Modele strategicznego zarządzania kadrami: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
(LinkTitles.)
m (Dodanie MetaData Description)
Linia 32: Linia 32:
[[Kategoria:Strategie personalne]]
[[Kategoria:Strategie personalne]]
[[en:Models of strategic personnel management]]
[[en:Models of strategic personnel management]]
{{#metamaster:description|Modele strategicznego zarządzania kadrami to wzorcowe systemy działań wobec zasobów i potencjału kadrowego. Poznaj najlepsze praktyki w zarządzaniu kadrami.}}

Wersja z 16:13, 11 paź 2023

Modele strategicznego zarządzania kadrami
Polecane artykuły


Zarządzanie kadrami to zbiór działań, które umożliwiają ludziom pracującym i zatrudnionym ich organizacjom uzgodnienia w obszarze spraw pracowniczych, a ponadto zapewniają warunki realizacji tych uzgodnień. Model strategicznego zarządzania kadrami to wzorcowy system założeń, który zawiera koncepcję działań wobec zasobów i potencjału kadrowego. Możemy wyróżnić następujące modele strategicznego zarządzania kadrami:

  • model Harvardzki, który dotyczy: partycypacji pracowników, ruchliwości pracowników (przemieszczenia), systemu wynagrodzeń, organizacji pracy. - Głównymi zadaniami modelu Harvardzkiego jest koordynacja działań 4 wyżej wymienionych obszarów a także integracja ze strategią organizacji.
  • model Michigan, który dotyczy następujących funkcji: dobór pracowników, ocena efektów pracy, nagradzanie, rozwój pracowników. - Wszystkie wymienione funkcje modelu Michigan są ze sobą połączone i tworzą proces (cykl zasobów ludzkich). Ponadto funkcje te na poziomie zarządzania strategicznym, taktycznym i operacyjnym są tak samo istotne.

  • model Narodowy dotyczy: długookresowego planowania zasobów, rekrutacji pracowników wśród absolwentów o określonej kulturze organizacyjnej, aktywnego rozwoju personelu, integracji zadań, grupowej organizacji zadań, ruchliwości wewnątrz organizacji, systemu ciągłego doskonalenia, rozwiniętego systemu socjalnego.
  • model Uniwersalny obejmuje: pracowników, którzy są najcenniejszym zasobem organizacyjnym, integrację celów z misją i filozofią organizacji, kształtowanie określonej kultury organizacyjnej, partycypację pracowników, decentralizację władzy, indywidualizację stosunków pracy.

Bibliografia

Autor: Anna Dul