Planning poker

Planning poker
Polecane artykuły
Burza mózgów Warsztat Backlog produktu Socjometria Retrospektywa Technika 635 Diagram pokrewieństwa Estymacja czasu trwania zadań PERT

Planning poker jest jednym z najbardziej skutecznych narzędzi wykorzystywanych podczas planowania sprintu, przeznaczony dla zespołu agile. Przyjmuje cyfrową formę gry karcianej, która została stworzona aby pomóc zespołom agile i scrum w skutecznym ustalaniu własnych celów w oparciu o wspólne planowanie i jednomyślną ocenę. Planning Poker łączy w sobie opinie ekspertów, rozbieżności i analogii, co w rezultacie daje szybką i wiarygodną ocenę.

Celem Planning Poker jest wykreowanie spójnej przez całą grupę oceny badanego zjawiska. Badania K. Molokken-Ostvold i N.C. Haugen wykazały, że uzyskane wyniki oceny przy pomocy Planning Poker cechowały się wyższym poziomem dokładności i większym realizmem niż te, które zostały uzyskane w wyniku dodawania poszczególnych ocen podobnych zadań.

TL;DR

Planning Poker to narzędzie używane podczas planowania sprintów przez zespoły agile i scrum. Metoda ta opiera się na grze karcianej, która pomaga ustalić cele i oceny zespołu. Planning Poker jest skuteczny, dokładny i wiarygodny. Uczestnicy gry otrzymują karty z cyframi, które odpowiadają różnym wartościom. Po dyskusji i ocenie zadań, karty są odwracane jednocześnie, a grupa omawia różnice w ocenach. Metoda ta ma wiele zalet, takich jak łączenie opinii ekspertów i optymalne wyniki. Aby uniknąć efektu przywiązania, należy uważać na wpływ jednej opinii na resztę grupy. Planning Poker jest elastyczną i skuteczną metodą oceny.

Historia

Planning Poker jako elastyczna metoda oceny, zyskała popularność tylko w ciągu ostatnich kilku lat. Metoda oceny Wideband Delphi, wykonana jeszcze w latach 1950-1960 przez firmę RAND, stała się podstawą do Planning Poker. W 2002 roku technika ta została udoskonalona przez Jamesa Grenninga. Szeroką popularność zdobyła dopiero po opublikowaniu w książkę "Skuteczne ocenianie i planowanie" autorstwa Mika Cohna, założyciela przedsiębiorstwa zajmującego się tworzeniem oprogramowania "Mountain Goat”. Nie zważając na szeroką konkurencję podobnych metod wykorzystywanych w jednostkach organizacyjnych, metoda Pokerowa była nieustannie udoskonala, aby stać się pełnowartościowym narzędziem wykorzystywanym przez grupy projektowe.

Zasady Planning Poker

{{#ev:youtube|cCjihD-Oexs|480|right|Project poker (Sławomir Wawak)|frame}} Uczestnikami Planning Poker są wszyscy interesariusze projektu. Obejmuje to analityków, projektantów, programistów, testerów, inżynierów baz danych, i tym podobne. Zwykle liczba uczestników podczas jednej sesji nie przekracza 10 osób. W przypadku liczniejszych zespołów należy dokonać podziału na dwie równe grupy. W takim przypadku każdy jest wobec siebie niezależny i dokonuje oceny samodzielnie. Menedżer produktu (produkt owner) też bierze udział w Planning Pokerze, ale nie dokonuje oceny zadań.

Na początku gry każdy uczestnik otrzymuje talię kart, przygotowaną wcześniej. Na każdej karcie są napisane cyfry w wielkim rozmiarze, dzięki czemu każdy uczestnik będący przy stole nie ma problemu z odczytaniem wartości. Każdy uczestnik otrzymuje talię kart o nominałach: 0, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 20, 40 i 100.

Przed dokonaniem oceny mentor przytacza opis zdania. Zwykle moderatorem jest produkt owner lub analityk, ale może nim być każdy, bo ta rola nie ma specjalnych przywilejów. Kolejnym etap polega na zadawaniu pytań odnośnie zadania do produkt ownera.

Po tym, jak zostaną udzielone odpowiedzi na wszystkie pytania, każdy oceniający wybiera kartę z oceną, którą uważa za najbardziej odpowiednią. Gdy wszystkie oceny są wystawione, karty są odwrócone jednocześnie przez wszystkich uczestników, tak aby każdy mógł zobaczyć poszczególne wartości. Na tym etapie oceny mogą się znacznie różnić, dlatego ważne jest, aby wysłuchać opinii uczestników, którzy wystawili najniższe i najwyższe oceny.

Grupa omawia temat i jego oceny przez kilka minut. Moderator może udzielić wskazówek do zadania, jeśli jego zdaniem mają wartość merytoryczną, aby później je wykorzystać. Po dyskusji każdy uczestnik ponownie wybiera kartę z oceną. Podobnie jak w poprzednim etapie, karty są odwracane jednocześnie.

Z reguły uczestnicy mają już te same oceny w drugiej rundzie, ale jeśli oceny są nadal znacząco różne, należy kontynuować etap dyskusji nad zadaniem. W praktyce jedno rozdanie nie trwa więcej niż trzy rundy. Nie jest wymagana jednomyślność w wartościach liczbowych ukazanych na karcie, a względne podobieństwo między ocenami uczestników.

Zalety Planning Poker

Do korzyści wykorzystania metody należą:

• łączenie wielu zaleceń eksperckich,
• występujący podczas gry dialog ułatwia zrozumienie istoty zadania,
• zuzyskuje się dodatkowe informacje po argumentacji ocen,
• wystawianie indywidualnych ocen prowadzi do grupowej dyskusji, a w konsekwencji do optymalnych wyników.

Wskazówki dotyczące gry w Planning Poker

• Wybierz odpowiedni czas. Pierwszym ze wskazań do jej wykorzystanie może okazać się sytuacja w której przed grupa projektowa musi ocenić zróżnicowany projekt składający się z wielu zadań i elementów. Kolejnym przykładem spotkania podczas których pod ocen poddawane są nowe historie, które zostały zidentyfikowane podczas iteracji.
• Optymalizuj wielkość sesji. Jest to idealne rozwiązanie dla dużych projektów z wieloma historiami do oceny, więc warto zrobić kilka zespołów.
• Prowadź dyskusje pomocnicze.
• Ustaw dwuminutowy limit czasu. Kiedy upłynie czas, rozpoczyna się nowa runda. Umożliwi to szybszą ocenę w planowaniu agile.

Unikanie efektu przywiązania

Efekt przywiązania występuje, gdy omawiane są oceny. Zwykle w zespole są zarówno powściągliwi, jak i impulsywni uczestnicy, a także uczestnicy o różnych podejściu do zagadnienia. Oceniający staje się podatny na wpływ efektu przywiązania, gdy właściciel produktu ustawia ramy dla myślenia innych uczestników w grze. Na przykład na początku dyskusji mówi: "Myślę, że zajmie nam to 60 dni". Liczba 60 jest podświadoma i będzie punktem wyjścia dla wszystkich uczestników.

Będzie to duży problem, jeśli liczba 60 została wyrażona przez wpływową osobę, opinie której słuchają członkowie zespołu. Tak więc, ci, którzy sądzili, że oszacują temat na ocenę 100 - zmniejszą ją, a ci, którzy chcieli postawić minimalną ocenę – podniosą. Nie zawsze jest to działanie świadome i może być niebezpieczne dla wiarygodności oceny.

Podczas rozgrywki dochodzi często do ujawnienia się dominujących cech osobowości oraz realnego przywództwa w zespole. Należy wysłuchać argumentów dominatora, jeśli jego opinia z założenia będzie się różnić od reszty ocen w grupie lub będzie forsowana w sposób zbyt dobitny, należy usunąć członka z sesji, aby inni uczestnicy nie ulegli efektowi przywiązania.

Bibliografia

• Cohn M. (2005). Agile estimating and planning, Prentice hall, New Jersey, USA
• Cohn M. (2009). Succeeding with Agile: Software Development Using Scrum, Addison-Wesley Professional; 1 edition, USA
• Grenning J. (2002). Planning Poker or How to avoid analysis paralysis while release planning, Hawthorn Woods: Renaissance Software Consulting, nr 3
• Kniberg H., Skarin M. (2009). Kanban and Scrum - Making the Most of Both, Enterprise Software Development, USA
• Moløkken-Østvoldab K., Haugen N.C. (2008). Using planning poker for combining expert estimates in software projects, "Journal of Systems and Software", nr 81
• Wieczorek J. (2017). Labirynty Scruma, Jacek Wieczorek Consulting, Poznań

Autor: Kateryna Ivaskova