Test Turinga: Różnice pomiędzy wersjami
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
==Oryginalne założenia testu Turinga== | ==Oryginalne założenia testu Turinga== | ||
Test powstał na bazie gry towarzyskiej naśladownictwo, w której biorą [[udział]] trzy osoby: kobieta (gracz A), mężczyzna (gracz B) i osoba pytająca dowolnej płci (gracz C). Każda z osób znajduje się w osobnych pokojach, osoba pytająca zadaje pytania osobom w pokojach, lecz zna je tylko jako X i Y. Zadaniem osoby pytającej jest stwierdzić wyłącznie na podstawie otrzymanych odpowiedzi w którym z pokoi znajduję się mężczyzna, a w którym kobieta. Jeden z graczy podczas gry ma za [[zadanie]] zrobić wszystko aby wprowadzić pytającego w [[błąd]] np. kłamać, aby ten podjął złą decyzję, natomiast drugi zawsze musi odpowiadać zgodnie z prawdą.<ref> Łupkowski P. (2010) | Test powstał na bazie gry towarzyskiej naśladownictwo, w której biorą [[udział]] trzy osoby: kobieta (gracz A), mężczyzna (gracz B) i osoba pytająca dowolnej płci (gracz C). Każda z osób znajduje się w osobnych pokojach, osoba pytająca zadaje pytania osobom w pokojach, lecz zna je tylko jako X i Y. Zadaniem osoby pytającej jest stwierdzić wyłącznie na podstawie otrzymanych odpowiedzi w którym z pokoi znajduję się mężczyzna, a w którym kobieta. Jeden z graczy podczas gry ma za [[zadanie]] zrobić wszystko aby wprowadzić pytającego w [[błąd]] np. kłamać, aby ten podjął złą decyzję, natomiast drugi zawsze musi odpowiadać zgodnie z prawdą.<ref> Łupkowski P. (2010) s. 15-16 </ref> | ||
Turing w swoim teście pominął jedną z osób, uważając, że wystarczy aby osoba pytająca oceniała odpowiedzi które uzyskuje od potencjalnego komputera. | Turing w swoim teście pominął jedną z osób, uważając, że wystarczy aby osoba pytająca oceniała odpowiedzi które uzyskuje od potencjalnego komputera. | ||
Głównymi [[metoda |zasadami]] testu są: | Głównymi [[metoda |zasadami]] testu są: | ||
| Linia 34: | Linia 34: | ||
* Gracz C zadaje pytania, na które udziela odpowiedzi gracz A | * Gracz C zadaje pytania, na które udziela odpowiedzi gracz A | ||
* Celem gracza A jest odpowiadanie w taki sposób, aby wprowadzić w błąd osobę pytającą, a w rezultacie uniemożliwić rozpoznanie z kim rozmawia | * Celem gracza A jest odpowiadanie w taki sposób, aby wprowadzić w błąd osobę pytającą, a w rezultacie uniemożliwić rozpoznanie z kim rozmawia | ||
[[Strategia]] gracza A polega na jak najlepszym naśladowaniu odpowiedzi, jakich udzieliłby człowiek. Według Turinga [1950] to najlepsza strategia, jaką może stosować maszyna w tej sytuacji.<ref> Łupkowski P. (2010) | [[Strategia]] gracza A polega na jak najlepszym naśladowaniu odpowiedzi, jakich udzieliłby człowiek. Według Turinga [1950] to najlepsza strategia, jaką może stosować maszyna w tej sytuacji.<ref> Łupkowski P. (2010) s. 17</ref> | ||
==Nagroda Loebnera, czyli standardowy test Turinga== | ==Nagroda Loebnera, czyli standardowy test Turinga== | ||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
* 2 miejsce - 1500 USD | * 2 miejsce - 1500 USD | ||
* 3 miejsce - 1000 USD | * 3 miejsce - 1000 USD | ||
* 4 miejsce - 500 USD <ref> | * 4 miejsce - 500 USD <ref> Loebner Prize, Wikipedia</ref> | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
Wersja z 14:56, 28 paź 2023
| Test Turinga |
|---|
| Polecane artykuły |
Test Turinga – sposób określania zdolności maszyny do posługiwania się językiem naturalnym i pośrednio mającym dowodzić opanowania przez nią umiejętności myślenia w sposób podobny do ludzkiego. Alan M. Turing po raz pierwszy przedstawił jego ideę w swoim tekście pt. "Computing Machinery and Intelligence” (1950) opublikowanym w czasopiśmie Mind.
Istota testu
Aby przeprowadzić test Turinga, należy w odizolowanym pomieszczeniu umieścić operatora, który za pomocą systemu będzie komunikował się z programem komputerowym oraz człowiekiem obsługującym terminal. Jeśli operator na podstawie otrzymywanych odpowiedzi nie będzie w stanie wskazać, który z nich jest obsługiwany przez program, to należy uznać, że system komputerowy jest inteligentny. Warunki wymagane do przeprowadzenia testu Turinga to:
- Co najmniej dwoje ludzi oraz maszyna bądź program komputerowy,
- Maszyna bądź program komputerowy muszą być w stanie prowadzić dialog z operatorem,
- Uczestnicy muszą być odizolowani od siebie,
- Każdy z uczestników będzie prowadził dialog wyłącznie z wyznaczoną do tego osobą, która od tego momentu staje się sędzią, sędzią może być tylko człowiek.
Każda maszyna bądź program, który podczas dialogu zmyli sędziego, i ten uzna go za człowieka, zaliczy test Turinga i według jego założeń program ten będzie można uznać za myślący.
Oryginalne założenia testu Turinga
Test powstał na bazie gry towarzyskiej naśladownictwo, w której biorą udział trzy osoby: kobieta (gracz A), mężczyzna (gracz B) i osoba pytająca dowolnej płci (gracz C). Każda z osób znajduje się w osobnych pokojach, osoba pytająca zadaje pytania osobom w pokojach, lecz zna je tylko jako X i Y. Zadaniem osoby pytającej jest stwierdzić wyłącznie na podstawie otrzymanych odpowiedzi w którym z pokoi znajduję się mężczyzna, a w którym kobieta. Jeden z graczy podczas gry ma za zadanie zrobić wszystko aby wprowadzić pytającego w błąd np. kłamać, aby ten podjął złą decyzję, natomiast drugi zawsze musi odpowiadać zgodnie z prawdą.[1] Turing w swoim teście pominął jedną z osób, uważając, że wystarczy aby osoba pytająca oceniała odpowiedzi które uzyskuje od potencjalnego komputera. Głównymi zasadami testu są:
- W grze bierze udział dwóch graczy: osoba pytająca (gracz C) oraz poddawana testowi (gracz A)
- Gracze nie widzą się, nie słyszą, ani nie mogą do siebie pisać pismem odręcznym
- Gracz C zadaje pytania, na które udziela odpowiedzi gracz A
- Celem gracza A jest odpowiadanie w taki sposób, aby wprowadzić w błąd osobę pytającą, a w rezultacie uniemożliwić rozpoznanie z kim rozmawia
Strategia gracza A polega na jak najlepszym naśladowaniu odpowiedzi, jakich udzieliłby człowiek. Według Turinga [1950] to najlepsza strategia, jaką może stosować maszyna w tej sytuacji.[2]
Nagroda Loebnera, czyli standardowy test Turinga
Nagroda Loebnera to najstarszy konkurs bazujący na idei testu Turinga. Został zapoczątkowany w 1990 roku przez Hugh Loebnera oraz Cambridge Center for Behavioural Studies. Formuła konkursu polega na przeprowadzeniu 4 rund, w których w każdej rundzie 4 rozmawia z dwoma podmiotami za pomocą komputera. Jednym z tych podmiotów będzie człowiek, a drugim - system sztucznej inteligencji. Po 25 minutach pytań sędzia musi zdecydować, która jednostka jest człowiekiem, a która jest sztuczną inteligencją. Jeśli system zdoła oszukać połowę sędziów, że jest człowiekiem, to twórcy zostanie przyznany srebrny medal. W przypadku, gdy tak się nie stanie, nagrody zostaną przyznane twórcom systemu AI (ang. Artificial Intelligence – sztuczna inteligencja) w następujący sposób, zgodnie z wynikami rankingowymi sędziów:
- 1 miejsce - brązowy medal oraz 4000 USD
- 2 miejsce - 1500 USD
- 3 miejsce - 1000 USD
- 4 miejsce - 500 USD [3]
Przypisy
Bibliografia
- Loebner Prize Wikipedia
- Turing Test Wikipedia
- The Society for the Study of Artificial Intelligence and Simulation of Behaviour (AISB)
- The Turing Digital Archive
- Łupkowski P. (2010) Test Turinga. Perspektywa sędziego WYDAWNICTWO NAUKOWE UNIWERSYTETU IM. ADAMA MICKIEWICZA, POZNAŃ
- Turing A. M. (1950) Computing Machinery and Intelligence. Mind nr 236, str. 443-455
- Turing A.M (1937) ON COMPUTABLE NUMBERS, WITH AN APPLICATION TO THE ENTSCHEIDUNGSPROBLEM Proceedings of the London mathematical society, 2.1: s. 230-265
Autor: Karol Madej
