Modele strategicznego zarządzania kadrami: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Zarządzania
(LinkTitles.) |
m (Dodanie MetaData Description) |
||
Linia 32: | Linia 32: | ||
[[Kategoria:Strategie personalne]] | [[Kategoria:Strategie personalne]] | ||
[[en:Models of strategic personnel management]] | [[en:Models of strategic personnel management]] | ||
{{#metamaster:description|Modele strategicznego zarządzania kadrami to wzorcowe systemy działań wobec zasobów i potencjału kadrowego. Poznaj najlepsze praktyki w zarządzaniu kadrami.}} |
Wersja z 16:13, 11 paź 2023
Modele strategicznego zarządzania kadrami |
---|
Polecane artykuły |
Zarządzanie kadrami to zbiór działań, które umożliwiają ludziom pracującym i zatrudnionym ich organizacjom uzgodnienia w obszarze spraw pracowniczych, a ponadto zapewniają warunki realizacji tych uzgodnień. Model strategicznego zarządzania kadrami to wzorcowy system założeń, który zawiera koncepcję działań wobec zasobów i potencjału kadrowego. Możemy wyróżnić następujące modele strategicznego zarządzania kadrami:
- model Harvardzki, który dotyczy: partycypacji pracowników, ruchliwości pracowników (przemieszczenia), systemu wynagrodzeń, organizacji pracy. - Głównymi zadaniami modelu Harvardzkiego jest koordynacja działań 4 wyżej wymienionych obszarów a także integracja ze strategią organizacji.
- model Michigan, który dotyczy następujących funkcji: dobór pracowników, ocena efektów pracy, nagradzanie, rozwój pracowników. - Wszystkie wymienione funkcje modelu Michigan są ze sobą połączone i tworzą proces (cykl zasobów ludzkich). Ponadto funkcje te na poziomie zarządzania strategicznym, taktycznym i operacyjnym są tak samo istotne.
- model Narodowy dotyczy: długookresowego planowania zasobów, rekrutacji pracowników wśród absolwentów o określonej kulturze organizacyjnej, aktywnego rozwoju personelu, integracji zadań, grupowej organizacji zadań, ruchliwości wewnątrz organizacji, systemu ciągłego doskonalenia, rozwiniętego systemu socjalnego.
- model Uniwersalny obejmuje: pracowników, którzy są najcenniejszym zasobem organizacyjnym, integrację celów z misją i filozofią organizacji, kształtowanie określonej kultury organizacyjnej, partycypację pracowników, decentralizację władzy, indywidualizację stosunków pracy.
Bibliografia
- Pocztowski A., Zarządzanie zasobami ludzkimi, Kraków 1998, s. 37-39,
- Levy-Leboyer C., Kierowanie kompetencjami Bilanse doświadczeń zawodowych; Warszawa 1997; s 44-50,
- Becker B. E., Huselid M., Ulrich D., Karta wyników zarządzania zasobami ludzkimi, Kraków 2002, s. 41,
- Wprowadzenie do zarządzania personelem, pr. zbior pod red. Adama Szałkowskiego, Kraków 2002, s 15.
- Staniewski, M. W. (2008). Zarządzanie zasobami ludzkimi a zarządzanie wiedzą w przedsiębiorstwie. Vizja Press & IT.
Autor: Anna Dul