Finansowanie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (cleanup bibliografii i rotten links)
m (Czyszczenie tekstu)
Linia 14: Linia 14:
}}
}}


'''Finanse''' (z łac. ''finire'', co znaczy "kończyć”) są to wszelkie zjawiska i procesy pieniężne, powstałe w związku z działalnością społeczną i gospodarczą człowieka, ściśle związane z teorią ekonomii i zjawiskami finansowymi.<ref>Owsiak S. (2001), s. 17</ref> Finansowanie jest to natomiast sposób, dzięki któremu [[przedsiębiorstwo]] może znaleźć pokrycie w majątku, którym dysponuje.
'''Finanse''' (z łac. ''finire'', co znaczy "kończyć”) - są to wszelkie zjawiska i procesy pieniężne, powstałe w związku z działalnością społeczną i gospodarczą człowieka, ściśle związane z teorią ekonomii i zjawiskami finansowymi.<ref>Owsiak S. (2001), s. 17</ref> Finansowanie jest to natomiast sposób, dzięki któremu [[przedsiębiorstwo]] może znaleźć pokrycie w majątku, którym dysponuje.
 
== Istota i struktura rynku finansowego ==


==Istota i struktura rynku finansowego==
[[Rynek]] finansowy składa się z wielu elementów/rynków, które wspólnie tworzą wielki [[system]], który jest pośrednikiem finansowymi pomiędzy podmiotami deficytowymi i nadwyżkowymi. Jest to więc miejsce, w którym, za pomocą instrumentów finansowych, mamy do czynienia z ciągłym zawieraniem i wykonywaniem transakcji.<ref>Paździor A. (2014), s. 19</ref>
[[Rynek]] finansowy składa się z wielu elementów/rynków, które wspólnie tworzą wielki [[system]], który jest pośrednikiem finansowymi pomiędzy podmiotami deficytowymi i nadwyżkowymi. Jest to więc miejsce, w którym, za pomocą instrumentów finansowych, mamy do czynienia z ciągłym zawieraniem i wykonywaniem transakcji.<ref>Paździor A. (2014), s. 19</ref>
<google>t</google>
<google>t</google>


== Źródła finansowania ==
==Źródła finansowania==
 
Prawidłowe określenie źródeł finansowania powinno zacząć się od odpowiedniego ich podziału. Wymienić możemy takie kryteria jak źródło pochodzenia kapitału oraz kryterium sytuacji prawnej dawcy kapitału.
Prawidłowe określenie źródeł finansowania powinno zacząć się od odpowiedniego ich podziału. Wymienić możemy takie kryteria jak źródło pochodzenia kapitału oraz kryterium sytuacji prawnej dawcy kapitału.
W źródłach pochodzenia kapitału wyróżnić można finansowanie zewnętrzne, które pochodzi z zewnątrz przedsiębiorstwa, oraz wewnętrzne, które zostało wygenerowane przez firmę. Do kapitałów własnych zaliczamy [[fundusze]] wniesione przez właścicieli firm oraz [[kapitał]] wypracowany w trakcie prowadzenia działalności. Prócz samofinansowania, działalność może być również finansowana ze źródeł obcych. Do najbardziej powszechnych źródeł kapitału obcego zaliczyć można: długoterminowy [[kredyt]] bankowy oraz [[dłużne papiery wartościowe]]. Istnieje również podział na [[zobowiązania]] długoterminowe, średnioterminowe, krótkoterminowe, które wynikają z okresu, na jaki został udostępniony przedsiębiorstwu kapitał w obcych środkach.<ref>Nawrot W. (2007), s. 19-20</ref>
W źródłach pochodzenia kapitału wyróżnić można finansowanie zewnętrzne, które pochodzi z zewnątrz przedsiębiorstwa, oraz wewnętrzne, które zostało wygenerowane przez firmę. Do kapitałów własnych zaliczamy [[fundusze]] wniesione przez właścicieli firm oraz [[kapitał]] wypracowany w trakcie prowadzenia działalności. Prócz samofinansowania, działalność może być również finansowana ze źródeł obcych. Do najbardziej powszechnych źródeł kapitału obcego zaliczyć można: długoterminowy [[kredyt]] bankowy oraz [[dłużne papiery wartościowe]]. Istnieje również podział na [[zobowiązania]] długoterminowe, średnioterminowe, krótkoterminowe, które wynikają z okresu, na jaki został udostępniony przedsiębiorstwu kapitał w obcych środkach.<ref>Nawrot W. (2007), s. 19-20</ref>
Linia 28: Linia 26:
Jak podaje Duliniec A. przy wyborze najbardziej odpowiednich źródeł finansowania, przedsiębiorstwo w pierwszej kolejności skorzysta z wewnętrznych źródeł finansowania takich jak zyski zatrzymane oraz nadwyżki środków pieniężnych. Natomiast kiedy nastąpi wyczerpanie się wyżej wymienionych źródeł, przedsiębiorstwo sięga po zewnętrzne źródła.<ref>Duliniec A. (2015), s. 77</ref>
Jak podaje Duliniec A. przy wyborze najbardziej odpowiednich źródeł finansowania, przedsiębiorstwo w pierwszej kolejności skorzysta z wewnętrznych źródeł finansowania takich jak zyski zatrzymane oraz nadwyżki środków pieniężnych. Natomiast kiedy nastąpi wyczerpanie się wyżej wymienionych źródeł, przedsiębiorstwo sięga po zewnętrzne źródła.<ref>Duliniec A. (2015), s. 77</ref>


== Skuteczne finansowanie ==
==Skuteczne finansowanie==
 
Mówiąc o strukturze finansowania, często ma się na myśli strukturę kapitału, [[pasywa]] (tzw. prawa strona bilansu). W celu dokonania analizy struktury kapitałowej należy obliczyć wartości wskaźników finansowych, takich jak:
Mówiąc o strukturze finansowania, często ma się na myśli strukturę kapitału, [[pasywa]] (tzw. prawa strona bilansu). W celu dokonania analizy struktury kapitałowej należy obliczyć wartości wskaźników finansowych, takich jak:
* zobowiązania ogółem/kapitał własny,
* zobowiązania ogółem/kapitał własny,

Wersja z 13:20, 2 lis 2023

Finansowanie
Polecane artykuły

Finanse (z łac. finire, co znaczy "kończyć”) - są to wszelkie zjawiska i procesy pieniężne, powstałe w związku z działalnością społeczną i gospodarczą człowieka, ściśle związane z teorią ekonomii i zjawiskami finansowymi.[1] Finansowanie jest to natomiast sposób, dzięki któremu przedsiębiorstwo może znaleźć pokrycie w majątku, którym dysponuje.

Istota i struktura rynku finansowego

Rynek finansowy składa się z wielu elementów/rynków, które wspólnie tworzą wielki system, który jest pośrednikiem finansowymi pomiędzy podmiotami deficytowymi i nadwyżkowymi. Jest to więc miejsce, w którym, za pomocą instrumentów finansowych, mamy do czynienia z ciągłym zawieraniem i wykonywaniem transakcji.[2]

Źródła finansowania

Prawidłowe określenie źródeł finansowania powinno zacząć się od odpowiedniego ich podziału. Wymienić możemy takie kryteria jak źródło pochodzenia kapitału oraz kryterium sytuacji prawnej dawcy kapitału. W źródłach pochodzenia kapitału wyróżnić można finansowanie zewnętrzne, które pochodzi z zewnątrz przedsiębiorstwa, oraz wewnętrzne, które zostało wygenerowane przez firmę. Do kapitałów własnych zaliczamy fundusze wniesione przez właścicieli firm oraz kapitał wypracowany w trakcie prowadzenia działalności. Prócz samofinansowania, działalność może być również finansowana ze źródeł obcych. Do najbardziej powszechnych źródeł kapitału obcego zaliczyć można: długoterminowy kredyt bankowy oraz dłużne papiery wartościowe. Istnieje również podział na zobowiązania długoterminowe, średnioterminowe, krótkoterminowe, które wynikają z okresu, na jaki został udostępniony przedsiębiorstwu kapitał w obcych środkach.[3]

Jak podaje Duliniec A. przy wyborze najbardziej odpowiednich źródeł finansowania, przedsiębiorstwo w pierwszej kolejności skorzysta z wewnętrznych źródeł finansowania takich jak zyski zatrzymane oraz nadwyżki środków pieniężnych. Natomiast kiedy nastąpi wyczerpanie się wyżej wymienionych źródeł, przedsiębiorstwo sięga po zewnętrzne źródła.[4]

Skuteczne finansowanie

Mówiąc o strukturze finansowania, często ma się na myśli strukturę kapitału, pasywa (tzw. prawa strona bilansu). W celu dokonania analizy struktury kapitałowej należy obliczyć wartości wskaźników finansowych, takich jak:

  • zobowiązania ogółem/kapitał własny,
  • zobowiązania ogółem/aktywa ogółem,
  • zobowiązania długoterminowe (lub krótkoterminowe) aktywa ogółem,
  • kapitał własny/aktywa ogółem

Według Grzywacza J. możemy wyróżnić dwie grupy teorii w celu dokonania analizy. Pierwszą z nich jest teoria statyczna, która podaje konkretną wartość kapitału, niezbędnego do sfinansowania przedsiębiorstwa, a najważniejszym zadaniem jest wskazanie optymalnej struktury. Zakłada się, że dzięki tej teorii działalność szuka docelowego wskaźnika poziomu zadłużenia. Druga z kolei teoria, zwana dynamiczną zakłada zmienność wartości kapitału, który jest niezbędny w przedsiębiorstwie.[5]

Konieczne jest, aby racjonalnie kreować poziom zadłużenia w przedsiębiorstwie, ponieważ wzrost tego zadłużenia może prowadzić do wzrostu zyskowności, jeśli odpowiednio przeprowadzi się ten proces.[6]

Przypisy

  1. Owsiak S. (2001), s. 17
  2. Paździor A. (2014), s. 19
  3. Nawrot W. (2007), s. 19-20
  4. Duliniec A. (2015), s. 77
  5. Grzywacz J.(2013), s. 7-9
  6. Grzywacz J., Kowalski S. (2013), s. 10

Bibliografia


Autor: Barbara Michalec