Hipoteza

Z Encyklopedia Zarządzania
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
Hipoteza
Polecane artykuły


Hipoteza to przypuszczenie lub domysł naukowy tworzony w celu wyjaśnienia zdarzeń, faktu lub zbioru faktów. Jest stawiana w sytuacji, gdy pewne zjawiska wymagają sprawdzenia i uzasadnienia, dlatego też każda hipoteza musi być sprawdzona. Można powiedzieć, że hipoteza jest domysłem na temat rzeczywistości a jej sprawdzenie dokonuje się poprzez zestawienie stanu rzeczywistego z hipotetycznym. W naukach o zarządzaniu autentyczność hipotez jest sprawdzana poprzez zastosowanie badań empirycznych [A. M. Jeszka 2013, s.3].

Sprawdzanie hipotez może być ukierunkowane na dwa różne sposoby:

  • weryfikowanie, czyli sprawdzanie czy postawione teorie są prawdziwe,
  • falsyfikowanie, czyli próba udowodnienia nieprawdziwości tych teorii [B. Klepacki 2009, s. 5].

Jeżeli rozpatrywane przypuszczenie dotyczy mechanizmu losowego generującego obserwacje, mówimy o hipotezie statystycznej. Hipotezy statystyczne podlegają weryfikacji dokonywanej za pomocą testów statystycznych. Zwykle obok tzw. Hipotezy zerowej, formułuje się tzw. hipotezę alternatywną, którą należy przyjąć w przypadku, gdy test statystyczny nakaże nam odrzucenie hipotezy zerowej.

W badaniach marketingowych stosuje się podział testów weryfikujących, gdzie można mówić o 3 grupach testów weryfikujących dane:

  • z pomiaru nominalnego,
  • z pomiaru porządkowego,
  • z pomiaru interwałowego [S. Kaczmarczyk 2002, s. 289].

Wśród najczęściej przytaczanych funkcji hipotez są:

  • funkcja odkrywcza,
  • funkcja wyjaśniająca,
  • funkcja prewidystyczna,
  • funkcja praktyczna.

Pierwsze trzy funkcje (odkrywcza, wyjaśniająca i prewidystyczna) jest określa jako funkcja heurystyczna. Odgrywają one istotną rolę w postępie wiedzy naukowej, a także w przeprowadzaniu procesów poznania naukowego. Funkcja odkrywcza jest realizowana w trakcie przyłączenia nowej wiedzy do stanu, w którym aktualnie się znajduje. Natomiast funkcja praktyczna wynika z funkcji ogólnych hipotez. Jest ona fundamentalnym narzędziem służącym ustaleniu zakresu oraz środków działania wykorzystywanych do rozwiązywania problemów naukowych. Przejawia się również w operacjonalizowaniu problemu za pomocą wyznaczania warunków empirycznych i wskaźników jego rozstrzygnięcia [J. Apanowicz 2002, s. 49].


Cechy hipotez

  • Prostota – im bardziej zawiła hipoteza tym trudniej ją weryfikować
  • Adekwatność – hipoteza musi być adekwatną odpowiedzią na postawiony problem badawczy
  • Konkretność – hipoteza nie powinna być zbyt ogólna
  • Oczywistość – hipoteza nie może być oczywista

Formułowanie hipotez

Duża część metodologów mówi o konieczności formułowania hipotez w trakcie badań, dlatego też każde z nich powinno być przeprowadzane w trzech etapach:

  1. wykrycie i zdefiniowanie problemu badawczego,
  2. wyprowadzenie hipotezy,
  3. potwierdzenie lub obalenie prawdziwości hipotezy [M. Krajewski 2010, s. 21].

Sposób formułowania hipotez zależy od tego, co badacz chce wyjaśnić stawiając dane przypuszczenie. Jego celem może być:

  • rozstrzygnięcie przypuszczeń i założeń,
  • poznanie prawidłowości empirycznej, która nie była dotąd wyjaśniona,
  • wyjaśnienie nieprawidłowości, niezupełnie rozpoznanej w świetle wiedzy współczesnej,
  • uzupełnienie lub całkowita zmiana teorii.

W związku z tym można mówić o wyprowadzaniu hipotez:

  • drogą dedukcji, tzn. na podstawie istniejących teorii związanych z problemem badawczym,
  • indukcyjnie, biorąc pod uwagę analizy dotychczasowej praktyki gospodarczej [A. M. Jeszka 2013, s. 4].

Prawidłowo sformułowane hipotezy

  • powinny wskazywać na jakieś nieznane dotąd aspekty badanych faktów, procesów, zjawisk uwarunkowań itp.,
  • powinny być w takim stopniu ogólne aby obejmowały swym zakresem wszystkie fakty, procesy czy zjawiska, których dotyczą,
  • powinny być wolne od sprzeczności wewnętrznych, tzn. nie mogą zawierać zdań wzajemnie sprzecznych,
  • nie powinny zawierać sformułowań, które nie wymagają żadnego dowodu czy weryfikacji, ponieważ są stwierdzeniami oczywistymi bądź frazesami,
  • powinny być empirycznie sprawdzalne, czyli dające się zweryfikować tzn. potwierdzić lub odrzucić w toku badań,
  • nie powinny wykazywać sprzeczności w stosunku do uzasadnionych już twierdzeń [B. Klepacki 2009, s. 5].

Klasyfikacja hipotez

1) Ze względu na stopień ogólności hipotez możemy wyróżnić:

  • hipotezy proste – są tworzone na podstawie uogólnienia podstawowych obserwacji
  • hipotezy złożone – opierają się na założeniu mówiącym o istnieniu związków pomiędzy zdarzeniami, a także wielopłaszczyznowych łańcuchów przyczynowo - skutkowych [M. Głowik 2004, s. 62].

2) Ze względu na zdefiniowane tezy wyróżniamy:

  • hipotezy opisowe, przewidujące współzmienność lub współwystępowanie zjawisk poddanych badaniu,
  • hipotezy przyczynowo - skutkowe, odpowiadające na pytania dotyczące genezy tych zjawisk.

3) Biorąc pod uwagę treść pytań problemowych (tez) możemy wyodrębnić hipotezy:

  • nomologiczne,
  • diagnostyczno – deskryptywne,
  • prakseologiczne.

Wśród wymienionych wyżej typów hipotez najczęściej stosowanymi hipotezami są hipotezy nomologiczne. Dzielą się one na:

  • hipotezy dedukcyjno – nomologiczne,
  • hipotezy probabilistyczne,
  • hipotezy statystyczne [J. Apanowicz 2002, s. 49].



Bibliografia

Autor: Bogumiła Drygajło, Martyna Olszyńska