Luca Pacioli: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Dodanie MetaData Description)
mNie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{infobox4
'''Luca Pacioli''' (Luca Bartolomeo de Pacioli, Luca di Borgo) - żył i tworzył na przełomie XV i XVI wieku. Swoje młodzieńcze lata zamieszkiwał w mieście '''Sansepolcro'''. Jedną z ważniejszych osób w jego dzieciństwie był '''Piero della Francesca''', poważany uczony, który pozwolił Pacioliemu rozwinąć się intelektualnie. Następnie Pacioli został przez niego wysłany do Wenecji, gdzie szkolił się dalej z zakresu matematyki i logiki. Później dzięki swoim umiejętnością został edukatorem dzieci u bogatego kupca '''Antonia Rompiasiego'''. Goszcząc w domu Rompiasiego Pacioli mógł zgłębiać wiedzę na temat praktyki handlarzy i kierowania spraw handlowych w ważnym mieście kupieckim, jakim była wtedy Wenecja. Następnie wyruszył do Rzymu, gdzie miał okazję spotkać wybitnego uczonego '''Leona Battistę Albertiego'''. Po jego śmierci Luka Pacioli zdecydował się związać z zakonem franciszkanów, gdzie dalej poszerzał swoją wiedzę. Następnie nauczał na różnych uniwersytetach we Włoszech, aby około 1493 roku powrócić do Wenecji i w '''1494''' roku wydać efekt swojej ciężkiej i mozolnej pracy w postaci dzieła '''"Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita"''', któremu poświęcił większą część swojego dotychczasowego życia. Jednym z ważniejszych wyjazdów w życiu Paciolego była podróż do Mediolanu około roku 1496 na dwór księcia '''Lodovica Sforzy''', w celu wykładania matematyki. W Mediolanie poznał Leonarda da Vinci, z którym później się zaprzyjaźnił i nawiązał współpracę, która objawiała się tym, że Luka Pacioli pomagał mu w matematyce, natomiast Leonardo da Vinci był twórcą rysunków do dzieł Paciolego. Gdy panowanie Lodovica Sforzy dobiegło końca zajmował się między innymi sprawowaniem kontroli nad częścią majątku papieża Juliusza II, a także został przełożonym klasztoru w Borgo Sansepolcro, jednak konflikty z zakonnikami nie pozwoliły Paciolemu na piastowanie tej funkcji [[zbyt]] długo. '''Zmarł około roku 1517''' w wieku 70 lat zostawiając po sobie ogromny wkład w [[rozwój]] nauki (S.Sojak, M. Kowalska, 2015, s. 3-5).
|list1=
<ul>
<li>[[Maszyna Turinga]]</li>
<li>[[Psychologia pozytywna]]</li>
<li>[[Efekt Krugera-Dunninga]]</li>
<li>[[Yoshio Kondo]]</li>
<li>[[Klasyczna szkoła zarządzania]]</li>
<li>[[Zdarzyło się w firmie]]</li>
<li>[[Geocentryzm]]</li>
<li>[[Leming]]</li>
<li>[[Modele certyfikacji kierowników projektów]]</li>
</ul>
}}


'''Luca Pacioli''' (Luca Bartolomeo de Pacioli, Luca di Borgo) – żył i tworzył na przełomie XV i XVI wieku. Swoje młodzieńcze lata zamieszkiwał w mieście '''Sansepolcro'''. Jedną z ważniejszych osób w jego dzieciństwie był '''Piero della Francesca''', poważany uczony, który pozwolił Pacioliemu rozwinąć się intelektualnie. Następnie Pacioli został przez niego wysłany do Wenecji, gdzie szkolił się dalej z zakresu matematyki i logiki. Później dzięki swoim umiejętnością został edukatorem dzieci u bogatego kupca '''Antonia Rompiasiego'''. Goszcząc w domu Rompiasiego Pacioli mógł zgłębiać wiedzę na temat praktyki handlarzy i kierowania spraw handlowych w ważnym mieście kupieckim, jakim była wtedy Wenecja. Następnie wyruszył do Rzymu, gdzie miał okazję spotkać wybitnego uczonego '''Leona Battistę Albertiego'''. Po jego śmierci Luka Pacioli zdecydował się związać z zakonem franciszkanów, gdzie dalej poszerzał swoją wiedzę. Następnie nauczał na różnych uniwersytetach we Włoszech, aby około 1493 roku powrócić do Wenecji i w '''1494''' roku wydać efekt swojej ciężkiej i mozolnej pracy w postaci dzieła '''"Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita”''', któremu poświęcił większą część swojego dotychczasowego życia. Jednym z ważniejszych wyjazdów w życiu Paciolego była podróż do Mediolanu około roku 1496 na dwór księcia '''Lodovica Sforzy''', w celu wykładania matematyki. W Mediolanie poznał Leonarda da Vinci, z którym później się zaprzyjaźnił i nawiązał współpracę, która objawiała się tym, że Luka Pacioli pomagał mu w matematyce, natomiast Leonardo da Vinci był twórcą rysunków do dzieł Paciolego. Gdy panowanie Lodovica Sforzy dobiegło końca zajmował się między innymi sprawowaniem kontroli nad częścią majątku papieża Juliusza II, a także został przełożonym klasztoru w Borgo Sansepolcro, jednak konflikty z zakonnikami nie pozwoliły Paciolemu na piastowanie tej funkcji [[zbyt]] długo. '''Zmarł około roku 1517''' w wieku 70 lat zostawiając po sobie ogromny wkład w [[rozwój]] nauki (S.Sojak, M. Kowalska, 2015, s. 3-5).
<google>t</google>
==TL;DR==
==TL;DR==
Luca Pacioli był włoskim uczonym i matematykiem, który żył na przełomie XV i XVI wieku. Jego najważniejszym dziełem było "Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita", które było pierwszym dziełem o rachunkowości. W książce Pacioli omawiał ważne aspekty handlu i prowadzenia księgowości. Wskazywał na konieczność posiadania gotówki, umiejętność szybkiego liczenia i prowadzenia dokładnych zapisów. Opisywał także trzy ważne księgi do prowadzenia ewidencji księgowej: Memoriał, Dziennik i Księgę Główną. Pacioli propagował zasadę podwójnego zapisu i udzielał porad dotyczących zarządzania księgami handlowymi. Zmarł w wieku 70 lat, pozostawiając po sobie ogromny wkład w rozwój nauki.
Luca Pacioli był włoskim uczonym i matematykiem, który żył na przełomie XV i XVI wieku. Jego najważniejszym dziełem było "Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita", które było pierwszym dziełem o rachunkowości. W książce Pacioli omawiał ważne aspekty handlu i prowadzenia księgowości. Wskazywał na konieczność posiadania gotówki, umiejętność szybkiego liczenia i prowadzenia dokładnych zapisów. Opisywał także trzy ważne księgi do prowadzenia ewidencji księgowej: Memoriał, Dziennik i Księgę Główną. Pacioli propagował zasadę podwójnego zapisu i udzielał porad dotyczących zarządzania księgami handlowymi. Zmarł w wieku 70 lat, pozostawiając po sobie ogromny wkład w rozwój nauki.
Linia 28: Linia 11:
|'''Poziom nauczania'''
|'''Poziom nauczania'''
|-
|-
|1464–1470
|1464-1470
|Wenecja
|Wenecja
|abbaco^
|abbaco^
|-
|-
|1472–1474
|1472-1474
|Neapol
|Neapol
|abbaco
|abbaco
|-
|-
|1475–1480
|1475-1480
|Perugia
|Perugia
|abbaco
|abbaco
|-
|-
|1486–1488
|1486-1488
|Perugia
|Perugia
|abbaco
|abbaco
|-
|-
|1488–1489
|1488-1489
|Rzym
|Rzym
|uniwersytet
|uniwersytet
|-
|-
|1488–1490
|1488-1490
|Neapol
|Neapol
|uniwersytet
|uniwersytet
Linia 56: Linia 39:
|abbaco
|abbaco
|-
|-
|1496–1499
|1496-1499
|Mediolan
|Mediolan
|abbaco
|abbaco
Linia 64: Linia 47:
|uniwersytet
|uniwersytet
|-
|-
|1500–1506
|1500-1506
|Florencja
|Florencja
|uniwersytet
|uniwersytet
|-
|-
|1501–1502
|1501-1502
|Bolonia
|Bolonia
|uniwersytet
|uniwersytet
|-
|-
|1510–1511
|1510-1511
|Perugia
|Perugia
|abbaco i uniwersytet
|abbaco i uniwersytet
|-
|-
|1507–1508
|1507-1508
|Wenecja
|Wenecja
|uniwersytet
|uniwersytet
Linia 85: Linia 68:
|}
|}
^Odpowiednik współczesnej szkoły średniej
^Odpowiednik współczesnej szkoły średniej
<google>n</google>


Źródło: A. Sangster, 2010, za: S.Hońko, 2013, s. 3
Źródło: A. Sangster, 2010, za: S.Hońko, 2013, s. 3


=="Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita”==
=="Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita"==
Największy twór Paciolego tj. '''"Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita” został nazwany pierwszym dziełem o rachunkowości'''. W pierwszej części książki autor mówi o sprawach koniecznych przy działalności kupieckiej. Najważniejsza jest [[gotówka]] i różnego rodzaju dobra, aczkolwiek Pacioli wspominał o tym, że można uzyskać powodzenie w biznesie bez tych rzeczy. Zwraca również uwagę na podejście do biznesu, aby podchodzić do tego z wiarą. Równie ważna cechą jest '''[[zdolność]] szybkiego liczenia i umiejętność właściwego odnotowania operacji'''. Następnie określa trzy konieczne księgi do prowadzenia ewidencji księgowej, a mianowicie '''Memoriał, Dziennik''' i '''Księgę Główną'''. W Memoriale zapisuje się wszystkie prowadzone [[transakcje]]. Pacioli doradza, aby wprowadzić tam monety i wagę kruszcu, zwraca również uwagę na [[rzetelność]] ich realizowania. Wyszczególnia w Dzienniku dwie nazwy, a są nimi '''"PER” (Winien)''' i '''"A” (Ma)''', które dotyczą '''dłużnika''' i '''wierzyciela'''. W kolejnej części Pacioli omawia prowadzenie Księgi Głównej, w której powinna się znaleźć lista wszystkich kredytobiorców i wierzycieli w porządku alfabetycznym. Luka Pacioli w głównej mierze skupiał się, aby stosować '''zasadę podwójnego zapisu''', która mówi o tym, że dla jednej pozycji w Dzienniku trzeba wykonać dwie w Księdze Głównej. Ma on również poczucie, że każdy [[księgowy]] może się pomylić i dlatego wyjaśnia jak w takim przypadku unieważnić błędny [[zapis]]. Ostatni rozdział przedstawia zestawienie zasad i form zarządzania księgami handlowymi, a także zawiera wiele przydatnych porad (L. Pacioli, 2007, za: S.Sojak, M. Kowalska, 2015, s. 8-11).
Największy twór Paciolego tj. '''"Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita" został nazwany pierwszym dziełem o rachunkowości'''. W pierwszej części książki autor mówi o sprawach koniecznych przy działalności kupieckiej. Najważniejsza jest [[gotówka]] i różnego rodzaju dobra, aczkolwiek Pacioli wspominał o tym, że można uzyskać powodzenie w biznesie bez tych rzeczy. Zwraca również uwagę na podejście do biznesu, aby podchodzić do tego z wiarą. Równie ważna cechą jest '''[[zdolność]] szybkiego liczenia i umiejętność właściwego odnotowania operacji'''. Następnie określa trzy konieczne księgi do prowadzenia ewidencji księgowej, a mianowicie '''Memoriał, Dziennik''' i '''Księgę Główną'''. W Memoriale zapisuje się wszystkie prowadzone [[transakcje]]. Pacioli doradza, aby wprowadzić tam monety i wagę kruszcu, zwraca również uwagę na [[rzetelność]] ich realizowania. Wyszczególnia w Dzienniku dwie nazwy, a są nimi '''"PER" (Winien)''' i '''"A" (Ma)''', które dotyczą '''dłużnika''' i '''wierzyciela'''. W kolejnej części Pacioli omawia prowadzenie Księgi Głównej, w której powinna się znaleźć lista wszystkich kredytobiorców i wierzycieli w porządku alfabetycznym. Luka Pacioli w głównej mierze skupiał się, aby stosować '''zasadę podwójnego zapisu''', która mówi o tym, że dla jednej pozycji w Dzienniku trzeba wykonać dwie w Księdze Głównej. Ma on również poczucie, że każdy [[księgowy]] może się pomylić i dlatego wyjaśnia jak w takim przypadku unieważnić błędny [[zapis]]. Ostatni rozdział przedstawia zestawienie zasad i form zarządzania księgami handlowymi, a także zawiera wiele przydatnych porad (L. Pacioli, 2007, za: S.Sojak, M. Kowalska, 2015, s. 8-11).
 
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Maszyna Turinga]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Psychologia pozytywna]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Efekt Krugera-Dunninga]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Yoshio Kondo]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Klasyczna szkoła zarządzania]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Zdarzyło się w firmie]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Geocentryzm]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Leming]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Modele certyfikacji kierowników projektów]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Inżynieria jakości]]}} }}


==Bibliografia==
==Bibliografia==
* Garstka M., (2015), ''[http://www.annalesonline.uni.lodz.pl/archiwum/2015/2015_3_garstka_73_83.pdf Annales. Etyka w życiu gospodarczym]'' Vol. 18, No. 3, 73-83, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
<noautolinks>
* Hońko S., (2013), ''[http://www.wydawnictwo.zut.edu.pl/fileadmin/pliki/wydawnictwo/Folia/Oeconomica/303/Honko.pdf Luca Pacioli - Prekursor Dydaktyki W Rachunkowości]''. Folia Pomeranae Universitatis Technologiae Stetinensis. Oeconomica, nr 72.
* Hońko S. (2013), ''Luca Pacioli - Prekursor Dydaktyki W Rachunkowości'', Folia Pomeranae Universitatis Technologiae Stetinensis. Oeconomica, nr 72
* Niemczyk L., (2010), ''[http://gospodarkanarodowa.sgh.waw.pl/p/gospodarka_narodowa_2010_09_05.pdf Program badawczy Luca Paciolego]''. [[Gospodarka]] Narodowa, nr 9, s. 83-96, tab., bibliogr. 16 poz.
* Niemczyk L. (2010), ''Program badawczy Luca Paciolego'', Gospodarka Narodowa, nr 9
* Pacioli L., Tractatus XI, De Computis et Scipturis, Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalità. Warszawa 2007, SKwP  
* Pacioli L. (2007), ''Tractatus XI, De Computis et Scipturis, Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalità'', Warszawa , SKwP
* Sojak S., Kowalska M., (2015), ''[https://ztr.skwp.pl/api/files/view/32036.pdf Z historii rachunkowości Księgowość podwójna według Pacioliego i jego włoskich naśladowców z XVI i XVII wieku]''. Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości, t. 81, nr 137
* Sojak S., Kowalska M. (2015), ''[https://ztr.skwp.pl/api/files/view/32036.pdf Z historii rachunkowości Księgowość podwójna według Pacioliego i jego włoskich naśladowców z XVI i XVII wieku]''. Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości, t. 81, nr 137
</noautolinks>


{{a|Kamil Folta}}
{{a|Kamil Folta}}
[[Kategoria:Rachunkowość]]
[[Kategoria:Znani praktycy i badacze]]


{{#metamaster:description|Luca Pacioli - włoski matematyk i uczeń Piero della Francesca. Autor Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita. Współpracownik Leonarda da Vinci.}}
{{#metamaster:description|Luca Pacioli - włoski matematyk i uczeń Piero della Francesca. Autor Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita. Współpracownik Leonarda da Vinci.}}

Aktualna wersja na dzień 20:03, 7 sty 2024

Luca Pacioli (Luca Bartolomeo de Pacioli, Luca di Borgo) - żył i tworzył na przełomie XV i XVI wieku. Swoje młodzieńcze lata zamieszkiwał w mieście Sansepolcro. Jedną z ważniejszych osób w jego dzieciństwie był Piero della Francesca, poważany uczony, który pozwolił Pacioliemu rozwinąć się intelektualnie. Następnie Pacioli został przez niego wysłany do Wenecji, gdzie szkolił się dalej z zakresu matematyki i logiki. Później dzięki swoim umiejętnością został edukatorem dzieci u bogatego kupca Antonia Rompiasiego. Goszcząc w domu Rompiasiego Pacioli mógł zgłębiać wiedzę na temat praktyki handlarzy i kierowania spraw handlowych w ważnym mieście kupieckim, jakim była wtedy Wenecja. Następnie wyruszył do Rzymu, gdzie miał okazję spotkać wybitnego uczonego Leona Battistę Albertiego. Po jego śmierci Luka Pacioli zdecydował się związać z zakonem franciszkanów, gdzie dalej poszerzał swoją wiedzę. Następnie nauczał na różnych uniwersytetach we Włoszech, aby około 1493 roku powrócić do Wenecji i w 1494 roku wydać efekt swojej ciężkiej i mozolnej pracy w postaci dzieła "Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita", któremu poświęcił większą część swojego dotychczasowego życia. Jednym z ważniejszych wyjazdów w życiu Paciolego była podróż do Mediolanu około roku 1496 na dwór księcia Lodovica Sforzy, w celu wykładania matematyki. W Mediolanie poznał Leonarda da Vinci, z którym później się zaprzyjaźnił i nawiązał współpracę, która objawiała się tym, że Luka Pacioli pomagał mu w matematyce, natomiast Leonardo da Vinci był twórcą rysunków do dzieł Paciolego. Gdy panowanie Lodovica Sforzy dobiegło końca zajmował się między innymi sprawowaniem kontroli nad częścią majątku papieża Juliusza II, a także został przełożonym klasztoru w Borgo Sansepolcro, jednak konflikty z zakonnikami nie pozwoliły Paciolemu na piastowanie tej funkcji zbyt długo. Zmarł około roku 1517 w wieku 70 lat zostawiając po sobie ogromny wkład w rozwój nauki (S.Sojak, M. Kowalska, 2015, s. 3-5).

TL;DR

Luca Pacioli był włoskim uczonym i matematykiem, który żył na przełomie XV i XVI wieku. Jego najważniejszym dziełem było "Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita", które było pierwszym dziełem o rachunkowości. W książce Pacioli omawiał ważne aspekty handlu i prowadzenia księgowości. Wskazywał na konieczność posiadania gotówki, umiejętność szybkiego liczenia i prowadzenia dokładnych zapisów. Opisywał także trzy ważne księgi do prowadzenia ewidencji księgowej: Memoriał, Dziennik i Księgę Główną. Pacioli propagował zasadę podwójnego zapisu i udzielał porad dotyczących zarządzania księgami handlowymi. Zmarł w wieku 70 lat, pozostawiając po sobie ogromny wkład w rozwój nauki.

Miejsca dydaktycznej pracy Paciolego

Lata Miejscowość Poziom nauczania
1464-1470 Wenecja abbaco^
1472-1474 Neapol abbaco
1475-1480 Perugia abbaco
1486-1488 Perugia abbaco
1488-1489 Rzym uniwersytet
1488-1490 Neapol uniwersytet
1491 Sansepolcro abbaco
1496-1499 Mediolan abbaco
1499 Florencja uniwersytet
1500-1506 Florencja uniwersytet
1501-1502 Bolonia uniwersytet
1510-1511 Perugia abbaco i uniwersytet
1507-1508 Wenecja uniwersytet
1514 Rzym uniwersytet

^Odpowiednik współczesnej szkoły średniej

Źródło: A. Sangster, 2010, za: S.Hońko, 2013, s. 3

"Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita"

Największy twór Paciolego tj. "Summa de Arithmetica, Geometria, Proportioni et Proportionalita" został nazwany pierwszym dziełem o rachunkowości. W pierwszej części książki autor mówi o sprawach koniecznych przy działalności kupieckiej. Najważniejsza jest gotówka i różnego rodzaju dobra, aczkolwiek Pacioli wspominał o tym, że można uzyskać powodzenie w biznesie bez tych rzeczy. Zwraca również uwagę na podejście do biznesu, aby podchodzić do tego z wiarą. Równie ważna cechą jest zdolność szybkiego liczenia i umiejętność właściwego odnotowania operacji. Następnie określa trzy konieczne księgi do prowadzenia ewidencji księgowej, a mianowicie Memoriał, Dziennik i Księgę Główną. W Memoriale zapisuje się wszystkie prowadzone transakcje. Pacioli doradza, aby wprowadzić tam monety i wagę kruszcu, zwraca również uwagę na rzetelność ich realizowania. Wyszczególnia w Dzienniku dwie nazwy, a są nimi "PER" (Winien) i "A" (Ma), które dotyczą dłużnika i wierzyciela. W kolejnej części Pacioli omawia prowadzenie Księgi Głównej, w której powinna się znaleźć lista wszystkich kredytobiorców i wierzycieli w porządku alfabetycznym. Luka Pacioli w głównej mierze skupiał się, aby stosować zasadę podwójnego zapisu, która mówi o tym, że dla jednej pozycji w Dzienniku trzeba wykonać dwie w Księdze Głównej. Ma on również poczucie, że każdy księgowy może się pomylić i dlatego wyjaśnia jak w takim przypadku unieważnić błędny zapis. Ostatni rozdział przedstawia zestawienie zasad i form zarządzania księgami handlowymi, a także zawiera wiele przydatnych porad (L. Pacioli, 2007, za: S.Sojak, M. Kowalska, 2015, s. 8-11).


Luca Pacioliartykuły polecane
Maszyna TuringaPsychologia pozytywnaEfekt Krugera-DunningaYoshio KondoKlasyczna szkoła zarządzaniaZdarzyło się w firmieGeocentryzmLemingModele certyfikacji kierowników projektówInżynieria jakości

Bibliografia


Autor: Kamil Folta