Organizacja stanowiska pracy: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Ergonomia na stanowisku pracy: Clean up, replaced: m. in. → m.in.) |
m (Czyszczenie tekstu) |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
</ul> | </ul> | ||
}} | }} | ||
'''Organizacja stanowiska pracy''' | '''Organizacja stanowiska pracy''' - to dostosowanie stanowiska pracy do wykonywanej pracy oraz do pracownika w celu zapewnienia [[bezpieczeństwo i higiena pracy|bezpieczeństwa i higieny pracy]], odpowiedniego standardu wykonywanej pracy i zmniejszenia lub wyeliminowania zagrożenia wypadku. | ||
==Ergonomia na stanowisku pracy== | ==Ergonomia na stanowisku pracy== | ||
Stanowiska pracy powinny cechować się [[ergonomia|ergonomią]], czyli dostosowaniem wyposażenia stanowiska pracy, m.in. maszyn, urządzeń, mebli, do predyspozycji fizycznych i psychicznych pracownika. Ergonomia ma na celu: zapewnienie pracownikowi nieuciążliwych warunków pracy, poprawę wydajności i efektywności pracy oraz zmniejszenie ryzyka wypadku przy pracy. Jak podaje E. Franus: | Stanowiska pracy powinny cechować się [[ergonomia|ergonomią]], czyli dostosowaniem wyposażenia stanowiska pracy, m.in. maszyn, urządzeń, mebli, do predyspozycji fizycznych i psychicznych pracownika. Ergonomia ma na celu: zapewnienie pracownikowi nieuciążliwych warunków pracy, poprawę wydajności i efektywności pracy oraz zmniejszenie ryzyka wypadku przy pracy. Jak podaje E. Franus: "''Ergonomia jest kompleksową nauką empiryczną, ukierunkowaną na wieloaspektowe poznanie układu człowiek-technika i opracowanie zbioru twierdzeń dyrektywnych stanowiących naukową podstawę dla obustronnego dostosowania członów układu i dla permanentnej regulacji wzajemnych relacji między członkami układu, zgodnie z rozwojowymi oczekiwaniami człowieka jako użytkownika wytworu oraz z wymogami technicznymi umożliwiającymi niezawodne funkcjonowanie układu''" (E. Franus 1992, s. 111). | ||
<google>t</google> | <google>t</google> | ||
==Stanowisko pracy== | ==Stanowisko pracy== | ||
Według Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy organizacja stanowisk pracy powinna być następująca: '' | Według Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy organizacja stanowisk pracy powinna być następująca: ''"Stanowiska pracy powinny być urządzone stosownie do rodzaju wykonywanych na nich czynności oraz psychofizycznych właściwości pracowników, przy czym wymiary wolnej (nie zajętej przez urządzenia) powierzchni stanowiska pracy powinny zapewnić pracownikom swobodę ruchu wystarczającą do wykonywania pracy w sposób bezpieczny, z uwzględnieniem wymagań ergonomii"'' (1997, § 45.). | ||
==Służba BHP== | ==Służba BHP== | ||
Na podstawie przepisów [[Kodeks Pracy|Kodeksu Pracy]] [[pracodawca]], który zatrudnia powyżej 100 pracowników, jest zobowiązany do stworzenia nazwanej przez ustawodawcę | Na podstawie przepisów [[Kodeks Pracy|Kodeksu Pracy]] [[pracodawca]], który zatrudnia powyżej 100 pracowników, jest zobowiązany do stworzenia nazwanej przez ustawodawcę "służby bezpieczeństwa i higieny pracy" (1974, Art. 237. § 1). Powszechnie używane określenie to "dział BHP", a pracownika tego działu nazywa się "specjalistą do spraw [[bezpieczeństwo i higiena pracy|BHP]]" lub potocznie "behapowcem". Pracodawca może sam wykonywać zadania służby [[bezpieczeństwo i higiena pracy|BHP]] lub zlecić to firmie zewnętrznej według określonych przepisów Ustawy [[Kodeks Pracy]] (1974, Art. 237. § 2). | ||
'''Podstawowe zadania''' służby [[bezpieczeństwo i higiena pracy|bezpieczeństwa i higieny pracy]]: | '''Podstawowe zadania''' służby [[bezpieczeństwo i higiena pracy|bezpieczeństwa i higieny pracy]]: | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
==Szczególne warunki pracy== | ==Szczególne warunki pracy== | ||
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze określa zawody i prace wykonywane w '''warunkach szczególnych''', potocznie zwanych '' | Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze określa zawody i prace wykonywane w '''warunkach szczególnych''', potocznie zwanych ''"'''szkodliwymi'''"''. | ||
Powyższe rozporządzenie wyszczególnia '''zawody''' w takich branżach jak: | Powyższe rozporządzenie wyszczególnia '''zawody''' w takich branżach jak: | ||
| Linia 74: | Linia 74: | ||
{{a|Katarzyna Motowidło}} | {{a|Katarzyna Motowidło}} | ||
[[Kategoria:Ergonomia]] | [[Kategoria:Ergonomia]] | ||
{{#metamaster:description|Organizacja stanowiska pracy - dostosowanie do wykonywanej pracy i pracownika w celu zapewnienia bezpieczeństwa i higieny. Zagrożenia minimalizowane.}} | {{#metamaster:description|Organizacja stanowiska pracy - dostosowanie do wykonywanej pracy i pracownika w celu zapewnienia bezpieczeństwa i higieny. Zagrożenia minimalizowane.}} | ||
Wersja z 14:28, 2 lis 2023
| Organizacja stanowiska pracy |
|---|
| Polecane artykuły |
Organizacja stanowiska pracy - to dostosowanie stanowiska pracy do wykonywanej pracy oraz do pracownika w celu zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy, odpowiedniego standardu wykonywanej pracy i zmniejszenia lub wyeliminowania zagrożenia wypadku.
Ergonomia na stanowisku pracy
Stanowiska pracy powinny cechować się ergonomią, czyli dostosowaniem wyposażenia stanowiska pracy, m.in. maszyn, urządzeń, mebli, do predyspozycji fizycznych i psychicznych pracownika. Ergonomia ma na celu: zapewnienie pracownikowi nieuciążliwych warunków pracy, poprawę wydajności i efektywności pracy oraz zmniejszenie ryzyka wypadku przy pracy. Jak podaje E. Franus: "Ergonomia jest kompleksową nauką empiryczną, ukierunkowaną na wieloaspektowe poznanie układu człowiek-technika i opracowanie zbioru twierdzeń dyrektywnych stanowiących naukową podstawę dla obustronnego dostosowania członów układu i dla permanentnej regulacji wzajemnych relacji między członkami układu, zgodnie z rozwojowymi oczekiwaniami człowieka jako użytkownika wytworu oraz z wymogami technicznymi umożliwiającymi niezawodne funkcjonowanie układu" (E. Franus 1992, s. 111).
Stanowisko pracy
Według Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy organizacja stanowisk pracy powinna być następująca: "Stanowiska pracy powinny być urządzone stosownie do rodzaju wykonywanych na nich czynności oraz psychofizycznych właściwości pracowników, przy czym wymiary wolnej (nie zajętej przez urządzenia) powierzchni stanowiska pracy powinny zapewnić pracownikom swobodę ruchu wystarczającą do wykonywania pracy w sposób bezpieczny, z uwzględnieniem wymagań ergonomii" (1997, § 45.).
Służba BHP
Na podstawie przepisów Kodeksu Pracy pracodawca, który zatrudnia powyżej 100 pracowników, jest zobowiązany do stworzenia nazwanej przez ustawodawcę "służby bezpieczeństwa i higieny pracy" (1974, Art. 237. § 1). Powszechnie używane określenie to "dział BHP", a pracownika tego działu nazywa się "specjalistą do spraw BHP" lub potocznie "behapowcem". Pracodawca może sam wykonywać zadania służby BHP lub zlecić to firmie zewnętrznej według określonych przepisów Ustawy Kodeks Pracy (1974, Art. 237. § 2).
Podstawowe zadania służby bezpieczeństwa i higieny pracy:
- kontrola warunków pracy
- kontrola przestrzegania przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy
- przeprowadzanie szkoleń pracowników
Czynniki uciążliwe występujące na stanowiskach pracy
Czynniki uciążliwe, które mogą wystąpić na różnego rodzaju stanowiskach pracy to:
- hałas
- stres
- niewłaściwe oświetlenie
- obciążenia mięśniowo-szkieletowe
- szkodliwe substancje chemiczne
- temperatura i wilgotność na stanowisku pracy
- wibracje
- promieniowanie
- zapachy
- pyły
- nieergonomiczne wyposażenie stanowiska, np. meble
- zbyt mała wolna powierzchnia dla pracownika na stanowisku pracy
Szczególne warunki pracy
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze określa zawody i prace wykonywane w warunkach szczególnych, potocznie zwanych "szkodliwymi".
Powyższe rozporządzenie wyszczególnia zawody w takich branżach jak:
- Górnictwo
- Energetyka
- Hutnictwo i przemysł metalowy
- Przemysł chemiczny
- Budownictwo i przemysł materiałów budowlanych
- Leśnictwo, przemysł drzewny i papierniczy
- Przemysł lekki
- Transport i łączność
- Gospodarka komunalna
- Rolnictwo i przemysł rolno-spożywczy
- Przemysł poligraficzny
- Służba zdrowia i opieka społeczna
- Przemysł szklarski
- Inne
Bibliografia
- Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. (1983), Dz.U. 1983 nr 8 poz. 43
- Franus E. (1992), Struktura i ogólna metodologia nauki ergonomii, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, Kraków
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Dz.U. 1997 nr 129 poz. 844
- Stabryła A. (red.) (2012), Podstawy organizacji i zarządzania. Podejścia i koncepcje badawcze, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków
- Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. Dz.U. 1974 nr 24 poz. 141
Autor: Katarzyna Motowidło
