Koniunktura gospodarcza: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Bibliografia) |
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
||
Linia 56: | Linia 56: | ||
<noautolinks> | <noautolinks> | ||
* Begg D., Fischer S., Dornbusch R. (2007), ''Ekonomia. Makroekonomia'', Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa | * Begg D., Fischer S., Dornbusch R. (2007), ''Ekonomia. Makroekonomia'', Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa | ||
* Lis S. (2011) | * Lis S. (2011), ''Współczesna makroekonomia'', Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków | ||
* Lis S. (2011) | * Lis S. (2011), ''Współczesna makroekonomia'', Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków | ||
* Nasiłkowski A. (1996). ''System rynkowy. Podstawy mikro - i makroekonomii'', Warszawa | * Nasiłkowski A. (1996). ''System rynkowy. Podstawy mikro - i makroekonomii'', Warszawa | ||
* Nojszewska E. (1998). ''Podstawy ekonomii'', Warszawa | * Nojszewska E. (1998). ''Podstawy ekonomii'', Warszawa |
Wersja z 23:03, 10 lis 2023
Koniunktura gospodarcza |
---|
Polecane artykuły |
Koniunktura gospodarcza to wszelkie zmiany aktywności gospodarczej przejawiające się w zmianach podstawowych wskaźników ekonomicznych. Wskaźniki te to wskaźniki agregatowe określające kondycję gospodarki, a więc np. PKB, PNB, inwestycja, konsumpcja,wskaźniki bezrobocia, inflacji.
Koniunktura odzwierciedla cykliczny przebieg procesu gospodarowania i odnosi się zarówno do stanu jak i dynamiki zjawisk i procesów gospodarczych.
Podział nauki o koniunkturze:
- teoria cyklu koniunkturalnego,
- badania wahań koniunkturalnych - dotyczą najczęściej krótkiego i średniego okresu.
Wahania gospodarcze
- trend - reprezentuje on w sposób systematyczny i regularny długookresowe zmiany występujące z poziomie danego zjawiska powodowane np. zmianami podaży czynnika, pracy, kapitału, wprowadzenia postępu technicznego i naukowego. Jest to wygładzona ścieżka obrazująca rozwój produkcji w długim okresie po wyeliminowaniu krótkookresowych wahań,
- wahania koniunkturalne - są powtarzającymi się ze względną regularnością i średniookresowymi zmianami aktywności gospodarczej. Wyrażają się w ekspansja|ekspansji lub kurczeniu się tej aktywności wokół linii trendu,
- wahania sezonowe - obejmują zmiany w działalności gospodarczej dokonujące się na przestrzeni roku kalendarzowego,
- wahania przypadkowe - są zmianami w działalności gospodarczej powodowanymi bliżej nieokreślonymi przyczynami, mającymi charakter losowy,
Cechy wahań koniunkturalnych
- obejmują zasięgiem całą gospodarkę,
- mają charakter krótko i średniookresowy,
- powtarzają się ze względną regularnością.
Przyczyny wahań koniunkturalnych
- przyczyny zewnętrzne (egzogeniczne) - ich źródło jest poza ekonomicznym otoczeniem systemu gospodarczego. Są to: wojny, rewolucje, odkrycia nowych złóż, zmiany demograficzne, innowacje techniczne, zjawiska przyrodnicze.
- przyczyny wewnętrzne (endogeniczne) - są to czynniki bezpośrednio związane z systemem gospodarczym. Są to: popyt konsumpcyjny, popyt inwestycyjny oraz polityka rządu.
Cykl koniunkturalny
Jest to okres między dwoma kolejnymi kryzysami lub okresowo wytwarzające się wahania istotnych składników, przejawów życia gospodarczego:
Gospodarka charakteryzuje się pewnymi stałymi tendencjami: wzrosty, spadki, stagnacja. Wytycza się sinusoidy. Ciągły wzrost byłby szkodliwy dla gospodarki.
Charakterystyka gospodarki w poszczególnych fazach cyklu koniunkturalnego
- kryzys - w gospodarce występuje wtedy nadwyżka podaży nad popytem. Producenci mają problem ze sprzedażą swoich produktów, a co za tym idzie w magazynach narastają zapasy. Produkcja zostaje ograniczona. Konsekwencją jest spadek cen lub mniejsza stopa inflacji. Przychody i zyski w przedsiębiorstwach maleją. Wzrasta natomiast bezrobocie, ponieważ przedsiębiorcy redukują liczbę pracowników.
- depresja - w tym okresie pojawia się spadkowy trend produkcji, zatrudnienia, cen, zysku, inwestycji i konsumpcji. Wiele z przedsiębiorstw bankrutuje, ponieważ nie mają możliwości wykorzystania swojej potencjalnej zdolności produkcyjnej. Spadek, dotyczy także wydajności produkcji. Maleje podaż a co za tym idzie rosną ceny. Występuje, także wysokie bezrobocie.
- ożywienie - faza ta charakteryzuje się wzrostem zainteresowania producentów zwiększeniem produkcji. Wzrasta również popyt inwestycyjny. Maleje w tym okresie natomiast bezrobocie. Zauważalny jest wzrost dochodów ludności i wzrost popytu konsumpcyjnego.
- rozkwit - w tym okresie występuje pełne wykorzystanie zdolności produkcyjnych. Wszyscy, którzy poszukują pracy najczęściej ją znajdują. W tym czasie występuje wysoka sprzedaż oraz wysoki stopy zysku. Popyt inwestycyjny oraz konsumpcyjny jest na wysokim poziomie.
Bibliografia
- Begg D., Fischer S., Dornbusch R. (2007), Ekonomia. Makroekonomia, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
- Lis S. (2011), Współczesna makroekonomia, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków
- Lis S. (2011), Współczesna makroekonomia, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków
- Nasiłkowski A. (1996). System rynkowy. Podstawy mikro - i makroekonomii, Warszawa
- Nojszewska E. (1998). Podstawy ekonomii, Warszawa
- Sepkowska Z. (2013), Podstawy Mikro- i Makroekonomii, Difin, warszawa
Autor: Karolina Molong, Renata Suska