Finansowanie: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
(LinkTitles.) |
||
Linia 16: | Linia 16: | ||
'''Finanse''' (z łac. ''finire'', co znaczy "kończyć”) – są to wszelkie zjawiska i procesy pieniężne, powstałe w związku z działalnością społeczną i gospodarczą człowieka, ściśle związane z teorią ekonomii i zjawiskami finansowymi.<ref>Owsiak S. (2001). ''Finanse publiczne. Teoria i praktyka'', Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2001, s. 17</ref> Finansowanie jest to natomiast sposób, dzięki któremu przedsiębiorstwo może znaleźć pokrycie w majątku, którym dysponuje. | '''Finanse''' (z łac. ''finire'', co znaczy "kończyć”) – są to wszelkie zjawiska i procesy pieniężne, powstałe w związku z działalnością społeczną i gospodarczą człowieka, ściśle związane z teorią ekonomii i zjawiskami finansowymi.<ref>Owsiak S. (2001). ''[[Finanse publiczne]]. Teoria i praktyka'', Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2001, s. 17</ref> Finansowanie jest to natomiast sposób, dzięki któremu [[przedsiębiorstwo]] może znaleźć pokrycie w majątku, którym dysponuje. | ||
== Istota i struktura rynku finansowego == | == Istota i struktura rynku finansowego == | ||
Rynek finansowy składa się z wielu elementów/rynków, które wspólnie tworzą wielki system, który jest pośrednikiem finansowymi pomiędzy podmiotami deficytowymi i nadwyżkowymi. Jest to więc miejsce, w którym, za pomocą instrumentów finansowych, mamy do czynienia z ciągłym zawieraniem i wykonywaniem transakcji.<ref>Paździor A. (2014). [http://www.bc.pollub.pl/Content/8656/PDF/finanse.pdf ''Finanse. Funkcjonowanie, instytucje i instrumenty rynku finansowego, finanse publiczne przedsiębiorstw i gospodarstw domowych. Monografie''], Politechnika Lubelska, s. 19</ref> | [[Rynek]] finansowy składa się z wielu elementów/rynków, które wspólnie tworzą wielki [[system]], który jest pośrednikiem finansowymi pomiędzy podmiotami deficytowymi i nadwyżkowymi. Jest to więc miejsce, w którym, za pomocą instrumentów finansowych, mamy do czynienia z ciągłym zawieraniem i wykonywaniem transakcji.<ref>Paździor A. (2014). [http://www.bc.pollub.pl/Content/8656/PDF/finanse.pdf ''Finanse. Funkcjonowanie, instytucje i instrumenty rynku finansowego, finanse publiczne przedsiębiorstw i gospodarstw domowych. Monografie''], Politechnika Lubelska, s. 19</ref> | ||
<google>t</google> | <google>t</google> | ||
Linia 26: | Linia 26: | ||
Prawidłowe określenie źródeł finansowania powinno zacząć się od odpowiedniego ich podziału. Wymienić możemy takie kryteria jak źródło pochodzenia kapitału oraz kryterium sytuacji prawnej dawcy kapitału. | Prawidłowe określenie źródeł finansowania powinno zacząć się od odpowiedniego ich podziału. Wymienić możemy takie kryteria jak źródło pochodzenia kapitału oraz kryterium sytuacji prawnej dawcy kapitału. | ||
W źródłach pochodzenia kapitału wyróżnić można finansowanie zewnętrzne, które pochodzi z zewnątrz przedsiębiorstwa, oraz wewnętrzne, które zostało wygenerowane przez firmę. Do kapitałów własnych zaliczamy fundusze wniesione przez właścicieli firm oraz kapitał wypracowany w trakcie prowadzenia działalności. Prócz samofinansowania, działalność może być również finansowana ze źródeł obcych. Do najbardziej powszechnych źródeł kapitału obcego zaliczyć można: długoterminowy kredyt bankowy oraz [[dłużne papiery wartościowe]]. Istnieje również podział na zobowiązania długoterminowe, średnioterminowe, krótkoterminowe, które wynikają z okresu, na jaki został udostępniony przedsiębiorstwu kapitał w obcych środkach.<ref>Nawrot W. (2007). [http://gospodarkanarodowa.sgh.waw.pl/p/gospodarka_narodowa_2007_07-08_02.pdf ''Struktura finansowania przedsiębiorstw w Polsce na tle badań międzynarodowych''], "Gospodarka Narodowa”, Nr 7-8, s. 19-20</ref> | W źródłach pochodzenia kapitału wyróżnić można finansowanie zewnętrzne, które pochodzi z zewnątrz przedsiębiorstwa, oraz wewnętrzne, które zostało wygenerowane przez firmę. Do kapitałów własnych zaliczamy [[fundusze]] wniesione przez właścicieli firm oraz [[kapitał]] wypracowany w trakcie prowadzenia działalności. Prócz samofinansowania, działalność może być również finansowana ze źródeł obcych. Do najbardziej powszechnych źródeł kapitału obcego zaliczyć można: długoterminowy [[kredyt]] bankowy oraz [[dłużne papiery wartościowe]]. Istnieje również podział na [[zobowiązania]] długoterminowe, średnioterminowe, krótkoterminowe, które wynikają z okresu, na jaki został udostępniony przedsiębiorstwu kapitał w obcych środkach.<ref>Nawrot W. (2007). [http://gospodarkanarodowa.sgh.waw.pl/p/gospodarka_narodowa_2007_07-08_02.pdf ''Struktura finansowania przedsiębiorstw w Polsce na tle badań międzynarodowych''], "[[Gospodarka]] Narodowa”, Nr 7-8, s. 19-20</ref> | ||
Jak podaje Duliniec A. przy wyborze najbardziej odpowiednich źródeł finansowania, przedsiębiorstwo w pierwszej kolejności skorzysta z wewnętrznych źródeł finansowania takich jak zyski zatrzymane oraz nadwyżki środków pieniężnych. Natomiast kiedy nastąpi wyczerpanie się wyżej wymienionych źródeł, przedsiębiorstwo sięga po zewnętrzne źródła.<ref>Duliniec A. (2015). [http://www.wneiz.pl/nauka_wneiz/frfu/74-2015/FRFU-74-t2-73.pdf ''Wybór źródeł finansowania a optymalna struktura kapitału w przedsiębiorstwie''], "Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia”, nr 74, s. 77</ref> | Jak podaje Duliniec A. przy wyborze najbardziej odpowiednich źródeł finansowania, przedsiębiorstwo w pierwszej kolejności skorzysta z wewnętrznych źródeł finansowania takich jak zyski zatrzymane oraz nadwyżki środków pieniężnych. Natomiast kiedy nastąpi wyczerpanie się wyżej wymienionych źródeł, przedsiębiorstwo sięga po zewnętrzne źródła.<ref>Duliniec A. (2015). [http://www.wneiz.pl/nauka_wneiz/frfu/74-2015/FRFU-74-t2-73.pdf ''Wybór źródeł finansowania a optymalna struktura kapitału w przedsiębiorstwie''], "Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia”, nr 74, s. 77</ref> | ||
Linia 32: | Linia 32: | ||
== Skuteczne finansowanie == | == Skuteczne finansowanie == | ||
Mówiąc o strukturze finansowania, często ma się na myśli strukturę kapitału, pasywa (tzw. prawa strona bilansu). W celu dokonania analizy struktury kapitałowej należy obliczyć wartości wskaźników finansowych, takich jak: | Mówiąc o strukturze finansowania, często ma się na myśli strukturę kapitału, [[pasywa]] (tzw. prawa strona bilansu). W celu dokonania analizy struktury kapitałowej należy obliczyć wartości wskaźników finansowych, takich jak: | ||
* zobowiązania ogółem/kapitał własny, | * zobowiązania ogółem/kapitał własny, | ||
* zobowiązania ogółem/aktywa ogółem, | * zobowiązania ogółem/aktywa ogółem, | ||
* zobowiązania długoterminowe (lub krótkoterminowe) aktywa ogółem, | * zobowiązania długoterminowe (lub krótkoterminowe) [[aktywa]] ogółem, | ||
* kapitał własny/aktywa ogółem | * [[kapitał własny]]/aktywa ogółem | ||
Według Grzywacza J. możemy wyróżnić dwie grupy teorii w celu dokonania analizy. Pierwszą z nich jest teoria statyczna, która podaje konkretną wartość kapitału, niezbędnego do sfinansowania przedsiębiorstwa, a najważniejszym zadaniem jest wskazanie optymalnej struktury. Zakłada się, że dzięki tej teorii działalność szuka docelowego wskaźnika poziomu zadłużenia. Druga z kolei teoria, zwana dynamiczną zakłada zmienność wartości kapitału, który jest niezbędny w przedsiębiorstwie.<ref>Grzywacz J.(2013) [http://www.wydawnictwo.pwszplock.pl/Ekonomia/Nauki_ekonomiczne_17.pdf ''Nauki Ekonomiczne tom XVII''], "Wybrane problemy funkcjonowania przedsiębiorstw w gospodarce rynkowej”, Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku, s. 7-9</ref> | Według Grzywacza J. możemy wyróżnić dwie grupy teorii w celu dokonania analizy. Pierwszą z nich jest teoria statyczna, która podaje konkretną [[wartość]] kapitału, niezbędnego do sfinansowania przedsiębiorstwa, a najważniejszym zadaniem jest wskazanie optymalnej struktury. Zakłada się, że dzięki tej teorii działalność szuka docelowego wskaźnika poziomu zadłużenia. Druga z kolei teoria, zwana dynamiczną zakłada zmienność wartości kapitału, który jest niezbędny w przedsiębiorstwie.<ref>Grzywacz J.(2013) [http://www.wydawnictwo.pwszplock.pl/Ekonomia/Nauki_ekonomiczne_17.pdf ''Nauki Ekonomiczne tom XVII''], "Wybrane problemy funkcjonowania przedsiębiorstw w gospodarce rynkowej”, Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku, s. 7-9</ref> | ||
Konieczne jest, aby racjonalnie kreować poziom zadłużenia w przedsiębiorstwie, ponieważ wzrost tego zadłużenia może prowadzić do wzrostu zyskowności, jeśli odpowiednio przeprowadzi się ten proces.<ref>Grzywacz J., Kowalski S. (2013) [http://www.wydawnictwo.pwszplock.pl/Ekonomia/Nauki_ekonomiczne_17.pdf ''Nauki Ekonomiczne tom XVII'']' "Wybrane problemy funkcjonowania przedsiębiorstw w gospodarce rynkowej”, Wydawnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku, s. 10</ref> | Konieczne jest, aby racjonalnie kreować poziom zadłużenia w przedsiębiorstwie, ponieważ wzrost tego zadłużenia może prowadzić do wzrostu zyskowności, jeśli odpowiednio przeprowadzi się ten [[proces]].<ref>Grzywacz J., Kowalski S. (2013) [http://www.wydawnictwo.pwszplock.pl/Ekonomia/Nauki_ekonomiczne_17.pdf ''Nauki Ekonomiczne tom XVII'']' "Wybrane problemy funkcjonowania przedsiębiorstw w gospodarce rynkowej”, Wydawnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku, s. 10</ref> | ||
== Przypisy == | == Przypisy == |
Wersja z 20:11, 19 maj 2020
Finansowanie |
---|
Polecane artykuły |
Finanse (z łac. finire, co znaczy "kończyć”) – są to wszelkie zjawiska i procesy pieniężne, powstałe w związku z działalnością społeczną i gospodarczą człowieka, ściśle związane z teorią ekonomii i zjawiskami finansowymi.[1] Finansowanie jest to natomiast sposób, dzięki któremu przedsiębiorstwo może znaleźć pokrycie w majątku, którym dysponuje.
Istota i struktura rynku finansowego
Rynek finansowy składa się z wielu elementów/rynków, które wspólnie tworzą wielki system, który jest pośrednikiem finansowymi pomiędzy podmiotami deficytowymi i nadwyżkowymi. Jest to więc miejsce, w którym, za pomocą instrumentów finansowych, mamy do czynienia z ciągłym zawieraniem i wykonywaniem transakcji.[2]
Źródła finansowania
Prawidłowe określenie źródeł finansowania powinno zacząć się od odpowiedniego ich podziału. Wymienić możemy takie kryteria jak źródło pochodzenia kapitału oraz kryterium sytuacji prawnej dawcy kapitału. W źródłach pochodzenia kapitału wyróżnić można finansowanie zewnętrzne, które pochodzi z zewnątrz przedsiębiorstwa, oraz wewnętrzne, które zostało wygenerowane przez firmę. Do kapitałów własnych zaliczamy fundusze wniesione przez właścicieli firm oraz kapitał wypracowany w trakcie prowadzenia działalności. Prócz samofinansowania, działalność może być również finansowana ze źródeł obcych. Do najbardziej powszechnych źródeł kapitału obcego zaliczyć można: długoterminowy kredyt bankowy oraz dłużne papiery wartościowe. Istnieje również podział na zobowiązania długoterminowe, średnioterminowe, krótkoterminowe, które wynikają z okresu, na jaki został udostępniony przedsiębiorstwu kapitał w obcych środkach.[3]
Jak podaje Duliniec A. przy wyborze najbardziej odpowiednich źródeł finansowania, przedsiębiorstwo w pierwszej kolejności skorzysta z wewnętrznych źródeł finansowania takich jak zyski zatrzymane oraz nadwyżki środków pieniężnych. Natomiast kiedy nastąpi wyczerpanie się wyżej wymienionych źródeł, przedsiębiorstwo sięga po zewnętrzne źródła.[4]
Skuteczne finansowanie
Mówiąc o strukturze finansowania, często ma się na myśli strukturę kapitału, pasywa (tzw. prawa strona bilansu). W celu dokonania analizy struktury kapitałowej należy obliczyć wartości wskaźników finansowych, takich jak:
- zobowiązania ogółem/kapitał własny,
- zobowiązania ogółem/aktywa ogółem,
- zobowiązania długoterminowe (lub krótkoterminowe) aktywa ogółem,
- kapitał własny/aktywa ogółem
Według Grzywacza J. możemy wyróżnić dwie grupy teorii w celu dokonania analizy. Pierwszą z nich jest teoria statyczna, która podaje konkretną wartość kapitału, niezbędnego do sfinansowania przedsiębiorstwa, a najważniejszym zadaniem jest wskazanie optymalnej struktury. Zakłada się, że dzięki tej teorii działalność szuka docelowego wskaźnika poziomu zadłużenia. Druga z kolei teoria, zwana dynamiczną zakłada zmienność wartości kapitału, który jest niezbędny w przedsiębiorstwie.[5]
Konieczne jest, aby racjonalnie kreować poziom zadłużenia w przedsiębiorstwie, ponieważ wzrost tego zadłużenia może prowadzić do wzrostu zyskowności, jeśli odpowiednio przeprowadzi się ten proces.[6]
Przypisy
- ↑ Owsiak S. (2001). Finanse publiczne. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2001, s. 17
- ↑ Paździor A. (2014). Finanse. Funkcjonowanie, instytucje i instrumenty rynku finansowego, finanse publiczne przedsiębiorstw i gospodarstw domowych. Monografie, Politechnika Lubelska, s. 19
- ↑ Nawrot W. (2007). Struktura finansowania przedsiębiorstw w Polsce na tle badań międzynarodowych, "Gospodarka Narodowa”, Nr 7-8, s. 19-20
- ↑ Duliniec A. (2015). Wybór źródeł finansowania a optymalna struktura kapitału w przedsiębiorstwie, "Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia”, nr 74, s. 77
- ↑ Grzywacz J.(2013) Nauki Ekonomiczne tom XVII, "Wybrane problemy funkcjonowania przedsiębiorstw w gospodarce rynkowej”, Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku, s. 7-9
- ↑ Grzywacz J., Kowalski S. (2013) Nauki Ekonomiczne tom XVII' "Wybrane problemy funkcjonowania przedsiębiorstw w gospodarce rynkowej”, Wydawnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku, s. 10
Bibliografia
- Duliniec A. (2015). Wybór źródeł finansowania a optymalna struktura kapitału w przedsiębiorstwie' "Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia” nr 74
- Grzywacz J.(2013) Nauki Ekonomiczne tom XVII, "Wybrane problemy funkcjonowania przedsiębiorstw w gospodarce rynkowej” Wydawnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Płocku
- Nawrot W. (2007) Struktura finansowania przedsiębiorstw w Polsce na tle badań międzynarodowych, "Gospodarka Narodowa” Nr 7-8
- Owsiak S. (2001). Finanse publiczne. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2001
- Paździor A. (2014). Finanse. Funkcjonowanie, instytucje i instrumenty rynku finansowego, finanse publiczne przedsiębiorstw i gospodarstw domowych. Monografie, Politechnika Lubelska
Autor: Barbara Michalec