Zysk zatrzymany
| Zysk zatrzymany |
|---|
| Polecane artykuły |
Zysk zatrzymany (ang. Retained earnings) wynika z podziału zysku netto wypracowanego w przedsiębiorstwie w danym roku obrotowym na część wypłaconą właścicielom i część, która jest zatrzymana w celu podjęcia inwestycji w rozwój spółki. Stanowi on różnicę pomiędzy zyskiem netto a kwotą wypłaconych dywidend.
Zysk zatrzymany informuje o zdolności podmiotu gospodarczego do samofinansowania się. Jest składnikiem kapitału własnego przedsiębiorstwa. Od kapitału podstawowego różni go fakt, że jest rozporządzalny. Natomiast kapitał podstawowy jest długoterminowy i statyczny.
Podział zysku zatrzymanego
Zysk zatrzymany w przedsiębiorstwie można podzielić w stosunku do kilku kategorii kapitałowych. Będą to:
- kapitał zapasowy – jest on obligatoryjny w spółce akcyjnej, natomiast fakultatywny w spółce z o.o.. W sytuacji kiedy spółka osiągnęła w danym roku obrotowym zysk wówczas, obowiązkowo musi przelewać 8% z kwoty czystego zysku w skali rocznej, do momentu kiedy kapitał zapasowy osiągnie wysokość 1/3 kapitału zakładowego. Wspomniana część będzie więc zaliczana do zysku zatrzymanego.
- kapitał rezerwowy – tworzony jest fakultatywnie z zysku spółki w różnych celach, zazwyczaj na ewentualne przyszłe straty lub wydatki spółki. Można do niego zaliczyć również fundusze celowe tworzone. Fakt, że kapitał ten tworzony jest wyłącznie z zysku spółki pozwala utożsamiać również tę kategorię z zyskiem zatrzymanym.
- kapitał zasobowy – obejmujący niepodzielone zyski z lat ubiegłych. Kwota zysku niepodzielonego zwiększa zysk z lat ubiegłych, dlatego jest traktowana jako zysk zatrzymany.
Osiągnięty przez przedsiębiorstwo w danym roku zysk netto będzie zazwyczaj przydzielany do jednej z powyższych pozycji.
Często uważa się, że zyski zatrzymane powinny być utożsamiane z wartością niepodzielonych zysków, jednak jest to termin znacznie szerszy. Należy bowiem wziąć również pod uwagę kwoty, które zostały przeznaczone przez spółkę na kapitał zapasowy i rezerwowy.
Wpływ wielkości zysków zatrzymanych na spółkę i akcjonariuszy
Wielkość zysków zatrzymanych, tj. kapitał powstały z odpisów zysku netto obrazuje wkład właścicieli we wzrost kapitałów spółki. Zwiększa się przez to jej potencjał dochodowy. "Właściciele przedsiębiorstwa często godzą się na pozostawienie części lub nawet całości wygospodarowanego zysku w przedsiębiorstwie mając świadomość, iż takie działanie zwiększy jego wartość w przyszłości, umocni bowiem standing finansowy przedsiębiorstwa i jego pozycję na rynku."(M. Sierpińska 2004, s. 64) Tak więc zysk zatrzymany służy przede wszystkim do samofinansowania przedsiębiorstwa. W dłuższej perspektywie, dzięki jego wykorzystaniu przedsiębiorstwo ma większe perspektywy na dalszy rozwój.
Z terminem zysku zatrzymanego bardzo mocno wiąże się polityka dywidendowa przedsiębiorstwa. Dywidenda jest wypłacana z zysku netto przedsiębiorstwa, dlatego ma ona wpływ na to jaka ilość środków pozostanie w spółce po podjęciu decyzji przez właścicieli lub walne zgromadzenie o rozdziale zysku. W sytuacji, gdzie właściciele tworzą duże rezerwy finansowe w postaci zysku zatrzymanego, tym samym wypłacając dywidendy sporadycznie, istnieje duże ryzyko na osłabienie więzi pomiędzy akcjonariuszami a spółką. Może to w skrajnych sytuacjach prowadzić do wycofywania się inwestorów. Dlatego tak ważne jest odpowiednie dostosowanie strategii w tym zakresie.
Bibliografia
- Szczęsny W., Finanse firmy. Jak zarządzać kapitałem., Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2003.
- Sołtysiński S., Kodeks spółek handlowych. T.3, Spółka akcyjna: komentarz do artykułów 301-490, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2013.
- Sierpińska M., Jachna T., Ocena przedsiębiorstwa według standardów światowych., PWN, Warszawa 2004.
- Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych.
- Sajnóg A, Struktura kapitału zasobowego a ocena efektywności giełdowych spółek akcyjnych, "Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica” 2012, nr 212.
- Wypych M.,Zyski zatrzymane jako źródła finansowania dywidend, 2013.
Autor: Łukasz Grabowski; Damian Bednarczyk
