Orzeczenie lekarskie

Orzeczenie lekarskie
Polecane artykuły
Poświadczenie bezpieczeństwa Administrator bezpieczeństwa informacji Kurator sądowy Sądowy tytuł egzekucyjny Rzecznik Praw Obywatelskich Starosta powiatu Wzór użytkowy Ubezwłasnowolnienie Dane osobowe

Orzeczenie lekarskie - jest to potwierdzenie, które w określonych okolicznościach, umożliwia przyznanie pewnego typu ulg i uprawnień, udzielanych na podstawie odrębnych przepisów. Jest ono wydawane przez zespół orzekający, który bierze pod uwagę takie informacje jak zaświadczenie lekarskie i ocena stanu zdrowia, wystawioną przez lekarza - przewodniczącego składu oceniającego (Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, 2003, rozdział 2). Nadzór nad orzekaniem o niepełnosprawności i o stopniu niepełnosprawności sprawuje Pełnomocnik do Spraw Osób Niepełnosprawnych (Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, 1997, art. 6c ust. 1). Od decyzji, która została wydana przez powiatowy zespół do spraw orzekania występuje możliwość odwołania do zespołu wojewódzkiego. Natomiast odwołanie od orzeczenia wydanego przez zespół wojewódzki, jest kierowane do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. Cały ten proces nie powoduje obciążenia żadnymi opłatami, ani kosztami sądowymi osoby odwołującej się (Sygit M. 2017).

Działanie Komisji Lekarskiej

Celem działania Komisji Lekarskiej jest rozpatrywanie konkretnych przypadków, lub sprzeciwu danego pacjenta, albo osoby będącej jego przedstawicielem, odnośnie wydanej opinii, bądź orzeczenia lekarskiego. Komisja jest powoływana przez Rzecznika Praw Pacjenta, a jej pracami kieruje wskazany przez niego Przewodniczący, do którego zadań należy (Karkowska D. 2016, art.32):

1. zwoływanie posiedzeń Komisji Lekarskiej,
2. określenie porządku, według którego przebiegają spotkania,
3. dostarczenie kopii dokumentacji medycznej pacjenta, która stanowi podstawę wydania opinii lub orzeczenia, wszystkim członkom Komisji Lekarskiej,
4. inicjatywa decyzji, lub przyjęcie wniosku innego członka komisji, w sprawie przeprowadzenia i zakresu badań pacjenta,
5. przekazanie pacjentowi informacji o terminie posiedzenia, lub o terminie, lokalizacji i zakresie wyznaczonego badania.

Przewidziane są sytuacje, w których członek Komisji może zostać odgórnie wyłączony z udziału w obradach. Taka możliwość istnieje również na wniosek pacjenta, bądź jego przedstawiciela, jeśli pojawiłyby się wątpliwości co do właściwego przebiegu jego pracy. Jest to możliwe jeżeli (Karkowska D. 2016, art.32):

1. wydana przez niego opinia została zaskarżona,
2. lekarz, przez którego została wydana zaskarżona opinia, jest krewnym, małżonkiem, lub powinowatym do drugiego stopnia członka Komisji,
3. lekarz, który wydał opinie jest związany z danym członkiem Komisji z powodu przysposobienia, opieki lub kurateli,
4. zaskarżona opinia została wydana przez lekarza, który pozostaje w stosunku nadrzędności lub podrzędności wobec członka komisji lekarskiej.

Sprzeciw wobec orzeczenia lekarskiego

Po wystawieniu orzeczenia lekarskiego, pacjent ma prawo do wniesienia wobec niego sprzeciwu, którego przedmiotem będzie dane orzeczenie lub opinia. Sprzeciw może dotyczyć jednak tylko opinii albo orzeczenia, wpływających na prawa lub obowiązki pacjenta, które wynikają z obowiązujących przepisów prawa (Dercz M., Izdebski H., Rek T. 2013, rozdział 11). Sprzeciw należy wnieść do Komisji Lekarskiej, za pośrednictwem Rzecznika Praw Pacjenta. Aby mógł on zostać rozpatrzony, musi spełniać dane warunki formalne (Dercz M., Izdebski H., Rek T. 2013, rozdział 11):

• sprzeciw musi zostać złożony w terminie do 30 dni, które są liczone od daty wystawienia orzeczenia o stanie zdrowia pacjenta,
• wystosowany sprzeciw musi zawierać uzasadnienie, poparte odpowiednim przepisem prawa, który zaświadcza o danych prawach lub obowiązkach wiążących pacjenta, na które wpływa wystawiona opinia lub orzeczenie. Brak dołączenia danego uzasadnienia, wiąże się z odesłaniem dokumentów do nadawcy, bez wzięcia pod uwagę danego sprzeciwu.

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.

Bibliografia

• Dercz M., Izdebski H., Rek T., (2013), Prawo publiczneochrony zdrowia, Wolters Kulwer Polska, Kraków, dostęp sip. lex. pl,
• Golinowska S., Sowa A., Wilmowska-Pietruszyńska A., (2012), Funkcjonowanie orzecznictwa lekarskiego oraz działalność lekarzy orzeczników w systemie zabezpieczenia społecznego i wspierania zatrudnienia., “Polityka Społeczna”, Nr indeksu 369209 PL ISSN 0137-4729,
• Karkowska D. (2016), Ustawa o prawach pacjenta i Rzecznika Praw Pacjenta. Komentarz, wyd. III, Wolters Kulwer, Kraków, dostęp sip. lex. pl,
• Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (2003),
• Sygit M. (2017), Zdrowie publiczne, Wolters Kulwer Polska, Warszawa, dostęp sip. lex. pl,
• Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (1997),

Autor: Monika Bzdyk