HTML

Z Encyklopedia Zarządzania

Język HTML-(ang".H"yper"T"ext "M"arkup "L"anguage), czyli język hipertekstu, służy do definiowania struktury i układu dokumentu internetowego za pomocą znaczników i atrybutów - stąd jego nazwa[1] Jego definicja określona jest w SGML (Standard Generalized Markup Language). Aby wybrany plik w języku HTML mógł być poprawnie odczytany musi zawierać znacznik <html>. W środowisku handlu elektronicznego podstawową metodą prezentacji odpowiedzi i raportów na zapytania jest przede wszystkim użycie języka HTML, ponieważ są z nim kompatybilne prawie wszystkie narzędzia oraz urządzenia do magazynowania danych wykorzystywane przez użytkowników.

TL;DR

Język HTML jest używany do definiowania struktury i układu dokumentów internetowych. Historia języka sięga roku 1990 i jest powiązana z rozwojem Internetu. Język HTML oparty jest na standardowym języku SGML. Znaczniki HTML są używane do formatowania i definiowania treści na stronie internetowej. Istnieje wiele standardowych znaczników, a także możliwość korzystania z kaskadowych arkuszy stylów. Ważne jest zachowanie odpowiedniej kolejności i zamknięcie znaczników. Niektóre znaczniki nie wymagają zamykających odpowiedników.

Historia

Pomysłodawcą języka HTML był Tim Berners-Lee, który był doświadczonym fizykiem zatrudnionym w organizacja badawczej CERN. Był on również w roku 1990 inicjatorem WWW (World Wide Web) wraz z Robertem Caillia. Założeniem języka początkowo było umożliwienie użytkownikom dostępu do plików z niezbędnymi danymi. Berners-Lee zaprojektował prototyp zawierający system hipertekstowy służący do transportu danych czyli tzw. linki. Należy wspomnieć, że zapoczątkowanie języka HTML znacznie przyczyniło się do postawienia fundamentów bardzo popularnego i używanego dotychczas przez całą populację na świecie Internetu. Utworzenie w roku 1991 specyfikacji języka o nazwie HTML Tags oraz późniejsze publikacje tworzyły początek badań nad językiem, który zastosowanie swoje ma dotychczas na witrynach przeglądarek internetowy. wraz z rozwojem języka zaczęły pojawiać się nowe znaczniku oraz atrybuty, które powiększały zasoby HTML. Na rok 1994 podaję się założenie HTML Working Group, która przyczyniła się do wydania pierwszej oficjalnej specyfikacji języka - HTML 2.0, którą uważa się za podstawę.[2] Z roku na rok język HTML ewoluował. Na dzień dzisiejszy część wprowadzanych zmian nie jest aktualna lub jest przekształcana tak aby lepiej dostosować się do obecnych wymogów. Niezbędnym jest więc obserwowanie i analizowanie dynamicznie wprowadzanych zmian w języku przez programistów oraz założycieli witryn internetowych. Aktualne wytyczne stron internetowych oraz zmiany w specyfikacji publikowane są przez organizację W3C (Wide Web Consortium).

Charakterystyka języka HTML

Jedną z elementarnych składowych języka jest znacznik charakteryzujących się atrybutem oraz zawartością. Nie jest koniecznym występowanie atrybutu dla większości przypadku jednak zdarzają się wyjątki podczas których jest on niezbędny, aby wszystko działało poprawnie. Atrybuty m.in. wskazuję użytkownikowi położenie oraz rozmiar tabelki czy też oznacza adres docelowy linku. Polecenia języka HTML występują w parach - znacznik otwierający oraz znacznik zamykający. Znaczniki służą także do definiowania odsyłaczy pod nazwą hipertekstu (tz. linków), które mają za zadanie pozwalać projektantom stron kierować ich wszystkich użytkowników do innych stron internetowych powiązanych z główną za pomocą jednego kliknięcia kursorem na oznaczonym obrazie lub słowie (ciąg słów). Język HTML jest więc integralną częścią prezentacji produktów i nie musimy stosować dodatkowych metod transformacji danych aby uzyskać go w postaci dobrej do prezentacji. Język HTML jest oparty na standardowym języku SGML (Standard Generalized Markup Language), będąc norma ISO znana od ponad 15 lat, pozwalającym na oznaczenie dokumentów pod względem ich struktury. Znacznik języka HTML - czyli instrukcje pozwalające na sformatowanie dokumentu i zdefiniowanie odsyłaczy - są zapisywane w postaci umieszczonych pomiędzy znakami "<"oraz">".[3]

Przykład <TITLE>Strona główna</TITLE> <html> <head> <body text="#00000" bgcolor="#FFFFFF"> Nawiązując do zawartości znacznika możemy rozróżnić je na znaczniki otwierające i zamykające - polecenie w znaczniku zamykającym jest takie samo jak to, które pojawiło się w znaczniku otwierającym (w powyższym przykładzie słowo "TITLE") ale dodatkowo przedziale je znak ukośnika"/". Określają one obszar i granice, w któm konkretny znaczik działa. Każda treści znajdująca się między znacznikiem otwarcia i zamknięcia powinno uważać się za jego zawartość. Co więcej, do zawartości możemy zaliczyć np. treść linku kierującego użytkownika do kolejnej strony internetowej. Co ciekawe do zawartości znacznika <html/> należą wszystkie treści dostępne w dokumencie HTML zawierające pozostałe znaczniki. Istnieje wiele standardowych znaczników stosowanych do formatowania i definiowania układu informacji na stronie internetowej - przykładowo oznacza funkcję rozpoczęcia nowego akapitu, a ciągi... - początek tekstu wyróżnionego pogrubieniem[4] Kaskadowe arkusze stylów (Cascading Style Sheets, CSS) są nową funkcją dodaną do języka HTML, dając projektantom i użytkownikom większą kontrolę nad sposobem wyświetlania stron - korzystając z kaskadowych arkuszy stylów mogą określać cechy poszczególnych elementów stron, takich jak krój i wielkość czcionek, wygląd nagłówków i sposób oznaczenia odsyłaczy[5] Pisząc językiem HTML istnieje możliwość umieszczania znaczników wewnątrz siebie, jednak należy zwrócić uwagę by zamykać je w odwrotnej kolejności niż zostały one otwarte. Przykładowo jeżeli umieścimy w kodzie znacznik <style>, a następnie <p> to musimy pamiętać, że kończąc daną sekcję musimy najpierw zamknąć jeden znacznik, czyli w tym wypadku </p>, a następnie zrobić to samo ze znacznikiem </style>. Pominięcie tej zasady może skutkować nieprawidłowym wyświetlaniem się strony internetowej. Reasumując zawsze występuje sekwencja <znacznik1><znacznik2>tekst</znacznik2></znacznik1>. Używając języka HTML trzeba pamiętać, że nie każdy znacznik musi być później zamknięty. Niektóre z nich nie posiadają swoich zamykających odpowiedników. Przykładem może być znacznik, którym możemy wstawić obraz na stronę czyli <img>. W przypadku znacznika <img> brak jego zamykającego odpowiednika jest wręcz oczywisty. Elementy te posiadają swoje specyficzne właściwości, które rozróżniają je spośród reszty.

HTML — artykuły polecane
JavaScript — XML — Baza NoSQL — Kod QR — Firewall — Automatyczna indeksacja — HTTP — Metadane — BASIC

Przypisy

  1. ↑ Simon A.R. 2002, s. 137
  2. ↑ Zelent M. 2015, s. 5
  3. ↑ Norris M. 2001, s. 151
  4. ↑ Simon A.R. 2002, s. 138
  5. ↑ Simon A.R. 2002, s. 139

Bibliografia

  • Ducket J. (2011), HTML i Cs. Zaprojektuj i zbuduj witrynę WWW, Helion, Warszawa
  • Hogan B. (2011), HTML5 i CSS3: Standardy przyszłości, Helion, Gliwice
  • Norris M., West S. (2001), E-biznes, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa
  • Simon A., Shaffer S. (2002), Hurtownie danych i systemy informacji gospodarczej, Oficyna Ekonomiczna, Kraków
  • Zelent M. 2015, HTML kurs podstawowy


Autor: Dominik Serafin, Kinga Przewoźnik


Źródło: „https://mfiles.pl/pl/index.php?title=HTML&oldid=211696”