Urlop na żądanie

Urlop na żądanie
Polecane artykuły
Urlop rodzicielski Urlop szkoleniowy Urlop okolicznościowy Niewykorzystany urlop Źródła powstawania stosunku pracy Wniosek o urlop Świadczenie urlopowe Okres wypowiedzenia Okres próbny

Urlop na żądanie

Urlop na żądanie – po raz pierwszy został wprowadzony do Kodeksu Pracy z dniem 1 stycznia 2003 roku. Znajduje się w przypisie art. 1627^[1], który głosi, że pracodawca jest zobowiązany do udzielenia na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym. Jednak pracodawca podczas udzielania urlopu nie może przekroczyć sumy 4 dni w każdym roku kalendarzowym. Przysługuje osobom zatrudnionym na umowę o pracę, w przypadku umowy cywilnoprawnej, zlecenie czy umowy o dzieło – urlop nie przysługuje.

Prawo do urlopu

Urlop na żądanie nie jest urlopem dodatkowym, lecz cząstką urlopu wypoczynkowego, który składa się odpowiednio na 20 lub 26 dni, w zależności od stażu czasu pracy pracownika. Prawa do urlopu może rościć corocznie każda osoba wykonująca pracę w ramach stosunku pracy, bez względu na formę podstawy prawnej. Przekładając na praktykę z takiego urlopu może skorzystać każda osoba zatrudniona na umowę o pracę. Osobom, które są zatrudnione, np. na umowę zlecenie czy umowę o dzieło, czyli na tzw. umowach cywilnoprawnych - również może przysługiwać urlop na żądanie, jednak prawo do nich będzie przyznane na podstawie porozumienia stron zawartych wcześniej w umowie. Wymiar urlopu na żądanie nie powiększa się wraz ze zwiększeniem wymiaru urlopu wypoczynkowego. Zawsze bowiem będzie to 4 dni w roku kalendarzowym, niezależnie od liczby pracodawców, z którymi pracownik współpracuje w danym roku. ^[2]

Warunki wykorzystania urlopu

Z urlopu na żądanie pracownik może skorzystać jedynie wtedy, gdy zgłosi pracodawcy żądanie jego udzielenia. Sposób w jaki ma to zrobić pracownik, nie został uregulowany w żaden prawny sposób. To w zadaniach pracodawcy leży powinność unormowania tej kwestii. Może zawrzeć ją, np. w regulaminie pracy. Zazwyczaj jest to kontakt telefoniczny, pomiędzy dwoma stronami - jednak sposobów jest wiele. Przykładowo może odbyć się to za pomocą przesyłki kurierskiej, drugiej osoby czy drogi mailowej. Przy czym zdaniem Sądu Najwyższego w wyroku z dnia 15 listopada 2006 r.^[3], żądanie powinno zostać zgłoszone przed rozpoczęciem pracy w danym dniu roboczym. Warunkiem jest również, to aby wiadomość o żądaniu urlopu dotarła do pracodawcy.

Z praktycznego punktu widzenia, decyzja o urlopie na żądanie powinna zostać zgłoszona, z takim wyprzedzeniem czasowym, aby pracodawca mógł zorganizować zastępstwo pracownika, który będzie korzystał z tego urlopu. Pracownik musi pamiętać, że urlop na żądanie jest nadal urlopem udzielanym przez pracodawcę. Zatrudniony musi poczekać, aż pracodawca wyrazi zgodę na taki rodzaj urlopu.

Pracodawca nie może wydać podwładnemu urlopu wypoczynkowego na żądanie, w dniu kiedy ten zaczął już swoją pracę. W innym przypadku udzielenie, tego typu urlopu naruszałoby zasady przepisy Kodeksu Prawnego, które mówią, że urlop udziela się na cały dzień pracy. W przypadku, gdy praca odbywa się w systemie grafik-owym, czyli gdzie jest dopuszczone przedłużenie dobowego wymiary pracy, tj. pracownik w danym dniu miał zaplanowane 12 godzin pracy, otrzymuje 12 godzin urlopu. To samo stałoby się, gdyby zaplanowano pracę na 6 godzin w ciągu dnia - otrzymałby wynagrodzenie w wysokości 6ciu godzin urlopu.

Pracownik nie może korzystać z urlopu na żądanie podczas gdy przebywa na zwolnieniu chorobowym. Urlop ten, tak jak i urlop wypoczynkowy, nie może pokrywać się z czasem niezdolności do pracy wywołanej chorobą.