Zdolność prawna: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
m (Czyszczenie tekstu) |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
</ul> | </ul> | ||
}} | }} | ||
"'''[[Zdolność]] prawna''' oznacza zdolność do tego, by być podmiotem praw i obowiązków z zakresu prawa cywilnego<ref>Pyziak-Szafnicka M., Robaczyński W., Kawecka-Stępień M. (2012), s.20</ref>. | "'''[[Zdolność]] prawna''' oznacza zdolność do tego, by być podmiotem praw i obowiązków z zakresu prawa cywilnego<ref>Pyziak-Szafnicka M., Robaczyński W., Kawecka-Stępień M. (2012), s.20</ref>". Zgodnie z tą definicją każda istota ludzka nie zważając na wiek i stan psychiczny może być zarówno właścicielem, wierzycielem bądź dłużnikiem. | ||
==Nabycie zdolności prawnej== | ==Nabycie zdolności prawnej== | ||
Linia 20: | Linia 20: | ||
* występuje możliwość upominania są o zadośćuczynienie za wyrządzone szkody przed urodzeniem np. uszkodzenie ciała, rozstrojenie zdrowia na skutek szkodliwego oddziaływania na płód lub też konsekwencja śmierci ojca zaraz przed narodzinami (''art.446'') | * występuje możliwość upominania są o zadośćuczynienie za wyrządzone szkody przed urodzeniem np. uszkodzenie ciała, rozstrojenie zdrowia na skutek szkodliwego oddziaływania na płód lub też konsekwencja śmierci ojca zaraz przed narodzinami (''art.446'') | ||
* występuje możliwość stwierdzenia ojcostwa dziecka poczętego przez ojca, który nie jest mężem matki (''art.75 §1 k.r.o.'') | * występuje możliwość stwierdzenia ojcostwa dziecka poczętego przez ojca, który nie jest mężem matki (''art.75 §1 k.r.o.'') | ||
* jeżeli występuje taka [[potrzeba]], można ustanowić dozór kuratora | * jeżeli występuje taka [[potrzeba]], można ustanowić dozór kuratora (''art 182 k.r.o.''). | ||
Zgodnie z obecnym stanem prawnym uważa się, że nasciturus posiada ''zdolność prawną warunkową''. Oznacza to, że nabywa się ją pod warunkiem, jeżeli dziecko poczęte urodzi się żywe. Innymi słowy nasze [[prawo]] cywilne stosuje się do rzymskich zasad, które zakładają, że dziecko poczęte powinniśmy zawsze uważać za narodzone jeżeli w grę wchodzi jego [[dobro]]. | Zgodnie z obecnym stanem prawnym uważa się, że nasciturus posiada ''zdolność prawną warunkową''. Oznacza to, że nabywa się ją pod warunkiem, jeżeli dziecko poczęte urodzi się żywe. Innymi słowy nasze [[prawo]] cywilne stosuje się do rzymskich zasad, które zakładają, że dziecko poczęte powinniśmy zawsze uważać za narodzone jeżeli w grę wchodzi jego [[dobro]]. | ||
<google>t</google> | <google>t</google> | ||
Linia 29: | Linia 29: | ||
===Podmioty posiadające zdolność prawną=== | ===Podmioty posiadające zdolność prawną=== | ||
W Kodeksie cywilnym przepisy mówią, że zdolność prawna należy się każdej osobie. W praktyce posiadają ją zatem<ref>Boratyński J. (2006), | W Kodeksie cywilnym przepisy mówią, że zdolność prawna należy się każdej osobie. W praktyce posiadają ją zatem<ref>Boratyński J. (2006), s.22</ref>: | ||
* ''Osoby fizyczne'' | * ''Osoby fizyczne'' - posiada ją każdy człowiek, od urodzenia do śmierci. | ||
* ''Osoby prawne'' | * ''Osoby prawne'' - są nimi [[Skarb Państwa]] i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne nadają [[osobowość]] prawną. | ||
* ''Jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi'' | * ''Jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi'' - tym podmiotom zdolność przypisują przepisy szczególne, nabywają ją na mocy ustaw. Dostają w momencie dokonania rejestracji w odpowiednim rejestrze publicznym - możliwe, że przepis szczególny określa inne zasady - z chwilą wypisania z rejestru ją tracą. | ||
Jednostki inne niż osoba fizyczna w kwestii posiadania zdolności prawnej są oceniane na oparciu o przepisy prawa odnoszące się do statutu jednostki, o której jest mowa. | Jednostki inne niż osoba fizyczna w kwestii posiadania zdolności prawnej są oceniane na oparciu o przepisy prawa odnoszące się do statutu jednostki, o której jest mowa. | ||
Wersja z 13:51, 2 lis 2023
Zdolność prawna |
---|
Polecane artykuły |
"Zdolność prawna oznacza zdolność do tego, by być podmiotem praw i obowiązków z zakresu prawa cywilnego[1]". Zgodnie z tą definicją każda istota ludzka nie zważając na wiek i stan psychiczny może być zarówno właścicielem, wierzycielem bądź dłużnikiem.
Nabycie zdolności prawnej
Zgodnie z kodeksem cywilnym art. 8 każdy człowiek, czyli osoba fizyczna nabywa zdolność prawną w chwili urodzenia. Kwestią sporną od dawna jest sytuacja nasciturusa, czyli dziecka poczętego. W obowiązujących nas przepisach nie możemy znaleźć jednoznacznego rozwiązania tego sporu, ale możemy znaleźć poszczególne rozwiązania dla konkretnych sytuacji. Dowiadujemy się z nich między innymi, że[2]:
- dziecko poczęte, a nienarodzone może być spadkobiercą i zapisobiercą (art. 927 §2 i art. 972)
- występuje możliwość upominania są o zadośćuczynienie za wyrządzone szkody przed urodzeniem np. uszkodzenie ciała, rozstrojenie zdrowia na skutek szkodliwego oddziaływania na płód lub też konsekwencja śmierci ojca zaraz przed narodzinami (art.446)
- występuje możliwość stwierdzenia ojcostwa dziecka poczętego przez ojca, który nie jest mężem matki (art.75 §1 k.r.o.)
- jeżeli występuje taka potrzeba, można ustanowić dozór kuratora (art 182 k.r.o.).
Zgodnie z obecnym stanem prawnym uważa się, że nasciturus posiada zdolność prawną warunkową. Oznacza to, że nabywa się ją pod warunkiem, jeżeli dziecko poczęte urodzi się żywe. Innymi słowy nasze prawo cywilne stosuje się do rzymskich zasad, które zakładają, że dziecko poczęte powinniśmy zawsze uważać za narodzone jeżeli w grę wchodzi jego dobro.
Utrata zdolności prawnej
Każdy osoba fizyczna posiada zdolność prawną do momentu jej śmierci lub uznania jej za osobę zmarłą. Utratę zdolności prawnej egzekwuje się poprzez odpowiednie orzeczenie lekarskie, czyli akt zgonu. Może się zdarzyć, że stwierdzenie zgonu w zwykłym trybie jest niemożliwe i nie można było sporządzić aktu zgonu. Jednakże jeżeli przykładowo osoba fizyczna została uznana za zaginioną i nie ma od niej żadnych wieści przez długi czas istnieje możliwość zastosowania jednej z dwóch instytucji prawa cywilnego, czyli sądowe stwierdzenie zgonu lub uznanie za zmarłego[3].
Podmioty posiadające zdolność prawną
W Kodeksie cywilnym przepisy mówią, że zdolność prawna należy się każdej osobie. W praktyce posiadają ją zatem[4]:
- Osoby fizyczne - posiada ją każdy człowiek, od urodzenia do śmierci.
- Osoby prawne - są nimi Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne nadają osobowość prawną.
- Jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi - tym podmiotom zdolność przypisują przepisy szczególne, nabywają ją na mocy ustaw. Dostają w momencie dokonania rejestracji w odpowiednim rejestrze publicznym - możliwe, że przepis szczególny określa inne zasady - z chwilą wypisania z rejestru ją tracą.
Jednostki inne niż osoba fizyczna w kwestii posiadania zdolności prawnej są oceniane na oparciu o przepisy prawa odnoszące się do statutu jednostki, o której jest mowa.
Zdolność prawna a zdolność do czynności prawnych
Zdolność do czynności prawnych to nic innego jak nabywanie praw i zaciąganie zobowiązań cywilnoprawnych w drodze postępowania cywilnego. Główną rzeczą, która odróżnia zdolność do czynności prawnych od zdolności prawnej jest to, że tą pierwszą człowiek nabywa dopiero po osiągnięciu określonego wieku.
Przypisy
Bibliografia
- Boratyński J. (2006), Człowiek w środowisku. Część 2. Prawne uwarunkowania życia człowieka, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa
- Pyziak-Szafnicka M., Robaczyński W., Kawecka-Stępień M. (2012), Elementarny kurs prawa cywilnego Wolters Kluwer, Warszawa, s. 20
- Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93
Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu. |
Autor: Blanka Bojarska, Marcelina Drobot, Oliwia Skowron