Obrót pozagiełdowy

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 09:58, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Obrót pozagiełdowy
Polecane artykuły


Obrót pozagiełdowy (OTC - Over The Counter Market) odbywa się poza obrotem na giełdach papierów wartościowych i stanowi część współczesnego kapitałowego rynku wtórnego (W. Dębski, 2002, s. 111-112). Przedmiotem obrotu są walory nie dopuszczone do obrotu giełdowego (a kwalifikujące się do obrotu publicznego), a także papiery notowane na giełdzie.

Obrót pozagiełdowy podobnie jak giełda umożliwia w sposób uregulowany kupno i sprzedaż papierów wartościowych. Jest rynkiem publicznym jednakże, nie ma określonej lokalizacji fizycznej. Transakcje przeprowadzane są przez domy maklerskie na zasadach kantorowych lub za pośrednictwem giełd elektronicznych (T. Frankiewicz, 1998, s. 34), przy czym wymagania odnośnie spółek mogących prowadzić taką działalność regulowane są zapisami ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o obrocie instrumentami finansowymi i ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi. Organizatorzy pełnią swoje funkcje w odniesieniu do wybranych papierów działając na zlecenie spółek. Jeszcze przed wprowadzeniem papierów na rynek spółka może zawrzeć porozumienie z organizatorem rynku. Gwarantuje to płynność obrotu i ciągłość wyceny jej papierów (T. Frankiewicz 1998, s. 43).

Domy maklerskie i emitenci są pod stałym nadzorem KPWiG, a rozliczenia zawartych transakcji są prowadzone i gwarantowane przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. (KDPW). Największym rynkiem pozagiełdowym na świecie jest amerykański NASDAQ. W Polsce rynek OTC jest prowadzony przez spółkę MTS-CeTO S.A., która powstała w styczniu 1996 roku (W. Dębski, 2002, s. 202). Pełni ona rolę komplementarną w stosunku do rynku Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie. Jej podstawowym zadaniem jest wspomaganie rozwoju małych, dynamicznych spółek o stosunkowo krótkiej historii, mających dobre perspektywy rozwoju, poszukujących środków na rozszerzenie skali działalności i wzmocnienie pozycji na rynku (Ministerstwo Gospodarki, 2000, s. 11). O wprowadzenie papierów na rynek pozagiełdowy może starać się spółka której papiery zostały dopuszczone do publicznego obrotu, nie jest w stanie upadłości lub likwidacji, a bezpieczeństwo obrotu jej papierami nie jest zagrożone.

Bibliografia

  • Frankiewicz T., Publiczny pozagiełdowy rynek papierów wartościowych, Lege Artis, Kraków 1998.
  • Dębski W., Rynek finansowy i jego mechanizmy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002.
  • Finansowanie rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw, Ministerstwo Gospodarki Departament Rzemiosła, Małych i Średnich Przedsiębiorstw, Warszawa 2000.
  • Kuźmierkiewicz, M. (1999). Ewolucja rynku opcji ku pozagiełdowym opcjom egzotycznym i ich klasyfikacja. Bank i Kredyt, (3), 15-20.

Autor: Łukasz Brzyś