Ergonomiczna lista kontrolna
| Ergonomiczna lista kontrolna |
|---|
| Polecane artykuły |
Ergonomiczna lista kontrolna, zwana również Lista Dortmundzka, została ogłoszona na II Kongresie Ergonomicznym w Dortmundzie we wrześniu 1964 roku przez zespół pod kierunkiem G.C. Burgera. Zawiera ona ponad 300 pytań, które zostały podzielone na dwie grupy: na pytania ogólne i pytania szczegółowe. Na pytania szczegółowe należy odpowiadać tylko wtedy, gdy wynika taka konieczność z odpowiedzi na pytanie ogólne. Wiele pytań ergonomicznej listy kontrolnej ma znaczenie tylko dla określonych rodzajów pracy.
Cele
Celem ergonomicznej listy kontrolnej jest kompleksowa analiza prawie wszystkich elementów pracy, co pozwala na zwrócenie uwagi na czynniki decydujące o warunkach pracy. Umożliwia ona nie tylko analizę różnych czynników składowych pracy i wydajności, ale również reakcji czynnościowych robotnika na obciążenie pracą. Ergonomiczna lista kontrolna nie zawiera jednak kryteriów oceny oraz elementów dotyczących bezpieczeństwa pracy.
Przed rozpoczęciem przez badającego badania według ergonomicznej listy kontrolnej, powinien on dokonać ogólnej oceny najważniejszych aspektów obciążenia pracą na określonym stanowisku. Aby to uczynić, powinien odpowiedzieć sobie na szereg pytań, np.:
- Jakiego rodzaju zadania ma pracownik do wykonania?
- Czy praca wymaga znacznego wysiłku psychicznego lub fizycznego?
- Czy środowisko pracy ma duży wpływ na pracownika?
- Czy praca jest niebezpieczna, przykra lub łatwa?
- Jakiego rodzaju informacje są potrzebne do wykonywania tego rodzaju pracy?
Zawartość
Pierwsza wersja ergonomicznej listy kontrolnej z roku 1964 zawiera 323 pytania i obejmuje następujące zagadnienia:
- Metody pracy.
- obciążenie fizyczne
- obciążenie psychiczne
- obciążenie środowiskowe
- Organizacja pracy.
- Czynnościowe i całkowite obciążenie.
- Wydajność układu.
Zastosowanie
Wypełnienie ergonomicznej listy kontrolnej nie sprawia większych trudności dobrze przeszkolonemu zespołowi ludzi, a daje przejrzysty materiał osobom odpowiedzialnym za właściwe wyposażenie i organizację stanowisk pracy.
W oparciu o Listę Dortmundzką powstało wiele eksperckich list kontrolnych, z których najczęściej stosowaną jest metoda AET uwzględniająca analizę zadaniową pracy.
Bibliografia
- Rosner J., Ergonomia, PWE, Warszawa 1985, s. 288-304.
- Ergonomia: Zagadnienia przystosowania pracy do człowieka, Książka i Wiedza, Warszawa 1968, s. 413-459.
Autor: Anna Rupar
