Metoda Hagnera-Wenga: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
(LinkTitles.) |
||
Linia 17: | Linia 17: | ||
Jest to [[metoda]] porównawcza, którą opracowali zachodnio-niemieccy autorzy Hagner i Weng na początku lat pięćdziesiątych i później spopularyzowaną metodę analityczno- rangową wartościowania pracy.(J.Kordaszewski,"Kwalifikowanie pracy robotników przemysłowych", PGW Warszawa 1960) | Jest to [[metoda]] porównawcza, którą opracowali zachodnio-niemieccy autorzy Hagner i Weng na początku lat pięćdziesiątych i później spopularyzowaną metodę analityczno- rangową wartościowania pracy.(J.Kordaszewski,"Kwalifikowanie pracy robotników przemysłowych", PGW Warszawa 1960) | ||
U podstaw koncepcji tej metody leży założenie iż [[wartościowanie pracy]] powinno objąć wszelkie rodzaje prac w rozmaitych dziedzinach gospodarowania. Koncepcja Hagnera i Wenga oddziela wartościowanie od taryfowania.Postępowanie przy tej metodzie przebiega według etapów charakterystycznych dla wszystkich metod analitycznych wartościowania pracy, a mianowicie: | U podstaw koncepcji tej metody leży [[założenie]] iż [[wartościowanie pracy]] powinno objąć wszelkie rodzaje prac w rozmaitych dziedzinach gospodarowania. Koncepcja Hagnera i Wenga oddziela wartościowanie od taryfowania.Postępowanie przy tej metodzie przebiega według etapów charakterystycznych dla wszystkich metod analitycznych wartościowania pracy, a mianowicie: | ||
(Z.Martyniak,"[[Organizacja]] i [[zarządzanie]]"Antykwa, Kluczbork,1997) | (Z.Martyniak,"[[Organizacja]] i [[zarządzanie]]"Antykwa, Kluczbork,1997) | ||
# Przygotowanie opisów pracy | # Przygotowanie opisów pracy | ||
# Ocena punktowa poszczególnych rodzajów prac uwzględniającą określony układ kryteriów oceny i przyjetej skali ocen | # [[Ocena]] punktowa poszczególnych rodzajów prac uwzględniającą określony układ kryteriów oceny i przyjetej skali ocen | ||
# Przedstawienie wyników wartościowania w postaci odpowiednich szeregów rangowych | # Przedstawienie wyników wartościowania w postaci odpowiednich szeregów rangowych | ||
(Z.Martyniak,"Organizacja i zarządzanie"Antykwa, Kluczbork,1997) | (Z.Martyniak,"Organizacja i zarządzanie"Antykwa, Kluczbork,1997) | ||
Linia 27: | Linia 27: | ||
==Układ kryteriów oceny stopnia trudności pracy== | ==Układ kryteriów oceny stopnia trudności pracy== | ||
Metoda opiera sięna schemacie wartościowania obejmującym następujące kryteria | Metoda opiera sięna schemacie wartościowania obejmującym następujące kryteria | ||
# Umiejętności zawodowe i doświadczenie | # [[Umiejętności]] zawodowe i doświadczenie | ||
# Zręczność | # Zręczność | ||
# Odpowiedzialność | # [[Odpowiedzialność]] | ||
#* Odp.za środki pracy i produkty | #* Odp.za środki pracy i produkty | ||
#* Odp.za bezpieczeństwo innych osób | #* Odp.za bezpieczeństwo innych osób | ||
Linia 38: | Linia 38: | ||
#* Wysiłek zastanowienia | #* Wysiłek zastanowienia | ||
# Warunki środowiska pracy | # Warunki środowiska pracy | ||
#* Zbyt niska/wysoka temp.powietrza | #* [[Zbyt]] niska/wysoka temp.powietrza | ||
#* Woda, wilgotność, kwasy, pary | #* Woda, wilgotność, kwasy, pary | ||
#* Brud, deszcz, olej, kurz | #* Brud, deszcz, [[olej]], kurz | ||
#* Gaz | #* Gaz | ||
#* [[Hałas]] i wstrząsy | #* [[Hałas]] i wstrząsy | ||
Linia 47: | Linia 47: | ||
#* Niebezpieczeństwo wypadku | #* Niebezpieczeństwo wypadku | ||
<google>ban728t</google> | <google>ban728t</google> | ||
Każde z wymienionych wyżej niepodzielnych kryteriów (1 i 2) oraz każde z kryteriów cząstkowych (3.1.- 3.3., 4.1 - 4.3., 5.1 - 5.8) ma skalę oceny punktowej od 0 do 100 pkt. W tej sytuacji szczególnie preferowanesą przez Hagnera i Wenga [[warunki pracy]], dla których maksymalna, teoretycznie możliwa ocena punktowa wynosi 800 pkt., czyli 50% łącznej maksymalnej oceny punktowej.(Z.Martyniak,"[[Metodologia]] wartosciowania pracy"Antykwa, Kluczbork,1998) | Każde z wymienionych wyżej niepodzielnych kryteriów (1 i 2) oraz każde z kryteriów cząstkowych (3.1.- 3.3., 4.1 - 4.3., 5.1 - 5.8) ma skalę oceny punktowej od 0 do 100 pkt. W tej sytuacji szczególnie preferowanesą przez Hagnera i Wenga [[warunki pracy]], dla których maksymalna, teoretycznie możliwa [[ocena punktowa]] wynosi 800 pkt., czyli 50% łącznej maksymalnej oceny punktowej.(Z.Martyniak,"[[Metodologia]] wartosciowania pracy"Antykwa, Kluczbork,1998) | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== |
Wersja z 06:02, 20 maj 2020
Metoda Hagnera-Wenga |
---|
Polecane artykuły |
Jest to metoda porównawcza, którą opracowali zachodnio-niemieccy autorzy Hagner i Weng na początku lat pięćdziesiątych i później spopularyzowaną metodę analityczno- rangową wartościowania pracy.(J.Kordaszewski,"Kwalifikowanie pracy robotników przemysłowych", PGW Warszawa 1960)
U podstaw koncepcji tej metody leży założenie iż wartościowanie pracy powinno objąć wszelkie rodzaje prac w rozmaitych dziedzinach gospodarowania. Koncepcja Hagnera i Wenga oddziela wartościowanie od taryfowania.Postępowanie przy tej metodzie przebiega według etapów charakterystycznych dla wszystkich metod analitycznych wartościowania pracy, a mianowicie: (Z.Martyniak,"Organizacja i zarządzanie"Antykwa, Kluczbork,1997)
- Przygotowanie opisów pracy
- Ocena punktowa poszczególnych rodzajów prac uwzględniającą określony układ kryteriów oceny i przyjetej skali ocen
- Przedstawienie wyników wartościowania w postaci odpowiednich szeregów rangowych
(Z.Martyniak,"Organizacja i zarządzanie"Antykwa, Kluczbork,1997) Elementem centralnym, każdej metody analitycznej jest układ kryteriów oceny (schemat kwalifikacyjny), który zawiera zazwyczaj szereg kryteriów syntetycznych, rozkładanych w razie potrzeby na kryteria cząstkowe (elementarne).
Układ kryteriów oceny stopnia trudności pracy
Metoda opiera sięna schemacie wartościowania obejmującym następujące kryteria
- Umiejętności zawodowe i doświadczenie
- Zręczność
- Odpowiedzialność
- Odp.za środki pracy i produkty
- Odp.za bezpieczeństwo innych osób
- Odpowiedzialność za przebieg pracy
- Wysiłek
- Wysiłek mięśni
- Wysiłek zmysłów i nerwów
- Wysiłek zastanowienia
- Warunki środowiska pracy
Każde z wymienionych wyżej niepodzielnych kryteriów (1 i 2) oraz każde z kryteriów cząstkowych (3.1.- 3.3., 4.1 - 4.3., 5.1 - 5.8) ma skalę oceny punktowej od 0 do 100 pkt. W tej sytuacji szczególnie preferowanesą przez Hagnera i Wenga warunki pracy, dla których maksymalna, teoretycznie możliwa ocena punktowa wynosi 800 pkt., czyli 50% łącznej maksymalnej oceny punktowej.(Z.Martyniak,"Metodologia wartosciowania pracy"Antykwa, Kluczbork,1998)
Bibliografia
- J.Kordaszewski,"Kwalifikowanie pracy robotników przemysłowych", PGW Warszawa 1960
- Z.Martyniak,"Metodologia wartosciowania pracy"Antykwa, Kluczbork,1998
- Z.Martyniak,"Organizacja i zarządzanie"Antykwa, Kluczbork,1997
Autor: Marian Krzywoń