Metodyka SCRUM

Metodyka Scrum to jedna z najpopularniejszych metodyk zwinnych w zarządzaniu projektami IT, oparta na zasadach Agile. To metodyka, która daje możliwość rozwiązywania złożonych problemów, adaptacji produktu, do wymagań klienta. Scrum umożliwia wydajne i innowacyjne kreowanie produktu, o możliwie jak najwyższej jakości dla klienta, ze względu na iteracyjny (przyrostowy) proces kontroli

Meotdyka Scrum przez twórców metody definiowana jest, jako ramy procesu (z ang. framework), w którym można wdrożyć różnorone podprocesy oraz techniki w celu zarządzania złożonym rozwojem produktu. Dzięki metodyce Scrum rozpoczęcie pracy wymaga określenia "wizji" produktu, bez konieczności dokładnego wyznaczenia szczegółowych cech formy, w jakiej ma zostać dostarczony klientowi

TL;DR

Metodyka Scrum to popularna metoda zarządzania projektami IT oparta na zasadach Agile Project Management. Scrum umożliwia adaptację produktu do wymagań klienta poprzez iteracyjny proces kontroli. Metoda ta opiera się na trzech filarach: przejrzystości, adaptacji i inspekcji. Zespół Scrum składa się z właściciela produktu, zespołu odpowiedzialnego za rozwój i mistrza Scrum. Proces Scrum składa się z planowania sprintu, sprintu, codziennego scrum, przeglądu sprintu i retrospektywy sprintu.

Historia

Po raz pierwszy ogólne założenia metodyki Scrum opublikowano w 1986 roku, w artykule "The New New Product Development Game", w czasopiśmie Harward Bussines Review, którego autorami byli: Hirotaka Takeuchi i Ikujiro Nonaka. Artykuł opisywał wyniki badań nad sposobami tworzenia nowego produktu przeprowadzonych w firmach: Canon, Honda, Fuit-Xerox, Brother,3M, Epson, HP, Xeror. Firmy te były obserwowane w trakcie wdrażania metody Lean Management oraz teorii złożonych systemów adaptacyjnych, stąd też fundamenty Scrum nawiązują do doświadczeń zebranych w tym czasie

Pierwszy zespół Scrum zarejestrowano w firmie Eeasel Corporation w 1993 roku. Na podstawie tego doświadczenia powstał artykuł: "Agile Development: Lessons Learned from the First Scrum" autorstwa Kena Schwebera, który przedstawił ujednolicony tok zastosowania Scrum, a także przyczynił się do propagowania tej metodyki na skalę światową.

Teoria - Scrum

Scrum opiera się na empirycznej teorii sterowania procesem. Empiryzm zakłada, że wiedza pochodzi z doświadczenia i podejmowania decyzji opartych na tym, co jest już znane. Scrum stosuje podejście iteracyjne (przyrostowe) w celu optymalizacji przewidywalności i kontroli ryzyka. Zdefiniowano trzy filary, które podtrzymują każdą implementację kontroli procesu: przejrzystości (ang. transparency), adaptacji (ang. adaptation) oraz inspekcji (ang. inspection).

• filar przejrzystości - istotne aspekty procesu muszą być zaprezentowane oraz zrozumiałe dla osób odpowiedzialnych za wyniki, ponadto muszą być określone wspólnym standardem oceny. Dzięki temu cały proces, jego kontrola oraz cel końcowy są "przejrzyste".
• filar adaptacji - w przypadku zarejestrowania podczas rutynowych kontroli, jakiegokolwiek czynnika, który zaburza proces, filar adaptacji pozwala zespołowi na zmianę podejścia do sposobu pracy z dnia na dzień.
• filar inspekcji - zakłada, że kontrole postępu prac, powinny być częste na tyle, by wykryć możliwość ulepszenia lub też zapobiec błędom jak najwcześniej. Aczkolwiek nie mogą być na tyle częste, by przeszkadzać w pracy zespołowi. Filar inspekcji zakłada również, że kontrola powinna być przeprowadzana przez wysoko wykwalifikowanego inspektora

Zespół Scrum

Zespoły Scrum są autonomiczne i wielofunkcyjne, jednostki zespołu pracując razem, mają wszystkie kompetencje niezbędne do wykonania danego zakresu pracy. Ma to na celu optymalizację wydajności, elastyczności i kreatywności.J. Werewka, M. Turek, T. Włodarek, Systematyczny opis metodyki Scrum dla zespołów projektowcyh, "Studia Informatica", 2012 nr 1

Zespół składa się z:

• Właściciela produktu (ang. Product Owner) - Właściciel produktu odpowiada za maksymalizację wartości produktu. Jego zadaniem jest konsultacja z klientem oraz opracowanie wizji produktu. W trakcie procesu tworzenia Właściel odpowiada za kontrolę każdego etapu jego powstawania, tak by spełnić wszystkie oczekiwania postawione przez klienta. Właściciel produktu koordynuje również pracę Zespołu odpowiedzialnego za rozwój oraz ściśle z nim współpracuje.
• Zespołu odpowiedzialnego za rozwój (ang. Development Team) - Zespół odpowiedzialny za rozwój składa się z profesjonalistów, specjalizujących się w konkretnych dziedzinach, których zakres wiedzy pokrywa wszystkie aspekty tworzenia produktu. Zespół ten upoważniony jest przez pracodawcę do organizacji i zarządzania czasem oraz wyznaczonymi zadaniami, oczywiście pod warunkiem, że dane etapy zostaną ukończone w odpowiednim czasie.
• Mistrza Scrum (ang. Scrum Master) - Mistrz Scrum odpowiada, za wyjaśnienie w jasny sposób zastosowania metodyki Scrum w konkretnym projekcie. kontroluje proces tworzenia produktu oraz tryb pracy Zespołu odpowiedzialnego za rozwój. Mistrz Scrum odpowiada za to, by wyznaczona metodyka była kontynuowana w trakcie procesu.

Tok postępowania w metodzie Scrum

Został oparty na idei z ang, Time Boxes, czyli oparcia planu pracy na sprecyzowanych przedziałach czasu. Ze względu na powyższe założenia, można wydzielić następujące zdarzenia, które tworzą ramy tej metodyki.

Planowanie Sprintu

Planowanie Sprintu (ang. Sprint Planning) z reguły podzielone jest na dwie części:

• Określenie rejestru produktowego
• Określenie rejestru zadaniowego

Jest to etap określany jako opcjonalny, jednak ma on na celu zminimalizowanie wkładu pracy w ustalenie zakresu projektu w późniejszych jego fazach. To etap, w którym Właściciel Produktu (ang. Product Owner) na podstawie wizji klienta określa funkcjonalne i niefunkcjonalne cechy produktu, który ma zostać stworzony w trakcie trwania projektu. Spis ten nie jest jednak sztywny, gdyż może on ulegać modyfikacji, w kolejnych etapach tworzenia. Po określeniu rejestru produktowego, definiowany jest rejestr zadaniowy. Na tym etapie Właściciel Produktu określa priorytety prac, a Zespół odpowiedzialny za rozwój zadaje pytania, które pomogą w organizacji pracy.

Sprint

Sprint to etap, w którym według uprzednio jasno określonych zadań, następuje ich realizacja. Podczas trwania Sprintu, żadne z ustaleń nie podlega zmianie. Praca zespołu opiera się na wzajemnym wsparciu, przekazywaniu sobie informacji oraz doradzaniu. Zespół bowiem sam odpowiada za to, jak będzie wyglądał ich dzienny rytm pracy, a Właścicielowi Produktu oraz Mistrzowi Scrum przedstawi efekty pracy i uwagi odnośnie zrealizowanego zakresu zadań. Czas trwania Sprintu jest ustalony jednoznacznie w fazie planowania, na dzień dzisiejszy okres trwania Sprintu przyjmuje się na ok. 30 dni, z możliwością modyfikacji.

Codzienny Scrum

Codzienny Scrum (ang. Daily Scrum) jest to krótkie spotkanie, które odbywa się każdego dnia Sprintu, na którym Mistrz Scrum zadaje 3 pytania, na które Zespół odpowiedzialny za rozwój odpowiada:

• Co zrobiłeś dla realizacji celu Sprintu?
• Co zrobisz dla realizacji celu Sprintu?
• Jakie napotkałeś przeszkody w celu osiągnięcia celu?

Spotkanie ma ściśle określoną agendę, by mogło odbyć się w jak najkrótszym czasie i z pożądaną efektywnością.

Przegląd Sprintu

Przegląd Sprintu (ang. Sprint Review) to spotkanie po każdym Sprincie, które ma na celu omówienie funkcjonalności oraz cech produktu, a także przebiegu prac tylko i wyłącznie dla fragmentu stworzonego produktu.

Retrospektywa Sprintu

Retrospektywa Sprintu (ang. Sprint Retrospective) jest to etap refleksji po każdym Sprincie. Wszyscy członkowie zespołu Scrum spotykają się umawiają dominujące kwestie zarówno dotyczące produktu, jak i organizacji pracy. Po tym spotkaniu definiowane są wnioski, jak dane aspekty projektu można ulepszyć oraz plan wprowadzenia ulepszeń.

Metodyka SCRUM — artykuły polecane

Testowanie w projekcie — Cykl Deminga — Procesy planowania wg PMBOK — Ogólna charakterystyka metodyki Prince 2 — Sprint review — Wdrażanie systemu zarządzania projektami — Metodyka MSF — DMAIC — Six sigma

Bibliografia

• Ćwiklicki M. (2010), Scrum - nowa metoda zarządzania złożonymi projektami, Przegląd Organizacji, nr 4
• Ćwiklicki M., Włodarek T. (2010), Metodyka Scrum w Polsce w świetle badań, Nauka i Gospodarka, nr 3
• Rubin S. (2013), Scrum Praktyczny przewodnik po najpopularniejszej metodyce Agile, Helion, Gliwice
• Strona internetowa: Scrum guides, podręczniki Scrum, Sutherland J., Schwaber K.
• Sutherland J. (2004), Agile Development: Lessons Learned from the First Scrum
• Wachnik B. (2016), Agile Methodology as a tool for reducing information asymmetry in the implementation of it projects completed on the basis of the outsourcing strategy, Information Systems in Management, nr 3
• Werewka J., Turek M., Włodarek T. (2012), Systematyczny opis metodyki Scrum dla zespołów projektowcyh, Studia Informatica, nr 1

Autor: Marta Nawrot