Teoria praw własności
Teoria praw własności |
---|
Polecane artykuły |
Teoria praw własności koncentruje się na prawach własności podmiotów wnoszących czynniki wytwórcze do gospodarki i im nadaje najważniejsze znaczenie w określaniu roli przedsiębiorstwa. Prawa własności są narzędziem, które pozwala planować działania i rozwijać przedsiębiorstwo. Ich wartość jest wyznaczana poprzez koszty obrony tego prawa i jego egzekwowania.
Dużą wagę do praw własności przywiązywali przedstawiciele szkoły praw własności. Wyróżnili oni cechy praw własności:
- ich regulacja odbywa się przez prawo i zwyczaje, które są odmienne w poszczególnych krajach, a także w danych okresach historycznych
- im bardziej precyzyjne prawo, tym bardziej wartościowe rynkowo jest dane prawo własności. Prawa własności zdefiniowane niejasno zwiększają koszty ochrony praw przed ingerencją ze strony osób trzecich
- prawa własności mogą dotyczyć własności: jednostki, grupowej i społecznej
- najbardziej wartościowe są prawa do własności prywatnej, ponieważ dzięki nim jesteśmy w stanie przewidzieć zachowania osób trzecich. Dany zasób praw będący pod ochroną wyłącznie jednego właściciela będzie najbardziej chroniony
- im bardziej "ekskluzywne" jest dane prawo własności, tym wyższa wartość ekonomiczna danych praw
- im bardziej ograniczony transfer praw własności, tym mniejsza wartość rynkowa tego prawa
- jeżeli występuje brak praw własności lub są one nieprecyzyjnie sformuowane, prowadzi to do powstawania tzw. efektów zewnętrznych (np. zanieczyszczenie środowiska)
Przedsiębiorstwo w teorii praw własności
Przedsiębiorstwo jest definiowane jako organizacja, która odbiera i przyjmuje prawa własności od jednostek bioracych udział w procesach gospodarczych. Konkurencyjność środowiska, w którym działa dane przedsiębiorstwo jest definiowane przez efektywność alokacji praw własności, a także stopień prywatyzacji gospodarki. Przy doskonale dopasowanej alokacji praw własności korzyści przedsiębiorstwa i ogólnie gospodarki są największe. W rzeczywistości jednak, występuje nieefektywny system rynków, co przyczynia się do rozbieżności w korzyściach, jakie osiąga organizacja i gospodarka.
Kluczową rolę w przedsiębiorstwie odgrywa właściciel, jednak przy nieefektywnej alokacji zasobów zostaje on zastapiony przez menedżerów. Są oni wynagradzani poprzez włączenie ich we własność przedsiębiorstwa.
Główni przedstawiciele teorii
- Alchain
- Demsetz
- North
- Barzel
- Woodward
- Carr
- Mathewson
- Levmore
Przykłady przedsiębiorstw najlepiej wyjaśnionych przez teorię
- KBC
- Groupe Auchan
- IKEA
- Caterpillar
- Alchemia
- Boryszew
- Barlinek
- Kęty
- Projprzem
- Swarzędz
- Teta
- WSiP
Bibliografia
- A. Noga, Teorie przedsiębiorstw, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009, s. 187-189
- J. Engelhardt,Współczesne przedsiębiorstwo, Wydawnictwo CeDeWu, Warszawa 2009, str. 39-41
Autor: Jagoda Kordas