Higrometria

Higrometria
Polecane artykuły
Higroskopijność Jakość powietrza Mineralizacja Wykres Molliera Metody oznaczania wody Maderyzacja Fotochromia Odpady komunalne Antystatyki

• Higrometria- dział metrologii zajmujący się pomiarami-wilgotności gazów (gł. powietrza); pomiary wilgotności wykorzystywane m.in. w technologii chemicznej. medycynie, przy konserwacji dzieł sztuki; przyrządy pomiarowe- higrometry
• Higrometria- dział metrologii zajmujący się pomiarami-wilgotności gazów; pomiary wilgotności wykorzystywane m.in. w technologii chemicznej. medycynie, przy konserwacji dzieł sztuki
• Higrometria- miernictwo wilgotności; zespół metod i technik pomiaru stężenia pary wodnej w mieszaninie gazu i pary wodnej (np. powietrzu). Rozróżnia się: wilgotność względną- procentowy stosunek ciśnienia cząstkowego pary wodnej w gazie do ciśnienia pary nasyconej, w tej samej temperaturze; wilgotność absolutna H- zawartość masy pary wodnej w jedn. objętości wilgotnego gazu; zawartość masy pary wodnej w jednostce masy suchego gazu.

Do głównych metod pomiaru h. (higrometr) należą 1)grawimetryczna polegająca na usunięciu istniejącej wilgoci i zważeniu uzyskanej stąd wody (jest to metoda wzorcowa) 2)”punktu rosy”, w której przez odpowiednią zmianę temperatury doprowadza się układ do równowagi fazowej w stanie nasycenia tj. do punktu rosy; 3)psychormetryczna polegająca na pomiarze spadku temp. nawilżonego mat,. z którego parująca woda pobiera ciepło parowania; 4) metody parametryczne, w których wykorzystuje się zmiany własności mechaniczne i elektryczne ciał stałych i cieczy, zachodzące pod wpływem zmian wilgotności otoczenia (np. wydłużenie się włosa lub włókna syntetycznego, zmiana konduktancji lub przenikalność elektrycznego, zmiana absorpcji prom. świetlnego mikrofalowego lub jonizującego).Higrometria jest bardzo rozpowszechniona w miernictwie przemysłowym, metrologii, służbie zdrowia, ochronie zabytków.

• Higrometria- (gr. hygrós - wilgotny, mokry; metréō - mierzę) - dział metrologii, zajmujący się metodami pomiarów wilgotności gazów, zwłaszcza powietrza. Znajduje zastosowanie głównie w medycynie, konserwacji dzieł sztuki oraz budowie urządzeń służących do klimatyzacji pomieszczeń. Przyrządy używane do pomiaru wilgotności gazów to higrometry.

DEFINICJA ZAWIERAJĄCA wszystkie POWYŻSZE INFORMACJE:

• Higrometria- (gr. hygrós - wilgotny, mokry; metréō - mierzę) - dział metrologii, zajmujący się metodami pomiarów wilgotności gazów, zwłaszcza powietrza. Znajduje zastosowanie głównie w medycynie, technologii chemicznej, konserwacji dzieł sztuki oraz budowie urządzeń służących do klimatyzacji pomieszczeń. Przyrządy używane do pomiaru wilgotności gazów to higrometry. Rozróżnia się: wilgotność względną- procentowy stosunek ciśnienia cząstkowego pary wodnej w gazie do ciśnienia pary nasyconej, w tej samej temperaturze; wilgotność absolutna H- zawartość masy pary wodnej w jedn. objętości wilgotnego gazu; zawartość masy pary wodnej w jednostce masy suchego gazu.

Do głównych metod pomiaru h. (higrometr) należą 1)grawimetryczna polegająca na usunięciu istniejącej wilgoci i zważeniu uzyskanej stąd wody (jest to metoda wzorcowa) 2)”punktu rosy”, w której przez odpowiednią zmianę temperatury doprowadza się układ do równowagi fazowej w stanie nasycenia tj. do punktu rosy; 3) psychormetryczna polegająca na pomiarze spadku temp. nawilżonego mat,. z którego parująca woda pobiera ciepło parowania; 4) metody parametryczne, w których wykorzystuje się zmiany własności mechaniczne i elektryczne ciał stałych i cieczy, zachodzące pod wpływem zmian wilgotności otoczenia (np. wydłużenie się włosa lub włókna syntetycznego, zmiana konduktancji lub przenikalność elektrycznego, zmiana absorpcji prom. świetlnego mikrofalowego lub jonizującego).Higrometria jest bardzo rozpowszechniona w miernictwie przemysłowym, metrologii, służbie zdrowia, ochronie zabytków.

Bibliografia

• Encyklopedia PWN, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 1995
• Mała encyklopedia metrologii, Wydawnictwo naukowo techniczne, Warszawa 1989
• Nowa encyklopedia powszechna PWN, tom 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, ISBN 83-01-11097-X
• Nowy leksykon PWN, Wydawnictwo naukowe PWN, warszawa 1998

Autor: Katarzyna Marszałek