Prawa autorskie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
(LinkTitles.)
m (Dodanie MetaData Description)
Linia 83: Linia 83:
{{a|Karolina Radecka}}
{{a|Karolina Radecka}}
{{msg:law}}
{{msg:law}}
{{#metamaster:description|Prawa autorskie to zbiór norm prawnych dotyczących własności intelektualnej i praw autorskich. Znajdziesz tu informacje o dwóch głównych systemach: copyright i droit d'auteur. Dowiedz się więcej.}}

Wersja z 17:39, 12 paź 2023

Prawa autorskie
Polecane artykuły


Prawo autorskie - zespół norm prawnych które wchodzą w skład prawa własności intelektualnej, dyscyplina prawa cywilnego oraz ogół praw jakie przysługują autorowi utworu. Wyróżniamy dwa podstawowe systemy:

  • copyright na gruncie systemu common law,
  • droit d’auteur funkcjonujące w państwach Europy kontynentalnej.

Przedmiot prawa autorskiego

Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

  • wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),
  • plastyczne,
  • fotograficzne,
  • lutnicze,
  • wzornictwa przemysłowego,
  • architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne,
  • muzyczne i słowno-muzyczne,
  • sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,
  • audiowizualne (w tym wizualne i audialne).

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nie ukończoną. Corpus mechanicum jest przedmiotem własności, ewentualnie innych praw rzeczowych lub praw względnych i znajdują do niego zastosowanie ogólne zasady prawa cywilnego. Oczywiście związanie dzieła z określoną rzeczą, np. rzeźbą czy malowidłem, powoduje, że wykonywanie każdego z tych praw, tzn. prawa autorskiego i prawa własności, oddziaływa wzajemnie na siebie w określony sposób.

Normy międzynarodowe w zakresie prawa autorskiego

  • Konwencja genewska o prawach autorskich (1952)
  • Konwencja berneńska o ochronie dzieł literackich i artystycznych (1886)
  • Traktat Światowej Organizacji Własności Intelektualnej o prawie autorskim (1996)

Podmiot prawa autorskiego

Prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Z brzmienia art. 8 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika iż twórcą jest osoba, której nazwisko zostało uwidocznione na egzemplarzach danego utworu bądź której autorstwo zostało podane do publicznej wiadomości w inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Z kolei w art. 8 pkt 3. Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wspomniane jest, że jeżeli twórca nie ujawnił swojego autorstwa to tym samym zastępuje go wydawca bądź producent, natomiast w razie ich braku właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Co nie stanowi przedmiotu prawa autorskiego

Przedmiotu prawa autorskiego nie stanowią:

  • proste informacje prasowe,
  • dokumenty urzędowe,
  • materiały, symbole i znaki,
  • akty normatywne lub ich urzędowe projekty.

Wygaśnięcie prawa autorskiego

Autorskie uprawnienia osobiste są ściśle związane z osobą twórcy dzieła. Uzasadnia to powstanie pytania, czy wygasają one ze śmiercią pierwotnie uprawnionego, czy też trwają nadal, bez lub z ograniczeniem w czasie.

Według naszej ustawy, a mianowicie zgodnie z art. 53 par. 2, "po śmierci twórcy, jeżeli nie wyraził on innej woli, z powództwem o ochronę autorskich dóbr osobistych mogą wystąpić: małżonek, rodzice, dzieci lub rodzeństwo twórcy". Przepis ten przesądza zatem trwanie ochrony osobistej po śmierci twórcy, nie przesądzając jednak, czy jest to ochrona twórcy, jego bliskich czy też winna być ona realizowana w imię interesu publicznego.

Odpowiedzialność za naruszenie praw autorskich

Twórcy, którego autorskie prawa osobiste zostały naruszone, przysługuje roszczenie o zaniechanie tego działania. W przypadku, kiedy doszło już do naruszenia tych praw, twórcy przysługuje roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego, czyli usunięcie przez sprawcę skutków naruszenia.

Jeśli działanie, które wywołało naruszenie było zawinione, twórca może domagać się zasądzenia zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub zasądzenia odpowiedniej kwoty pieniężnej na wskazany przez niego cel społeczny.

Bibliografia

Autor: Karolina Radecka

Uwaga.png

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych.

Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.