Metale lokacyjne
Metale lokacyjne - zbiór metali szlachetnych, który stanowi jeden z alternatywnych sposobów lokowania oszczędności. Jest to przykład inwestycji rzeczowej, który polega na materialnym zakupie danego rodzaju metalu, którego oczekiwana wartość stale wzrasta w okresie inwestowania. Lokowanie kapitału w takiej formie nazywane jest inwestycją prostą, gdyż w trakcie jej trwania nie przynosi dochodów, a jedyny zysk pojawia się w momencie sprzedaży kruszców[1].
Historia metali lokacyjnych
Początki metali lokacyjnych sięgają czasów starożytnych. Już wtedy dokonywano wymiany handlowej z udziałem kruszców takich jak złoto czy srebro. Przez kolejne lata, wartość tych metali stale rosła oraz zyskiwała na popularności, dzięki czemu stały się one synonimem środka płatniczego. Dzięki wysokiej szlachetności i trwałości były one również wykorzystywane w sztuce, a przede wszystkim jubilerstwie[2]. Metale szlachetne były uniwersalną walutą stosowaną w obrocie towarami, przez rzadkość występowania, co sprawiło, że stały się miernikiem bogactwa. Ewolucja systemu płatniczego doprowadziła, że złoto stało się podstawą systemu monetarnego w skali globalnej. Zjawisko to zostało nazwane standardem złota - wymienialnością wartości pieniądza na odpowiednią wartość złota. Do czasu pojawienia się kryzysów finansowych, system ten się sprawdzał. Gdy w czasach II wojny światowej standard złota został ostatecznie zlikwidowany, inwestorzy zaczęli wracać do lokowania oszczędności w metalach szlachetnych. Gwarantowały one stosunkowy mały, ale dość stabilny i pewny zysk kapitału[3].
Rodzaje metali lokacyjnych
Wśród metali lokacyjnych, należy wymienić cztery najważniejsze, które należą do metali szlachetnych[4]. Są nimi[5]:
- złoto
- srebro
- platyna
- pallad
Najpopularniejszy metal lokacyjny - złoto
Najpopularniejszym metalem, pod względem lokowania kapitału, jak i dywersyfikacji portfela inwestycyjnego, jest złoto[6]. Ten rodzaj kruszcu przez swoje długoletnie tradycje, do dziś pozostaje synonimem gwarancji lokowania oszczędności. Najczęstszą formą przechowywania kapitału w tym metalu są sztabki. Sam kruszec jest odporny na wahania spowodowane zmianami inflacji, zachowując przy tym swoją wartość, dlatego jest to doskonały sposób na ulokowanie oszczędności podczas niepewnej sytuacji na rynku[7].
Przypisy
- ↑ Jaruga K. (2009),Wprowadzenie do inwestycji finansowych, Cedur Komisja Nadzoru Finansowego
- ↑ Chojnacki Ł. (2019), Inwestowanie w srebro i złoto, Złote Myśli, Gliwice
- ↑ Marcinek K. (2014), Wprowadzenie do inwestowania, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Katowice
- ↑ Krężołek D. (2020), Modelowanie ryzyka na rynku metali, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Katowice
- ↑ Jagielnicki A. (2010), Inwestycje alternatywne: pierwsze kroki na rynku pozagiełdowym, Helion, Gliwice
- ↑ Maloney M. (2012), Jak inwestować w złoto i srebro, Instytut Praktycznej Edukacji
- ↑ Sieroń A. (2014), Kompendium Inwestora cz. I Złoto, Inwestycje Alternatywne Profit
Metale lokacyjne — artykuły polecane |
Bąbel spekulacyjny — Rezerwa walutowa — Atak spekulacyjny — Rynek terminowy — Czarny czwartek — Flash crash — Krótka sprzedaż — Denominacja — Lehman Brothers |
Bibliografia
- Borowski K. (2016), Rynek Inwestycji Alternatywnych, CeDeWu, Warszawa
- Chojnacki Ł. (2019), Inwestowanie w srebro i złoto, Złote Myśli, Gliwice
- Jagielnicki A. (2010), Inwestycje alternatywne: pierwsze kroki na rynku pozagiełdowym, Helion, Gliwice
- Jaruga K. (2009), Wprowadzenie do inwestycji finansowych, Cedur Komisja Nadzoru Finansowego
- Krężołek D. (2020), Modelowanie ryzyka na rynku metali, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Katowice
- Maloney M. (2012), Jak inwestować w złoto i srebro, Instytut Praktycznej Edukacji
- Marcinek K. (2014), Wprowadzenie do inwestowania, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, Katowice
- Sieroń A. (2014), Kompendium Inwestora cz. I Złoto, Inwestycje Alternatywne Profit
- Walczak M. (2021), Efektywność zdywersyfikowania portfela rynkowego GPW przy użyciu inwestycji w metale szlachetne, Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio H, Oeconomia 46/1
Autor: Adam Matusik