Przychód krańcowy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
(LinkTitles.)
m (cleanup bibliografii i rotten links)
 
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{infobox4
|list1=
<ul>
<li>[[Utarg]]</li>
<li>[[Koszt krańcowy]]</li>
<li>[[Krzywa podaży]]</li>
<li>[[Paradoks zapobiegliwości]]</li>
<li>[[Podaż]]</li>
<li>[[Koszt całkowity]]</li>
<li>[[Monopson]]</li>
<li>[[Popyt sztywny]]</li>
<li>[[Dochód realny]]</li>
</ul>
}}
'''Utarg ([[przychód]])''' jest to ilość środków pieniężnych jaka został uzyskana ze sprzedaży usług oraz ze sprzedaży dóbr w określonym okresie czasu, zazwyczaj w ciągu roku (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch).
'''Utarg ([[przychód]])''' jest to ilość środków pieniężnych jaka został uzyskana ze sprzedaży usług oraz ze sprzedaży dóbr w określonym okresie czasu, zazwyczaj w ciągu roku (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch).


Linia 27: Linia 10:


'''<math>\Delta p</math>''' = wzrost produkcji o jedną jednostkę
'''<math>\Delta p</math>''' = wzrost produkcji o jedną jednostkę
<google>ban728t</google>
Utarg krańcowy to odpowiednia zmiana utargu całkowitego, zależna od kształtowania się [[krzywa popytu|krzywej popytu]] na [[produkt|produkty]] danego [[przedsiębiorstwo|przedsiębiorstwa]].
Utarg krańcowy to odpowiednia zmiana utargu całkowitego, zależna od kształtowania się [[krzywa popytu|krzywej popytu]] na [[produkt|produkty]] danego [[przedsiębiorstwo|przedsiębiorstwa]].


Linia 35: Linia 16:
Dwa efekty '''zmiany przychodu krańcowego''' wraz ze zmianami rozmiaru produkcji (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, s. 181):
Dwa efekty '''zmiany przychodu krańcowego''' wraz ze zmianami rozmiaru produkcji (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, s. 181):


'''''“Przychód (utarg) krańcowy = zmiana utargu całkowitego ze sprzedaży dodatkowej jednostki = (przychód dodatkowy uzyskany ze sprzedaży ostatniej jednostki) - (przychód utracony z powodu sprzedaży dotychczasowej produkcji po niższej cenie)”'''''.
'''“Przychód (utarg) krańcowy = zmiana utargu całkowitego ze sprzedaży dodatkowej jednostki = (przychód dodatkowy uzyskany ze sprzedaży ostatniej jednostki) - (przychód utracony z powodu sprzedaży dotychczasowej produkcji po niższej cenie)"'''.


'''Analiza przychodu''' krańcowego z kosztem krańcowym, związana z wytworzeniem dodatkowej jednostki produktu, pozwala zbadać w jaki sposób wzrost produkcji o jednostkę wpłynie na poziom zysku.
'''Analiza przychodu''' krańcowego z kosztem krańcowym, związana z wytworzeniem dodatkowej jednostki produktu, pozwala zbadać w jaki sposób wzrost produkcji o jednostkę wpłynie na poziom zysku.
Linia 41: Linia 22:
Kategorie utargu krańcowego i kosztu krańcowego są wykorzystywane do obliczania wielkości produkcji jaka pozwala na zmaksymalizowanie [[zysk|zysku]] przedsiębiorstwa. W momencie, gdy utarg krańcowy przewyższa koszt krańcowy należy zwiększać produkcję przedsiębiorstwa, natomiast gdy utarg krańcowy spadnie poniżej kosztu krańcowego, [[produkcja]] musi przestać wzrastać, ponieważ każda następna jednostka produktu będzie powodowała spadek sumy zysków.
Kategorie utargu krańcowego i kosztu krańcowego są wykorzystywane do obliczania wielkości produkcji jaka pozwala na zmaksymalizowanie [[zysk|zysku]] przedsiębiorstwa. W momencie, gdy utarg krańcowy przewyższa koszt krańcowy należy zwiększać produkcję przedsiębiorstwa, natomiast gdy utarg krańcowy spadnie poniżej kosztu krańcowego, [[produkcja]] musi przestać wzrastać, ponieważ każda następna jednostka produktu będzie powodowała spadek sumy zysków.


Podsumowaując przedsiębiorstwo, które jest skierowane na maksymalizację swoich przychodów (zysków) musi zwiększać produkcję dóbr tak długo, jak długo utarg krańcowy będzie pozostawał wyższy od kosztów krańcowych. Jednakże gdy [[koszty]] krańcowe przewyższają utarg krańcowy, trzeba zaprzestać zwiększania wielkości produkcji danego przedsiębiorstwa (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, s. 185).  
Podsumowaując przedsiębiorstwo, które jest skierowane na maksymalizację swoich przychodów (zysków) musi zwiększać produkcję dóbr tak długo, jak długo utarg krańcowy będzie pozostawał wyższy od kosztów krańcowych. Jednakże gdy [[koszty]] krańcowe przewyższają utarg krańcowy, trzeba zaprzestać zwiększania wielkości produkcji danego przedsiębiorstwa (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, s. 185).


'''[[Zysk]]''' to [[nadwyżka]] utargu przedsiębiorstwa nad jego poniesionymi [[koszt|kosztami]] (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch).
'''[[Zysk]]''' to [[nadwyżka]] utargu przedsiębiorstwa nad jego poniesionymi [[koszt|kosztami]] (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch).
<google>n</google>
==TL;DR==
Artykuł omawia pojęcie utargu i przychodu krańcowego w kontekście przedsiębiorstw. Utarg krańcowy jest zależny od zmiany utargu całkowitego i wzrostu produkcji, a jego analiza pozwala obliczyć optymalną wielkość produkcji dla maksymalizacji zysku. Krzywa przychodu krańcowego zależy od krzywej popytu, a punkt równowagi przedsiębiorstwa jest tam, gdzie utarg krańcowy równa się kosztom krańcowym. Przedsiębiorstwo powinno zwiększać produkcję do momentu, gdy koszty krańcowe przewyższają utarg krańcowy. Optymalna wielkość produkcji zapewnia najwyższy zysk.


==Krzywa przychodu krańcowego (MR)==
==Krzywa przychodu krańcowego (MR)==
[[Plik:Krzywa MR.png]]
[[Plik:Krzywa MR.png]]


'''Utarg''' jest zależny od '''krzywej popytu''' na produkty danego przedsiębiorstwa. Dana krzywa daje możliwość wyznaczania ceny, przy której [[wyroby]] przedsiębiorstwa mogą zostać sprzedane (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch).
'''Utarg''' jest zależny od '''krzywej popytu''' na produkty danego przedsiębiorstwa. Dana krzywa daje możliwość wyznaczania ceny, przy której [[wyroby]] przedsiębiorstwa mogą zostać sprzedane (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch).


Wygląd krzywej przychodu krańcowego jest zależny od krzywej popytu na produkcję danego przedsiębiorstwa, na przykład małe [[przedsiębiorstwo]], które prowadzi swoją działalność na dużym rynku ma możliwość sprzedać dowolną ilość swojej [[produkcja|produkcji]], która nie będzie miała żadnego wpływu na istniejącą już [[cena|cenę]] rynkową.  
Wygląd krzywej przychodu krańcowego jest zależny od krzywej popytu na produkcję danego przedsiębiorstwa, na przykład małe [[przedsiębiorstwo]], które prowadzi swoją działalność na dużym rynku ma możliwość sprzedać dowolną ilość swojej [[produkcja|produkcji]], która nie będzie miała żadnego wpływu na istniejącą już [[cena|cenę]] rynkową.


Można przedstawić dwie właściwości charakterystyczne dla przedsiębiorstw o spadającej krzywej popytu (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, s. 183):
Można przedstawić dwie właściwości charakterystyczne dla przedsiębiorstw o spadającej krzywej popytu (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, s. 183):
Linia 58: Linia 43:


==Punkt równowagi przedsiębiorstwa==
==Punkt równowagi przedsiębiorstwa==
[[Plik:Punkt rownowagi.png]]
[[Plik:Punkt rownowagi.png]]


Linia 81: Linia 65:


'''MR = MC''', wielkość jest optymalna.
'''MR = MC''', wielkość jest optymalna.
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Utarg]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Koszt krańcowy]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Krzywa podaży]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Paradoks zapobiegliwości]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Podaż]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Koszt całkowity]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Monopson]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Popyt sztywny]]}} &mdash; {{i5link|a=[[Dochód realny]]}} }}


==Bibliografia==
==Bibliografia==
* Begg D., S. Fischer, R. Dornbusch, ''[[Mikroekonomia]]'', Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2003, s. 179-186
<noautolinks>
* Begg D., S. Fischer, R. Dornbusch, ''Mikroekonomia'', Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2007, s. 183-189
* Begg D., Fischer S., Dornbusch R. (2007), ''Ekonomia. Makroekonomia'', Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
* Grudzewski W.M., Hejduk I. K., [https://mbace.eu/api/files/view/1540.pdf ''Przedsiębiorstwo przyszłości. Zmiany paradygmatów zarządzania'', MBA 1/2011, s. 99-100]
* Begg D., Fischer S., Dornbusch R. (2007), ''Ekonomia. Makroekonomia'', Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
* Dach Z., ''Mikroekonomia dla studiów licencjackich'', Wydawnictwo Naukowe Synaba, Kraków 2007
* Dach Z. (2010), ''Mikroekonomia dla studiów licencjackich'', Wydawnictwo Naukowe SYNABA, Kraków
* Dach Z., ''Mikroekonomia'', Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego, Kraków 2015, s. 195-198
* Dach Z. (2012), ''Mikroekonomia'', Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków
* Kaczmarska-Krawczak J., [http://www.zs3.jaslo.pl/przedmioty/informatyka/utk/utk1/technik.teleinformatyk_312%5B02%5D_z4.02_u.pdf ''Świadczenie usług teleinformatycznych ''], Instytut Technologii Eksploatacji Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007
* Grudzewski W., Hejduk I. (2000), ''Przedsiębiorstwo przyszłości'', Difin, Warszawa
* Rekowski M., ''Mikroekonomia'', Poznań 2005
* Kaczmarska-Krawczak J. (2007), ''Świadczenie usług teleinformatycznych'', Instytut Technologii Eksploatacji - Państwowy Instytut Badawczy, Radom
* Ślusarczyk B., Ślusarczyk S., [http://bc.pollub.pl/Content/685/mikro.pdf ''Podstawy mikro- i makroekonomii''], Politechnika Lubelska, Lublin 2011, s. 215-227
* Rekowski M. (2009), ''Mikroekonomia'', Wydawnictwo Akademia, Poznań
* Ślusarczyk B., Ślusarczyk S. (2011), ''Podstawy mikro - i makroekonomii'', Politechnika Lubelska, Lublin
</noautolinks>


{{a|Maksymiliana Piekarz, Iryna Kudriashova}}
{{a|Maksymiliana Piekarz, Iryna Kudriashova}}
[[Kategoria:Mikroekonomia]]
[[Kategoria:Efekt krańcowy]]
 
{{#metamaster:description|Przychód krańcowy to wzrost utargu wskutek zwiększenia sprzedaży. Analiza przychodu krańcowego określa wpływ wzrostu produkcji na zysk. Przedsiębiorstwo zwiększa produkcję, gdy utarg przewyższa koszt, a zatrzymuje, gdy koszty przewyższają utarg. Zysk to nadwyżka utargu nad kosztami.}}

Aktualna wersja na dzień 20:27, 23 gru 2023

Utarg (przychód) jest to ilość środków pieniężnych jaka został uzyskana ze sprzedaży usług oraz ze sprzedaży dóbr w określonym okresie czasu, zazwyczaj w ciągu roku (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch).

Przychód krańcowy, inaczej utarg krańcowy (ang. marginal revenue, MR) jest to zwiększenie utargu całkowitego przedsiębiorstwa w rezultacie wzrostu sprzedaży o jednostkę (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, s. 183).

= utarg krańcowy

= zmiana utargu całkowitego

= wzrost produkcji o jedną jednostkę Utarg krańcowy to odpowiednia zmiana utargu całkowitego, zależna od kształtowania się krzywej popytu na produkty danego przedsiębiorstwa.

Przedsiębiorstwo może zwiększyć sprzedaży jedynie po obniżeniu ceny, więc w toku wzrostu produkcji spada przychód krańcowy. Trzeba zaznaczyć, że przy bardzo wysokim stopniu produkcji utarg krańcowy może przyjmować wartości ujemne (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, s. 181).

Dwa efekty zmiany przychodu krańcowego wraz ze zmianami rozmiaru produkcji (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, s. 181):

“Przychód (utarg) krańcowy = zmiana utargu całkowitego ze sprzedaży dodatkowej jednostki = (przychód dodatkowy uzyskany ze sprzedaży ostatniej jednostki) - (przychód utracony z powodu sprzedaży dotychczasowej produkcji po niższej cenie)".

Analiza przychodu krańcowego z kosztem krańcowym, związana z wytworzeniem dodatkowej jednostki produktu, pozwala zbadać w jaki sposób wzrost produkcji o jednostkę wpłynie na poziom zysku.

Kategorie utargu krańcowego i kosztu krańcowego są wykorzystywane do obliczania wielkości produkcji jaka pozwala na zmaksymalizowanie zysku przedsiębiorstwa. W momencie, gdy utarg krańcowy przewyższa koszt krańcowy należy zwiększać produkcję przedsiębiorstwa, natomiast gdy utarg krańcowy spadnie poniżej kosztu krańcowego, produkcja musi przestać wzrastać, ponieważ każda następna jednostka produktu będzie powodowała spadek sumy zysków.

Podsumowaując przedsiębiorstwo, które jest skierowane na maksymalizację swoich przychodów (zysków) musi zwiększać produkcję dóbr tak długo, jak długo utarg krańcowy będzie pozostawał wyższy od kosztów krańcowych. Jednakże gdy koszty krańcowe przewyższają utarg krańcowy, trzeba zaprzestać zwiększania wielkości produkcji danego przedsiębiorstwa (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, s. 185).

Zysk to nadwyżka utargu przedsiębiorstwa nad jego poniesionymi kosztami (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch).

TL;DR

Artykuł omawia pojęcie utargu i przychodu krańcowego w kontekście przedsiębiorstw. Utarg krańcowy jest zależny od zmiany utargu całkowitego i wzrostu produkcji, a jego analiza pozwala obliczyć optymalną wielkość produkcji dla maksymalizacji zysku. Krzywa przychodu krańcowego zależy od krzywej popytu, a punkt równowagi przedsiębiorstwa jest tam, gdzie utarg krańcowy równa się kosztom krańcowym. Przedsiębiorstwo powinno zwiększać produkcję do momentu, gdy koszty krańcowe przewyższają utarg krańcowy. Optymalna wielkość produkcji zapewnia najwyższy zysk.

Krzywa przychodu krańcowego (MR)

Krzywa MR.png

Utarg jest zależny od krzywej popytu na produkty danego przedsiębiorstwa. Dana krzywa daje możliwość wyznaczania ceny, przy której wyroby przedsiębiorstwa mogą zostać sprzedane (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch).

Wygląd krzywej przychodu krańcowego jest zależny od krzywej popytu na produkcję danego przedsiębiorstwa, na przykład małe przedsiębiorstwo, które prowadzi swoją działalność na dużym rynku ma możliwość sprzedać dowolną ilość swojej produkcji, która nie będzie miała żadnego wpływu na istniejącą już cenę rynkową.

Można przedstawić dwie właściwości charakterystyczne dla przedsiębiorstw o spadającej krzywej popytu (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, s. 183):

  • przychód krańcowy maleje równocześnie ze wzrostem produkcji,
  • przychód krańcowy obniża się z powodu kolejnych obniżek cenowych, które zmniejszają przychody ze sprzedaży wszystkich poprzednich jednostek produktu.

Punkt równowagi przedsiębiorstwa

Punkt rownowagi.png

- linia utargu krańcowego

- krzywa kosztów krańcowych

- punkt przecięcia MR=MC optimum przedsiębiorstwa

- optymalna wielkość produkcji zapewniająca najwyższy zysk

Zyski osiągają maksimum przy takim wolumenie produkcji, dla którego koszt krańcowy jest równy utargowi krańcowemu ().

Dla wszystkich punktów, które znajdują się na lewo od utarg krańcowy jest wyższy od kosztu krańcowego, co oznacza, że można zwiększyć produkcję, do momentu . Jednak gdy rozmiary produkcji przedsiębiorstwa znajdują się na prawo od punktu , koszty krańcowe są wyższe od utargu krańcowego co sugeruje zmniejszenie produkcji (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, s. 187).

Jeżeli przy optymalnej wielkości przedsiębiorstwo ponosi straty to należy sprawdzić czy powinno się utrzymać tę wielkość produkcji, zawiesić ją bądź zdecydować o likwidację produkcji (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, s. 187), (Z. Dach). Wyznaczenie przedsiębiorstwa (D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, s. 188):

MR > MC, trzeba zwiększyć produkcję przedsiębiorstwa,

MR < MC, trzeba zmniejszyć produkcję przedsiębiorstwa,

MR = MC, wielkość jest optymalna.


Przychód krańcowyartykuły polecane
UtargKoszt krańcowyKrzywa podażyParadoks zapobiegliwościPodażKoszt całkowityMonopsonPopyt sztywnyDochód realny

Bibliografia

  • Begg D., Fischer S., Dornbusch R. (2007), Ekonomia. Makroekonomia, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
  • Begg D., Fischer S., Dornbusch R. (2007), Ekonomia. Makroekonomia, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
  • Dach Z. (2010), Mikroekonomia dla studiów licencjackich, Wydawnictwo Naukowe SYNABA, Kraków
  • Dach Z. (2012), Mikroekonomia, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków
  • Grudzewski W., Hejduk I. (2000), Przedsiębiorstwo przyszłości, Difin, Warszawa
  • Kaczmarska-Krawczak J. (2007), Świadczenie usług teleinformatycznych, Instytut Technologii Eksploatacji - Państwowy Instytut Badawczy, Radom
  • Rekowski M. (2009), Mikroekonomia, Wydawnictwo Akademia, Poznań
  • Ślusarczyk B., Ślusarczyk S. (2011), Podstawy mikro - i makroekonomii, Politechnika Lubelska, Lublin


Autor: Maksymiliana Piekarz, Iryna Kudriashova