Osip Arkadiewicz Jermański

Osip Arkadiewicz Jermański - rosyjski pionier o sławie światowej, urodzony w Rosji. Był on znanym ekonomistą, specjalizującym się w problematyce naukowej organizacji pracy. W 80-tych latach XIX w. rozpoczął działalność w rosyjskim ruchu rewolucyjnym. Owa działalność spowodowała aresztowanie Jermańskiego i zesłanie go na Syberię (od 1899 do 1902 roku).

Dorobek

W roku 1918 Jeramański wydaje książkę "Система Таилора", której to nakład rozchodzi się w ciągu kilku miesięcy. W roku 1922 ukazują się kolejne dzieła: "Научная организация труда и система Таилора", "Научная организация труда и производства - Систематические программы лекций". W 1923 r. ukazują się następne dwie prace, opublikowane w czasopismie "Вестник Сойиялистической Академии": zatytułowane: "Проблема трудового ритма" i "Задачи научной организации труда и её положение".

Z wymienionych powyżej prac zdecydowanie najważniejszą jest obszerna monografia "Научная организация труда и система Таилора". Była ona poświęcona teoretycznym oraz praktycznym aspektom racjonalnej organizacji produkcji i pracy. Jermański bardzo dużo uwagi poświęca zwłaszcza problematyce fizjologii i psychologii pracy w powiązaniu z zagadnieniami naukowej organizacji pracy. Na tej właśnie podstawie stwarza koncepcję optimum organizacyjnego, którą przeciwstawia taylorowskiej koncepcji wzorców maksymalnych.

W drugim rozdziale omawianej wyżej pracy Jermański dokonał szczegółowej analizy i oceny systemu F.W. Taylora. Rozpoczął od podkreślenia roli naukowego podejścia, odcięcia się od rutyny i przyzwyczajeń, badania wszystkiego (nawet najmniejszych drobiazgów), co składa się na organizację pracy. Zwrócił także uwagę na planowanie i przygotowanie form, sposobów oraz warunków pracy, na podstawie wcześniej przeprowadzonych badań. Następnie przeszedł do krytyki omawianego systemu, wskazując, że klasyk amerykański wybierał najlepszych robotników do badań. Rezultatem tego były maksymalne normy ustalone na podstawie badań. Jermański również krytycznie odniósł się do różnicowego systemu płacy. W trzecim rozdziale interesujące są próby dotyczące określenia ilości pracy i wielkości przerw dla niektórych przykładów opisanych przez Taylora. Dla porównania Jermański przytaczał wyniki badań uzyskane przez fizjologów.

Jermański był jednym z pierwszych badaczy, który posiadał orientację zarówno w dziedzinie ekonomii jak i psychofizjologii. W roku 1927 w Rzymie na III Kongresie Naukowej organizacji Jermański przedstawił referat "Produkcja taśmowa a produkcja potokowa", czym zyskał międzynarodową sławę.

Jermański był prekursorem naukowej organizacji pracy i wprowadził wiele innowacyjnych koncepcji, które miały znaczący wpływ na rozwój tej dziedziny. Jedną z najważniejszych koncepcji, którą wprowadził, było wprowadzenie metodycznego podejścia do analizy i projektowania pracy. Jermański podkreślał znaczenie analizy czynności i zadaniowej organizacji pracy, co pozwalało na dokładne określenie jej struktury, sekwencji i czasu trwania poszczególnych operacji.

Inną ważną koncepcją Jermańskiego było wprowadzenie standardów czasu dla różnych czynności i operacji. Jermański opracował dokładne metody pomiaru czasu pracy oraz opracował systemy standardów czasu, które służyły jako podstawa do oceny wydajności pracy i planowania produkcji. Ta innowacyjna koncepcja pozwoliła na zwiększenie efektywności i wydajności pracy w różnych sektorach.

Osip Arkadiewicz Jermański — artykuły polecane

Walter A. Shewhart — Alfred Marshall — Elton Mayo — Marian Mazur — William Edwards Deming — Klasyczna szkoła zarządzania — Frank Bunker Gilbreth — Alban William Phillips — Wallace Clark

Bibliografia

• Martyniak Z. (1993), Prekursorzy nauki organizacji i zarządzania, PWE, Warszawa
• Martyniak Z. (1996), Organizacja i zarządzanie - 60 problemów teorii i praktyki, Antykwa, Kluczbork
• Wojnowski J. (2004), Wielka Encyklopedia PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa

Autor: Ewelina Drozda