Przepadek: Różnice pomiędzy wersjami
(LinkTitles.) |
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
||
| (Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Przepadek''' w Polsce instytucja prawa karnego sui generis (przed 1 lipca 2015 środek karny) o charakterze represyjno-prewencyjnym polegająca na przejściu własności określonych przedmiotów powiązanych w pewien sposób z popełnionym przestępstwem na [[Skarb Państwa]] z chwilą uprawomocnienia się wyroku. | |||
Do środków karno-zapobiegawczych za przestępstwa skarbowe zaliczamy przepadek przedmiotów oraz przepadek korzyści majątkowych. | |||
Przepadek przedmiotów przestępstwa lub wykroczenia skarbowego obejmuje jedynie przedmioty materialne, mające fizyczną postać. | |||
==TL;DR== | |||
Przepadek w Polsce to instytucja prawa karnego polegająca na przejęciu własności przedmiotów związanych z przestępstwem na rzecz Skarbu Państwa. Przepadek obejmuje przedmioty materialne użyte lub pochodzące z przestępstwa. Ma na celu zapobieganie ponownemu wykorzystaniu przedmiotów i praniu brudnych pieniędzy. Przedmioty mogą być sprzedane lub zniszczone, a koszty ponosi sprawca. Przepadkiem mogą być również korzyści majątkowe. Interwenient może zgłosić roszczenie do przedmiotów podlegających przepadkowi. | |||
==Przepadek przedmiotów== | ==Przepadek przedmiotów== | ||
| Linia 26: | Linia 13: | ||
* [[opakowanie]] oraz przedmiot połączony z przedmiotem przestępstwa skarbowego w taki sposób, że nie można dokonać ich rozłączenia bez uszkodzenia któregokolwiek z tych przedmiotów, | * [[opakowanie]] oraz przedmiot połączony z przedmiotem przestępstwa skarbowego w taki sposób, że nie można dokonać ich rozłączenia bez uszkodzenia któregokolwiek z tych przedmiotów, | ||
* przedmiot, którego wytwarzanie, [[posiadanie]], [[obrót]], przechowywanie, przewóz, przenoszenie lub przesyłanie jest zabronione. (art. 29 Kodeksu karnego skarbowego) | * przedmiot, którego wytwarzanie, [[posiadanie]], [[obrót]], przechowywanie, przewóz, przenoszenie lub przesyłanie jest zabronione. (art. 29 Kodeksu karnego skarbowego) | ||
Celem przepadku przedmiotów jest pozbawienie sprawcy przedmiotów pochodzących bezpośrednio z czynu zabronionego (np. przemycanych [[towarów]]). Przepadek przedmiotów jest narzędziem głównie prewencyjnym | Celem przepadku przedmiotów jest pozbawienie sprawcy przedmiotów pochodzących bezpośrednio z czynu zabronionego (np. przemycanych [[towarów]]). Przepadek przedmiotów jest narzędziem głównie prewencyjnym - by zapobiegać ponownemu wykorzystaniu przedmiotów użytych do popełnienia wykroczenia. Ideą jest również zapobieganie praniu brudnych pieniędzy, tak by obrót gospodarczy, polegający głównie na obiegu pieniądza, opierał się na legalnych i przejrzystych źródłach dochodów.(K. Nitkowski, 2014, s. 74-76; art. 299 Kodeksu karnego) | ||
Przedmioty objęte przepadkiem są najczęściej sprzedawane, a kwota ze sprzedaży kierowana jest na [[konto]] Skarbu Państwa. Sąd może jednak orzec zniszczenie w części lub całości przedmiotów, których [[sprzedaż]] jest uniemożliwiona lub zabroniona dopuszczenia do obrotu w danym kraju (np. napoje alkoholowe). (art. 31 § 5 k.k.s.) | Przedmioty objęte przepadkiem są najczęściej sprzedawane, a kwota ze sprzedaży kierowana jest na [[konto]] Skarbu Państwa. Sąd może jednak orzec zniszczenie w części lub całości przedmiotów, których [[sprzedaż]] jest uniemożliwiona lub zabroniona dopuszczenia do obrotu w danym kraju (np. napoje alkoholowe). (art. 31 § 5 k.k.s.) | ||
| Linia 34: | Linia 20: | ||
Sprawca czynu zabronionego ponosi [[koszty]] zniszczenia przedmiotów (art. 31 § 7 k.k.s.). W przypadku zgubienia lub zniszczenia przedmiotów użytych do popełnienia wykroczenia, sąd orzeka karę, która będzie ściągnięta od sprawcy, a jej wysokość będzie stanowiła równowartość lub [[wartość]] przybliżoną pieniężnej wartości przepadku przedmiotów. (art. 32 § 1,2 k.k.s.) | Sprawca czynu zabronionego ponosi [[koszty]] zniszczenia przedmiotów (art. 31 § 7 k.k.s.). W przypadku zgubienia lub zniszczenia przedmiotów użytych do popełnienia wykroczenia, sąd orzeka karę, która będzie ściągnięta od sprawcy, a jej wysokość będzie stanowiła równowartość lub [[wartość]] przybliżoną pieniężnej wartości przepadku przedmiotów. (art. 32 § 1,2 k.k.s.) | ||
Współwinni popełnienia przestępstwa odpowiadają solidarnie za uiszczenie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów. | Współwinni popełnienia przestępstwa odpowiadają solidarnie za uiszczenie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów. | ||
Przepadkiem objęte są także [[opakowania]] oraz przedmioty połączone z przedmiotem przestępstwa skarbowego. Ewentualne odłączanie przedmiotów mogłoby mieć [[działanie]] destrukcyjne i doprowadzić do zniszczenia przedmiotu, zniszczyć jego wartość lub [[przydatność]], a tym samym doprowadzić do spadku interesów finansowych Skarbu Państwa | Przepadkiem objęte są także [[opakowania]] oraz przedmioty połączone z przedmiotem przestępstwa skarbowego. Ewentualne odłączanie przedmiotów mogłoby mieć [[działanie]] destrukcyjne i doprowadzić do zniszczenia przedmiotu, zniszczyć jego wartość lub [[przydatność]], a tym samym doprowadzić do spadku interesów finansowych Skarbu Państwa (J. Skorupka, T. Oczkowski, V. Konarska-Wrzosek, 2010, s. 118) | ||
Przepadek przedmiotów obejmuje także przedmioty, które zostały wykorzystane do popełnienia przestępstwa, a które nie są własnością sprawcy popełnionego czynu. Przepadku przedmiotów będących cudzą własnością sąd nie orzeka jedynie w sytuacji, gdy sprawca uzyskał je w drodze przestępstwa lub wykroczenia | Przepadek przedmiotów obejmuje także przedmioty, które zostały wykorzystane do popełnienia przestępstwa, a które nie są własnością sprawcy popełnionego czynu. Przepadku przedmiotów będących cudzą własnością sąd nie orzeka jedynie w sytuacji, gdy sprawca uzyskał je w drodze przestępstwa lub wykroczenia (Art. 31 § 2 k.k.s.; art. 299 § 7 k.k.) | ||
<google>n</google> | |||
==Przepadek korzyści majątkowych== | ==Przepadek korzyści majątkowych== | ||
[[Korzyść]] majątkowa definiowana może być jako wzrost wartości aktywów lub spadek wartości pasywów, np. uzyskanie prawa majątkowego, nieruchomości, [[zwolnienie]] z długu. | [[Korzyść]] majątkowa definiowana może być jako wzrost wartości aktywów lub spadek wartości pasywów, np. uzyskanie prawa majątkowego, nieruchomości, [[zwolnienie]] z długu. | ||
[[Kodeks]] karny skarbowy stanowi, że przepadek przedmiotów, przepadek korzyści majątkowych lub ściągnięcie wartości przepadku może stanowić podstawę do złagodzenia wymiaru kary za popełnienie przestępstwa skarbowego | [[Kodeks]] karny skarbowy stanowi, że przepadek przedmiotów, przepadek korzyści majątkowych lub ściągnięcie wartości przepadku może stanowić podstawę do złagodzenia wymiaru kary za popełnienie przestępstwa skarbowego (Art. 36 § 1 k.k.s.). | ||
W przypadku przestępstw skarbowych można samoistnie orzec przepadek przedmiotów lub ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów | W przypadku przestępstw skarbowych można samoistnie orzec przepadek przedmiotów lub ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów (Art. 19 § 1 k.k.s.) | ||
Przepadku nie orzeka się, jeżeli korzyść majątkowa lub jej równowartość podlega zwrotowi innemu podmiotowi. | Przepadku nie orzeka się, jeżeli korzyść majątkowa lub jej równowartość podlega zwrotowi innemu podmiotowi. | ||
==Interwenient== | ==Interwenient== | ||
Interwenient jest to podmiot, który, nie będąc podejrzanym lub oskarżonym w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, zgłosił w tym postępowaniu [[roszczenie]] do przedmiotów podlegających przepadkowi (art. 53 § 41 k.k.s.). [[Prawo]] do interwencji posiada [[właściciel]] zagrożony przepadkiem przedmiotu, a także [[posiadacz samoistny]] lub zależny danego przedmiotu (J. Skorupka, T. Oczkowski, V. Konarska-Wrzosek, 2010, s. 348). Interwenient zgłaszać może interwencję w sposób pisemny lub ustny do protokołu. (art. 127 § 1 k.k.s.) | Interwenient jest to podmiot, który, nie będąc podejrzanym lub oskarżonym w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, zgłosił w tym postępowaniu [[roszczenie]] do przedmiotów podlegających przepadkowi (art. 53 § 41 k.k.s.). [[Prawo]] do interwencji posiada [[właściciel]] zagrożony przepadkiem przedmiotu, a także [[posiadacz samoistny]] lub zależny danego przedmiotu (J. Skorupka, T. Oczkowski, V. Konarska-Wrzosek, 2010, s. 348). Interwenient zgłaszać może interwencję w sposób pisemny lub ustny do protokołu. (art. 127 § 1 k.k.s.) | ||
{{infobox5|list1={{i5link|a=[[Podatek od sprzedaży]]}} — {{i5link|a=[[Zobowiązanie podatkowe]]}} — {{i5link|a=[[Obowiązek podatkowy]]}} — {{i5link|a=[[Podatek]]}} — {{i5link|a=[[Podstawa opodatkowania]]}} — {{i5link|a=[[Oszustwo]]}} — {{i5link|a=[[Unikanie opodatkowania]]}} — {{i5link|a=[[Podatek od dochodów kapitałowych]]}} — {{i5link|a=[[Przychody]]}} }} | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
* Bunikowski D. (2006) [ | <noautolinks> | ||
* Bryk J. (2014), ''[https://images.nexto.pl/upload/virtualo/wyzsza_szkola_policji_w_szczytnie/b67b6a5dabb331a2f0b916c20c8a78e09fa80530/free/b67b6a5dabb331a2f0b916c20c8a78e09fa80530.pdf Przestępstwa skarbowe]'', Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie | |||
* Ferenc-Szydełko E. (2008) [ | * Bunikowski D. (2006), ''[https://apcz.umk.pl/czasopisma/index.php/SIT/article/viewFile/4249/4079 Przepadek korzyści z przestępstwa - ujęcie kryminologiczne i historycznoprawne]'', Wydawnictwo UMK | ||
* Melezini M. (red.) (2010) | * Ferenc-Szydełko E. (2008), ''[https://images.nexto.pl/upload/publisher/Wolterskluwer/public/prawo_prasowe%20demo.pdf Prawo prasowe]'', Wolters Kluwer, Warszawa | ||
* Nitkowski K. (2014) | * Melezini M. (red.) (2010), ''Kary i środki karne Poddanie sprawcy próbie'', Instytut Nauk Prawnych PAN | ||
* Skorupka J., Oczkowski T., Konarska-Wrzosek V. (2010) | * Nitkowski K. (2014), ''Przestępstwa w obrocie gospodarczym'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa | ||
* [ | * Skorupka J., Oczkowski T., Konarska-Wrzosek V. (2010), ''Prawo i postępowanie karne skarbowe'', Wolters Kluwer, Warszawa | ||
* ''Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy.'' [https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=wdu19990830930 Dz.U. 1999 nr 83 poz. 930] | |||
* ''Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny.'' [https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=wdu19970880553 Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553] | |||
</noautolinks> | |||
[[Kategoria:Odpowiedzialność prawna]] | |||
{{a|Magdalena Rzepiszczak}} | {{a|Magdalena Rzepiszczak}} | ||
{{msg:law}} | {{msg:law}} | ||
{{#metamaster:description|Przepadek to instytucja prawa karnego w Polsce, której celem jest przejęcie mienia powiązanego z przestępstwem przez Skarb Państwa. Dowiedz się więcej tutaj.}} | |||
Aktualna wersja na dzień 00:42, 12 sty 2024
Przepadek w Polsce instytucja prawa karnego sui generis (przed 1 lipca 2015 środek karny) o charakterze represyjno-prewencyjnym polegająca na przejściu własności określonych przedmiotów powiązanych w pewien sposób z popełnionym przestępstwem na Skarb Państwa z chwilą uprawomocnienia się wyroku.
Do środków karno-zapobiegawczych za przestępstwa skarbowe zaliczamy przepadek przedmiotów oraz przepadek korzyści majątkowych. Przepadek przedmiotów przestępstwa lub wykroczenia skarbowego obejmuje jedynie przedmioty materialne, mające fizyczną postać.
TL;DR
Przepadek w Polsce to instytucja prawa karnego polegająca na przejęciu własności przedmiotów związanych z przestępstwem na rzecz Skarbu Państwa. Przepadek obejmuje przedmioty materialne użyte lub pochodzące z przestępstwa. Ma na celu zapobieganie ponownemu wykorzystaniu przedmiotów i praniu brudnych pieniędzy. Przedmioty mogą być sprzedane lub zniszczone, a koszty ponosi sprawca. Przepadkiem mogą być również korzyści majątkowe. Interwenient może zgłosić roszczenie do przedmiotów podlegających przepadkowi.
Przepadek przedmiotów
Przepadek przedmiotów obejmuje:
- przedmiot pochodzący bezpośrednio z przestępstwa skarbowego,
- narzędzie lub inny przedmiot stanowiący mienie ruchome, które służyło lub było przeznaczone do popełnienia przestępstwa skarbowego,
- opakowanie oraz przedmiot połączony z przedmiotem przestępstwa skarbowego w taki sposób, że nie można dokonać ich rozłączenia bez uszkodzenia któregokolwiek z tych przedmiotów,
- przedmiot, którego wytwarzanie, posiadanie, obrót, przechowywanie, przewóz, przenoszenie lub przesyłanie jest zabronione. (art. 29 Kodeksu karnego skarbowego)
Celem przepadku przedmiotów jest pozbawienie sprawcy przedmiotów pochodzących bezpośrednio z czynu zabronionego (np. przemycanych towarów). Przepadek przedmiotów jest narzędziem głównie prewencyjnym - by zapobiegać ponownemu wykorzystaniu przedmiotów użytych do popełnienia wykroczenia. Ideą jest również zapobieganie praniu brudnych pieniędzy, tak by obrót gospodarczy, polegający głównie na obiegu pieniądza, opierał się na legalnych i przejrzystych źródłach dochodów.(K. Nitkowski, 2014, s. 74-76; art. 299 Kodeksu karnego)
Przedmioty objęte przepadkiem są najczęściej sprzedawane, a kwota ze sprzedaży kierowana jest na konto Skarbu Państwa. Sąd może jednak orzec zniszczenie w części lub całości przedmiotów, których sprzedaż jest uniemożliwiona lub zabroniona dopuszczenia do obrotu w danym kraju (np. napoje alkoholowe). (art. 31 § 5 k.k.s.)
Sprawca czynu zabronionego ponosi koszty zniszczenia przedmiotów (art. 31 § 7 k.k.s.). W przypadku zgubienia lub zniszczenia przedmiotów użytych do popełnienia wykroczenia, sąd orzeka karę, która będzie ściągnięta od sprawcy, a jej wysokość będzie stanowiła równowartość lub wartość przybliżoną pieniężnej wartości przepadku przedmiotów. (art. 32 § 1,2 k.k.s.)
Współwinni popełnienia przestępstwa odpowiadają solidarnie za uiszczenie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów.
Przepadkiem objęte są także opakowania oraz przedmioty połączone z przedmiotem przestępstwa skarbowego. Ewentualne odłączanie przedmiotów mogłoby mieć działanie destrukcyjne i doprowadzić do zniszczenia przedmiotu, zniszczyć jego wartość lub przydatność, a tym samym doprowadzić do spadku interesów finansowych Skarbu Państwa (J. Skorupka, T. Oczkowski, V. Konarska-Wrzosek, 2010, s. 118)
Przepadek przedmiotów obejmuje także przedmioty, które zostały wykorzystane do popełnienia przestępstwa, a które nie są własnością sprawcy popełnionego czynu. Przepadku przedmiotów będących cudzą własnością sąd nie orzeka jedynie w sytuacji, gdy sprawca uzyskał je w drodze przestępstwa lub wykroczenia (Art. 31 § 2 k.k.s.; art. 299 § 7 k.k.)
Przepadek korzyści majątkowych
Korzyść majątkowa definiowana może być jako wzrost wartości aktywów lub spadek wartości pasywów, np. uzyskanie prawa majątkowego, nieruchomości, zwolnienie z długu.
Kodeks karny skarbowy stanowi, że przepadek przedmiotów, przepadek korzyści majątkowych lub ściągnięcie wartości przepadku może stanowić podstawę do złagodzenia wymiaru kary za popełnienie przestępstwa skarbowego (Art. 36 § 1 k.k.s.). W przypadku przestępstw skarbowych można samoistnie orzec przepadek przedmiotów lub ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów (Art. 19 § 1 k.k.s.)
Przepadku nie orzeka się, jeżeli korzyść majątkowa lub jej równowartość podlega zwrotowi innemu podmiotowi.
Interwenient
Interwenient jest to podmiot, który, nie będąc podejrzanym lub oskarżonym w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, zgłosił w tym postępowaniu roszczenie do przedmiotów podlegających przepadkowi (art. 53 § 41 k.k.s.). Prawo do interwencji posiada właściciel zagrożony przepadkiem przedmiotu, a także posiadacz samoistny lub zależny danego przedmiotu (J. Skorupka, T. Oczkowski, V. Konarska-Wrzosek, 2010, s. 348). Interwenient zgłaszać może interwencję w sposób pisemny lub ustny do protokołu. (art. 127 § 1 k.k.s.)
| Przepadek — artykuły polecane |
| Podatek od sprzedaży — Zobowiązanie podatkowe — Obowiązek podatkowy — Podatek — Podstawa opodatkowania — Oszustwo — Unikanie opodatkowania — Podatek od dochodów kapitałowych — Przychody |
Bibliografia
- Bryk J. (2014), Przestępstwa skarbowe, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie
- Bunikowski D. (2006), Przepadek korzyści z przestępstwa - ujęcie kryminologiczne i historycznoprawne, Wydawnictwo UMK
- Ferenc-Szydełko E. (2008), Prawo prasowe, Wolters Kluwer, Warszawa
- Melezini M. (red.) (2010), Kary i środki karne Poddanie sprawcy próbie, Instytut Nauk Prawnych PAN
- Nitkowski K. (2014), Przestępstwa w obrocie gospodarczym, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
- Skorupka J., Oczkowski T., Konarska-Wrzosek V. (2010), Prawo i postępowanie karne skarbowe, Wolters Kluwer, Warszawa
- Ustawa z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy. Dz.U. 1999 nr 83 poz. 930
- Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny. Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553
Autor: Magdalena Rzepiszczak
 |
Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu. |
