Pomoc de minimis: Różnice pomiędzy wersjami
m (Pozycjonowanie) |
m (Dodawanie osieroconych) |
||
Linia 26: | Linia 26: | ||
Wsparcie de minimis na obecnych zasadach obowiązywać będzie do 31 grudnia 2020 roku. | Wsparcie de minimis na obecnych zasadach obowiązywać będzie do 31 grudnia 2020 roku. | ||
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Znak towarowy]]}} — {{i5link|a=[[Podatek dochodowy od firm]]}} — {{i5link|a=[[Budżet Unii Europejskiej]]}} — {{i5link|a=[[Rezydencja podatkowa]]}} — {{i5link|a=[[Karnet ATA]]}} — {{i5link|a=[[Towarzystwo ubezpieczeniowe]]}} — {{i5link|a=[[Import]]}} — {{i5link|a=[[Podatek akcyzowy]]}} — {{i5link|a=[[Cło]]}} }} | {{infobox5|list1={{i5link|a=[[Znak towarowy]]}} — {{i5link|a=[[Podatek dochodowy od firm]]}} — {{i5link|a=[[Budżet Unii Europejskiej]]}} — {{i5link|a=[[Rezydencja podatkowa]]}} — {{i5link|a=[[Karnet ATA]]}} — {{i5link|a=[[Towarzystwo ubezpieczeniowe]]}} — {{i5link|a=[[Import]]}} — {{i5link|a=[[Podatek akcyzowy]]}} — {{i5link|a=[[Cło]]}} — {{i5link|a=[[Czynniki demograficzne]]}} }} | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== |
Wersja z 08:26, 20 lis 2023
Termin pomocy de minimis pochodzi od łacińskiej zasady "de minimis non curat lex" mówiącej, że prawo nie troszczy się o drobiazgi. Stanowi jedną z form szczególnego wsparcia kierowanego przede wszystkim do małych i średnich przedsiębiorstw, która nie stanowi pomocy podlegającej zakazowi z art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Jej szczegółowe zasady przyznania reguluje Rozporządzenie Komisji Europejskiej 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r.
Rozporządzenie klasyfikuje pomoc de minimis jako pomoc, która nie ma wpływu na handel między państwami i nie zakłóca bądź nie zagraża zakłóceniem konkurencji na rynku unijnym. Nie musi ona być notyfikowana przez Komisję Europejską (zarówno jak jest udzielana w ramach programu operacyjnego jak i pomocy indywidualnej) wtedy gdy jej intensywność wsparcia ze wszystkich źródeł i na wszystkie cele dla jednego beneficjenta w okresie kolejnych trzech lat podatkowych nie przekracza 200 tys. euro (100 tys. euro dla przedsiębiorstw prowadzących działalność w sektorze transportu drogowego towarów). Biorąc pod uwagę, że świadczenie usług zintegrowanych, w których transport stanowi jeden z elementów usługi np. usługi przeprowadzkowe, pocztowe lub kurierskie nie uznaje się za usługi transportowe, dlatego kwota pomocy w takim przypadku nie zostaje zmniejszona.
Rozporządzenie w wyniku występującej nadwyżki mocy przewozowych w sektorze transportu drogowego towarów oraz założonych celów polityki transportowe UE w zakresie natężenia ruchu i transportu towarowego wyklucza pomoc na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego towarów przez przedsiębiorstwa, które prowadzą działalność zarobkową w zakresie transportu drogowego towarów. Limit otrzymanej pomocy de minimis można zweryfikować w Urzędzie Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Po przekroczeniu określonych progów uzyskana pomoc nie podlega zasadom de minimis, lecz uregulowaniom dotyczącym pomocy publicznej.
TL;DR
Pomoc de minimis to forma wsparcia dla małych i średnich przedsiębiorstw, która nie podlega zakazowi pomocy publicznej w UE. Limit tej pomocy wynosi 200 tys. euro w ciągu 3 lat podatkowych. Nie obejmuje ona sektora transportu drogowego towarów. Istnieją również grupy i rodzaje działań wyłączone z możliwości otrzymania tej pomocy. Wsparcie de minimis może być udzielane w różnych formach, takich jak dotacje, zwolnienia podatkowe, pożyczki, itp. Wniosek o przyznanie pomocy de minimis musi uwzględniać okres trzech lat podatkowych. Obecne zasady wsparcia de minimis obowiązują do końca 2020 roku.
Grupy i rodzaje działań wyłączone z możliwości otrzymania pomocy de minimis
Do grup i rodzajów działań wyłączonych z możliwości otrzymania pomocy de minimis należą:
- przedsiębiorcy działający w sektorze rybołówstwa i akwakultury, objęci rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000,
- przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją podstawową produktów rolnych wymienionych w Załączniku I do Traktatu Wspólnoty Europejskiej,
- przedsiębiorstwa prowadzące działalność w sektorze przetwarzania i wprowadzenia do obrotu produktów rolnych wymienionych w Załączniku I do Traktatu Wspólnoty Europejskiej, w sytuacji w której wielkość pomocy jest uzależniona od oceny lub ilości produktów zakupionych od pierwotnych producentów produktów rolnych lub wprowadzonych na rynek, bądź jej udzielenie jest uzależnione od przekazania jej producentom tych produktów,
- pomocy udzielanej na działalność związaną z wywozem do państw trzecich lub państw członkowskich, tzn. pomocy związanej bezpośrednio z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z taką działalnością. W tym, że pomoc na pokrycie kosztów uczestnictwa w targach handlowych, koszty badań czy usługi doradcze niezbędne do wprowadzenia produktu na nowy rynek nie stanowią pomocy eksportowej,
- pomocy uwarunkowanej pierwszeństwem korzystania z towarów krajowych w stosunku do towarów sprowadzonych z zagranicy.
Instrumenty wsparcia pomocy de minimis
Pomoc de minimis obejmuje różnorodne instrumenty wsparcia. Zarówno są to dotacje pochodzące z funduszy unijnych jak i pomoc krajowa. Dla przedsiębiorców prowadzących działalność niezwiązaną z produkcją rolną, przetwórstwem rolno-spożywczym i sektorze rybołówstwa zasady jej przydzielania reguluje rozporządzenie Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis, w którym najczęściej przydzielanymi formami wsparcia są: dotacje (w ramach funduszy unijnych), zwolnienia z podatku od nieruchomości, odroczenie płatności podatku, preferencyjne pożyczki i kredyty, gwarancje i poręczenia kredytowe, rozłożenie należności na raty (dotyczy należności wobec Państwa), dotacje na cele środowiskowe i ochronę zabytków. Formy i zasady pomocy de minimis w sektorze rolnym reguluje rozporządzenie Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym.
Aplikowanie o pomoc de minimis
Przy składaniu wniosku o przyznanie pomocy de minimis należy brać pod uwagę okres przyznanej pomocy w danym roku podatkowym oraz dwóch poprzedzających lat podatkowych. Natomiast za datę jej przyznania uznaje się dzień, w którym przedsiębiorstwo uzyskuje prawo otrzymania takiej pomocy zgodnie z obowiązującym krajowym systemem prawnym, niezależnie od terminu wypłacenia pomocy temu przedsiębiorstwu. Udzielenie pomocy de minimis jest pomocą, która ma najmniejszą ilość warunków do spełnienia. Ważne jest spełnienie w jej ramach ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego, niewykluczenie przedsiębiorstwa z zakresu jej pomocy i nieprzekroczenie dopuszczalnego pułapu.
Wsparcie de minimis na obecnych zasadach obowiązywać będzie do 31 grudnia 2020 roku.
Pomoc de minimis — artykuły polecane |
Znak towarowy — Podatek dochodowy od firm — Budżet Unii Europejskiej — Rezydencja podatkowa — Karnet ATA — Towarzystwo ubezpieczeniowe — Import — Podatek akcyzowy — Cło — Czynniki demograficzne |
Bibliografia
- Kogut-Jaworska M. (2016), Pomoc publiczna i jej szczególne znaczenie w systemie wsparcia publicznego w Polsce, "Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu", nr 451
- Litwińczuk H. (red.) (2013). Prawo podatkowe przedsiębiorców, Wolters Kluwer, Warszawa
- Podsiadło P. (2014), Pomoc de minimis jako instrument polityki pomocy publicznej w Unii Europejskiej, "Studia Ekonomiczne", nr 198 cz.1
- Traktat z Lizbony zmieniający Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, sporządzony w Lizbonie dnia 13 grudnia 2007 r. Dz.U. 2009 nr 203 poz. 1569
- Traktat z Lizbony zmieniający Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, sporządzony w Lizbonie dnia 13 grudnia 2007 r. Dz.U. 2009 nr 203 poz. 1569
- Traktat z Lizbony zmieniający Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, sporządzony w Lizbonie dnia 13 grudnia 2007 r. Dz.U. 2009 nr 203 poz. 1569
- Woźniak B. (2010), Instrumenty i instytucje udzielania pomocy publicznej w Polsce, Zeszyty Naukowe Polityki Europejskie, Finanse i Marketing, nr 4 (53)
Autor: Joanna Chanek