Musharaka

Musharaka
Polecane artykuły
Mudaraba Konsorcjum Jednostka zależna Skonsolidowane sprawozdania finansowe Konglomerat Inwestowanie Reasekuracja Koasekuracja Kooperacja

Musharaka jest jednym z podstawowych islamskich instrumentów finansowych. Musharaka w dosłownym tłumaczeniu oznacza podział. W islamskich finansach pojęcie to odnosi się do spółki, w której wszyscy wspólnicy biorą udział w zyskach i stratach z podjętego przedsięwzięcia. Kontrakt musharaka oznacza umowę, w której dwa lub więcej podmiotów, zakłada działalność gospodarczą i każdy z nich stawia do dyspozycji kapitał, pracę oraz bierze czynny udział w zarządzaniu. Zysk dzielony jest pomiędzy strony według zasad uzgodnionych w umowie, przy czym nie jest dopuszczalne ustalenie stałej kwoty zysku do wypłaty. W przypadku wystąpienia straty, dzielona jest ona proporcjonalnie do zainwestowanego kapitału. Ogólna zasada dotycząca musharaka mówi, iż wszystkie strony umowy partycypują w kosztach, nakładach pracy oraz zarządzaniu. Istnieje jednak możliwość, by któraś ze stron była wyłączona z dostarczania pracy lub prowadzenia interesu. W takim przypadku udział w zyskach "biernego" wspólnika musi być proporcjonalny do jego udziału kapitałowego w danym projekcie. Udział wspólników nie musi być identyczny. Może przyjmować formę aktywów fizycznych, ale może mieć także charakter niematerialny, np. wiedza, doświadczenie, a nawet dobra wola.

Musharaka w nowoczesnej bankowości islamskiej

Musharaka jako sposób finansowania, może polegać na przekazaniu przez bank zadatku na konto klienta. W tej sytuacji bank przyjmuje rolę "biernego" partnera. Musharaka może być również formą prowadzenia funduszy inwestycyjnych, w których wykupujący jednostki uczestnictwa, stają się "biernymi" wspólnikami.

Muskaraka a mudaraba

W porównaniu z kontraktem mudaraba, gdzie właściciel kapitału nie może ingerować w prowadzenie biznesu, umowa musharaka daje wszystkim stronom możliwość podejmowania decyzji operacyjnych. Mudaraba oraz musharaka są najpopularniejszymi instrumentami, służącymi do finansowania wszelkiego rodzaju przedsięwzięć. Oba kontrakty odgrywały ogromną rolę w średniowiecznym świecie islamskim, kiedy to stosowano je do mobilizowania kapitału na rolnictwo, flotę, rzemiosło czy handel z odległymi krajami.

Bibliografia

• M. Iqbal, P. Molyneux Thirty years of islamic banking, Palgrave Macmillan, New York, 2005
• A. Buszko, Wpływ rozwiązań zwyczajowych na funkcjonowanie islamskich banków komercyjnych, Narodowy Bank Polski, Warszawa, 2005

Autor: Dominik Gajowiak