Opcja egzotyczna
Z Encyklopedia Zarządzania
| Opcja egzotyczna |
|---|
| Polecane artykuły |
Opcja egzotyczna jest modyfikacją klasycznej opcji, które jest wyrazem dostosowywania kształtu instrumentu pochodnego do indywidualnych potrzeb przedsiębiorstw. Ze względu na bardzo niską płynność opcje egzotyczne są obecne tylko na rynku pozagiełdowym (over the counter market).
Klasyfikacja
Do chwili obecnej wykreowano kilkadziesiąt różnych typów opcji egzotycznych, które pokrótce można zaklasyfikować do jednej z poniższych kategorii:[1]
- opcje pojedyncze (singular payoff options) - opcje o nieciągłej funkcji dochodu,
- opcje elastyczne (time-dependent options) - opcje dające inwestorowi możliwość wyboru czasu realizacji lub dokładniejszego określenia niektórych parametrów,
- opcje złożone (compound options) - instrumentem bazowym jest inna opcja,
- opcje nieliniowe (nonlinear payoff options) - opcje, dla których cena nie jest zależna liniowo od ceny instrument bazowego,
- opcje korelacyjne (correlation options) - opcje, które mają więcej niż jeden instrument bazowy,
- opcje uwarunkowane (path-dependent options) - ich wartość zależy od tego, jak kształtowała się cena aktywu bazowego przez cały okres życia opcji.
Zastosowanie
Opcje egzotyczne umożliwiają lepsze od opcji klasycznych dopasowanie parametrów zabezpieczenia do oczekiwań inwestora. Indywidualne dostosowywanie kształtu opcji przekłada się często, choć nie zawsze, na ich niższą cenę. Stosowane są w dwóch zasadniczych przypadkach:[2]
- spekulacja - przykładowo na średnim kursie (opcje azjatyckie) lub dopiero po osiągnięciu pewnego poziomu przez instrument bazowy (opcje barierowe) w pewnym okresie,
- hedgeing - zabezpieczenie przed wzrostem lub spadkiem kursu instrumentu bazowego, szczególnie gdy jest tańsze od zakupu opcji klasycznych.
Bibliografia
Autor: Leszek Klimiuk
