Test Turinga

Test Turinga
Polecane artykuły
Teoria gier Maszyna Turinga Efekt Krugera-Dunninga Afirmacja Metoda Myers-Briggs Zmienna zależna Daniel Kahneman Imperatyw kategoryczny Alfa Cronbacha

Test Turinga – sposób określania zdolności maszyny do posługiwania się językiem naturalnym i pośrednio mającym dowodzić opanowania przez nią umiejętności myślenia w sposób podobny do ludzkiego. Alan M. Turing po raz pierwszy przedstawił jego ideę w swoim tekście pt. "Computing Machinery and Intelligence” (1950) opublikowanym w czasopiśmie Mind.

Istota testu

Aby przeprowadzić test Turinga, należy w odizolowanym pomieszczeniu umieścić operatora, który za pomocą systemu będzie komunikował się z programem komputerowym oraz człowiekiem obsługującym terminal. Jeśli operator na podstawie otrzymywanych odpowiedzi nie będzie w stanie wskazać, który z nich jest obsługiwany przez program, to należy uznać, że system komputerowy jest inteligentny. Warunki wymagane do przeprowadzenia testu Turinga to:

• Co najmniej dwoje ludzi oraz maszyna bądź program komputerowy,
• Maszyna bądź program komputerowy muszą być w stanie prowadzić dialog z operatorem,
• Uczestnicy muszą być odizolowani od siebie,
• Każdy z uczestników będzie prowadził dialog wyłącznie z wyznaczoną do tego osobą, która od tego momentu staje się sędzią, sędzią może być tylko człowiek.

Każda maszyna bądź program, który podczas dialogu zmyli sędziego, i ten uzna go za człowieka, zaliczy test Turinga i według jego założeń program ten będzie można uznać za myślący.

Oryginalne założenia testu Turinga

Test powstał na bazie gry towarzyskiej naśladownictwo, w której biorą udział trzy osoby: kobieta (gracz A), mężczyzna (gracz B) i osoba pytająca dowolnej płci (gracz C). Każda z osób znajduje się w osobnych pokojach, osoba pytająca zadaje pytania osobom w pokojach, lecz zna je tylko jako X i Y. Zadaniem osoby pytającej jest stwierdzić wyłącznie na podstawie otrzymanych odpowiedzi w którym z pokoi znajduję się mężczyzna, a w którym kobieta. Jeden z graczy podczas gry ma za zadanie zrobić wszystko aby wprowadzić pytającego w błąd np. kłamać, aby ten podjął złą decyzję, natomiast drugi zawsze musi odpowiadać zgodnie z prawdą. Turing w swoim teście pominął jedną z osób, uważając, że wystarczy aby osoba pytająca oceniała odpowiedzi które uzyskuje od potencjalnego komputera. Głównymi zasadami testu są:

• W grze bierze udział dwóch graczy: osoba pytająca (gracz C) oraz poddawana testowi (gracz A)
• Gracze nie widzą się, nie słyszą, ani nie mogą do siebie pisać pismem odręcznym
• Gracz C zadaje pytania, na które udziela odpowiedzi gracz A
• Celem gracza A jest odpowiadanie w taki sposób, aby wprowadzić w błąd osobę pytającą, a w rezultacie uniemożliwić rozpoznanie z kim rozmawia

Strategia gracza A polega na jak najlepszym naśladowaniu odpowiedzi, jakich udzieliłby człowiek. Według Turinga [1950] to najlepsza strategia, jaką może stosować maszyna w tej sytuacji.

Nagroda Loebnera, czyli standardowy test Turinga

Nagroda Loebnera to najstarszy konkurs bazujący na idei testu Turinga. Został zapoczątkowany w 1990 roku przez Hugh Loebnera oraz Cambridge Center for Behavioural Studies. Formuła konkursu polega na przeprowadzeniu 4 rund, w których w każdej rundzie 4 rozmawia z dwoma podmiotami za pomocą komputera. Jednym z tych podmiotów będzie człowiek, a drugim - system sztucznej inteligencji. Po 25 minutach pytań sędzia musi zdecydować, która jednostka jest człowiekiem, a która jest sztuczną inteligencją. Jeśli system zdoła oszukać połowę sędziów, że jest człowiekiem, to twórcy zostanie przyznany srebrny medal. W przypadku, gdy tak się nie stanie, nagrody zostaną przyznane twórcom systemu AI (ang. Artificial Intelligence – sztuczna inteligencja) w następujący sposób, zgodnie z wynikami rankingowymi sędziów:

• 1 miejsce - brązowy medal oraz 4000 USD
• 2 miejsce - 1500 USD
• 3 miejsce - 1000 USD
• 4 miejsce - 500 USD

Bibliografia

• Loebner Prize Wikipedia
• Turing Test Wikipedia
• The Society for the Study of Artificial Intelligence and Simulation of Behaviour (AISB)
• The Turing Digital Archive
• Łupkowski P. (2010) Test Turinga. Perspektywa sędziego WYDAWNICTWO NAUKOWE UNIWERSYTETU IM. ADAMA MICKIEWICZA, POZNAŃ
• Turing A. M. (1950) Computing Machinery and Intelligence. Mind nr 236, str. 443-455
• Turing A.M (1937) ON COMPUTABLE NUMBERS, WITH AN APPLICATION TO THE ENTSCHEIDUNGSPROBLEM Proceedings of the London mathematical society, 2.1: s. 230-265

Autor: Karol Madej