działania jest tworzenie "rodzin" maszyn o różnych mocach, które składają się z tych samych podstaw. Taka unifikacja konstrukcji powoduje zmniejszenie ilości prac projektowych oraz pozwala wykonać je lepiej. Zmniejsza to także ilość potrzebnych narzędzi do skonstruowania maszyny oraz posiada wiele korzyści z punktu widzenia konserwacji i napraw. [Prace Instytutu elektrotechniki 2014, s. 36]

Bibliografia

• Fiałkowska B. (2002), Unifikacja i różnicowanie się współczesnej Europy, Wydawnictwo Elipsa
• Górny M. (2004), Standaryzacja i unifikacja - kłopot czy korzyści?, "Polskie biblioteki akademickie w Unii Europejskiej", 23-25
• Górski T. (2014), Unifikacja procesów biznesowych w sektorze medycznym, "Roczniki Kolegium Analiz Ekonomicznych", Szkoła Główna Handlowa, (35), 105-129
• Jabłoński A., Zemło M. (2008), Między unifikacją a dezintegracją, Wydawnictwo KUL, Lublin
• Łunarski J. (2012), Zarządzanie jakością, Wydawnictwo WNT, Warszawa
• Praca zbiorowa (2014), Prace Instytutu Elektrotechniki, Zeszyt 264, Instytut Elektrotechniki w Warszawie, Warszawa
• Szymczak M., Szkiłądź H. (2000), Słownik Języka Polskiego:R-Z, PWN, Warszawa
• Ustawa z dnia 12 września 2002 r. o normalizacji. Dz.U. 2002 nr 169 poz. 1386
• Węgrzyn G., Sokołowski J. (2011), Ekonomia t.2, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław

Autor: Magdalena Nowacka, Izabela Nosek