Zwolnienie grupowe: Różnice pomiędzy wersjami
m (Infobox update) |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 21: | Linia 21: | ||
:*30 pracowników jeżeli jest zatrudnionych co najmniej 300 lub więcej pracowników. | :*30 pracowników jeżeli jest zatrudnionych co najmniej 300 lub więcej pracowników. | ||
Dodatkowo w każdym przypadku obowiązkiem jest, aby co najmniej 5 z wymienionych pracowników rozwiązało [[stosunek pracy]] z inicjatywy pracodawcy na mocy porozumienia stron.<ref> ''Ustawa z dnia 13 marca 2003 r.'' o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników art. 1</ref> | Dodatkowo w każdym przypadku obowiązkiem jest, aby co najmniej 5 z wymienionych pracowników rozwiązało [[stosunek pracy]] z inicjatywy pracodawcy na mocy porozumienia stron.<ref> ''Ustawa z dnia 13 marca 2003 r.'' o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników art. 1</ref> | ||
'''Zobacz także''': [[Zwalnianie pracowników]]. | |||
==Umowy jakie mogą zostać wypowiedziane w ramach zwolnień grupowych== | ==Umowy jakie mogą zostać wypowiedziane w ramach zwolnień grupowych== |
Wersja z 07:43, 21 maj 2020
Zwolnienie grupowe |
---|
Polecane artykuły |
Zwolnienie grupowe jest to rozwiązanie przez pracodawcę, który zatrudnia co najmniej 20 pracowników, stosunków pracy z przyczyn, które nie dotyczą pracowników. Rozwiązanie to odbywa się w drodze wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę, na mocy porozumienia stron, jeżeli w okresie nieprzekraczającym 30 dni zwolnienie obejmuje co najmniej:
- 10 pracowników jeżeli jest zatrudnionych 20-99 pracowników,
- 10% pracowników jeżeli jest zatrudnionych 100-299 pracowników,
- 30 pracowników jeżeli jest zatrudnionych co najmniej 300 lub więcej pracowników.
Dodatkowo w każdym przypadku obowiązkiem jest, aby co najmniej 5 z wymienionych pracowników rozwiązało stosunek pracy z inicjatywy pracodawcy na mocy porozumienia stron.[1]
Zobacz także: Zwalnianie pracowników.
Umowy jakie mogą zostać wypowiedziane w ramach zwolnień grupowych
Ustawa o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników znalazła zastosowanie we wszelkiego rodzaju umowach o pracę. Zarówno w tych zawieranych na czas nieokreślony jak i określony a nawet zawartych na okres próbny.[2]
Procedura zwolnień grupowych
Obowiązkiem pracodawcy jest skonsultowanie zamiaru przeprowadzenia grupowego zwolnienia z zakładowymi organizacjami związkowymi działającymi u tego pracodawcy.[3] Polega to na tym, że zawiadamia się wspomniane organizacje o:
- przyczynach, które spowodowały grupowe zwolnienia,
- liczbie pracowników oraz grupach zawodowych do których należą,
- grupach zawodowych pracowników, które są objęte zamiarem grupowego zwolnienia,
- długości okresu w którym nastąpi zwolnienie,
- kryteriach, które będą miały wpływ na wybór pracowników podlegających zwolnieniu,
- kolejności przeprowadzania zwolnień grupowych,
- propozycjach na rozstrzygnięcie spraw pracowniczych, które są związane z grupowym zwolnieniem,
- sposobie ustalenia świadczeń pieniężnych przysługujących pracownikom.[4]
Komunikacja z urzędem pracy
Pracodawca oprócz poinformowania przedstawicieli załogi przedstawia również komunikat o zamiarze zwolnień grupowych w formie pisemnej we właściwym powiatowym urzędzie pracy. Informacje te są podobne z wyłączeniem informacji o przysługujących świadczeniach pieniężnych dla pracowników.[5]
Kryteria doboru pracowników
Mimo, że przepisy prawa nie definiują żadnych zasad ustalenia kryteriów w wyborze pracowników uczestniczących w zwolnieniu grupowym, to pracodawca jest zobowiązany Kodeksem Pracy aby w każdej sytuacji kierować się wobec zatrudnionego pracownika obiektywnym i sprawiedliwym kryterium oceny oraz wyników ich pracy.[6] Pracodawca kieruje się także przydatnością pracownika, doświadczeniem zawodowym, stażem pracy. Nie mały wpływ ma także wysokość zarobków a co za tym idzie wysokość ewentualnie należnych odpraw.[7]
Odprawa pieniężna w przypadku zwolnienia grupowego
W związku z rozwiązaniem stosunku pracy, jeżeli jest to zwolnienie grupowe, to pracownikowi będzie przysługiwać odprawa pieniężna w wysokości:
- jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli zatrudnienie pracownika obejmowało okres krótszy niż 2 lata,
- dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli zatrudnienie pracownika obejmowało okres od 2 do 8 lat,
- trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli zatrudnienie pracownika obejmowało okres ponad 8 lat.
Ponadto wysokość tej odprawy nie może przekraczać kwoty 15-krotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę, które obowiązuje w dniu rozwiązania stosunku pracy. [8]
Prawo pierwszeństwa w zatrudnieniu
Istotą art. 9 Ustawy o szczególnych zasadach rozwiązania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników jest, z jednej strony nałożenie na pracodawcę jednostronnego obowiązku, aby zatrudnił pracownika wtedy, kiedy nastąpiła ponowna potrzeba zatrudnienia. Powinien on to zrobić w okresie 15 miesięcy od dnia rozwiązania z nim umowy o pracę w ramach grupowego zwolnienia. Z drugiej strony zaś, obowiązek ten będzie oczywiście zależny od swobodnej decyzji pracownika, który zgłosi chęć powrotu do pracy (musi zrobić to w ciągu roku od dnia rozwiązania z nim umowy o pracę), jak również pracodawcy chcącego zatrudnić pracownika w tej samej grupie zawodowej.[9]
Szczególne reguły dotyczące wypowiedzeń
Co do zasady nie stosowane są art. 38 i 41 Kodeksu Pracy:
"art 38. §1. O zamiarze wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony pracodawca zawiadamia na piśmie reprezentującą pracownika zakładową organizację związkową, podając przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy. § 2. Jeżeli zakładowa organizacja związkowa uważa, że wypowiedzenie byłoby nieuzasadnione, może w ciągu 5 dni od otrzymania zawiadomienia zgłosić na piśmie pracodawcy umotywowanie zastrzeżenia. § 3. § 4. § 5. Po rozpatrzeniu stanowiska organizacji związkowej, a także w razie niezajęcia przez nią stanowiska w ustalonym terminie, pracodawca podejmuje decyzją w sprawie wypowiedzenia. art. 41 Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę w czasie urlopu pracownika, a także w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy, jeżeli nie upłynął jeszcze okres uprawniający do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia." [10]
jeżeli wypowiadamy pracownikowi stosunek pracy w ramach grupowego zwolnienia. Nie stosujemy także przepisów które są odrębne i dotyczą szczególnej ochrony pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem stosunku pracy. Wyjątkiem są sytuacje, w których nie doszło do zawarcia porozumienia w sprawie zwolnień grupowych pomiędzy pracodawcą a organizacjami związkowymi w momencie wypowiadania pracownikom stosunków pracy, jak również warunków pracy i płacy. Wówczas stosujemy art. 38 KP (dotyczący konsultacji z zakładową organizacją pracy). Kolejnym wyjątkiem jest wypowiedzenie przez pracodawcę stosunków pracy w czasie usprawiedliwionej nieobecności (art. 48). Sytuacja taka może zaistnieć tylko wtedy, gdy urlop trwa co najmniej 3 miesiące, jak również w czasie innej usprawiedliwionej nieobecności pracownika w miejscu pracy, ale musi upłynąć okres, który uprawnia pracodawcę do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia.[11]
Bibliografia
- Brayshaw L., Chrobot A., Konior E., Płucienik A., Wanio G., Derekrutacja czyli jak skutecznie rozwiązać stosunek pracy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2015
- Paruch S., Stępień R.Kryteria doboru do zwolnień w wypowiedzeniu? Warto je podać, choć nie wynika to z przepisów, Dziennik Gazeta Prawna Kadry i płace,04.09.2014 r.
- Rylski M., Zwolnienia grupowe Komentarz do ustawy, Difin, Warszawa 2016
- Świątkowski A.M.Zwolnienia grupowe w świetle judykatury Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej — cz. 2, Praca i zabezpieczenie społeczne,8/2014
- Ustawa z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników
- Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy
- Węgliński K.Zwolnienia grupowe pracowników w polskim prawie – wybrane zagadnienia, Rynek – Społeczeństwo – Kultura, nr 1(17)/2016
Przypisy
- ↑ Ustawa z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników art. 1
- ↑ Rylski M., Zwolnienia grupowe Komentarz do ustawy , Difin, Warszawa 2016, s. 31
- ↑ Ustawa z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników art. 2
- ↑ Brayshaw L., Chrobot A., Konior E., Płucienik A., Wanio G., Derekrutacja czyli jak skutecznie rozwiązać stosunek pracy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2015, s. 167,168
- ↑ Brayshaw L., Chrobot A., Konior E., Płucienik A., Wanio G., Derekrutacja czyli jak skutecznie rozwiązać stosunek pracy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2015, s. 169
- ↑ Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy art. 94 pkt.9
- ↑ Brayshaw L., Chrobot A., Konior E., Płucienik A., Wanio G., Derekrutacja czyli jak skutecznie rozwiązać stosunek pracy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2015, s. 170,171
- ↑ Ustawa z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników art. 8
- ↑ Rylski M., Zwolnienia grupowe Komentarz do ustawy , Difin, Warszawa 2016, s. 237
- ↑ Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy art. 38, 42
- ↑ Brayshaw L., Chrobot A., Konior E., Płucienik A., Wanio G., Derekrutacja czyli jak skutecznie rozwiązać stosunek pracy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2015, s. 172,173
Autor: Katarzyna Kośka