Hipoteza dochodu absolutnego Keynesa

Hipoteza dochodu absolutnego Keynesa
Polecane artykuły
Wydatki konsumpcyjne Krańcowa skłonność do konsumpcji Elastyczność dochodowa popytu Krzywa konsumpcji Krzywa Engla Dochód osobisty Punkt nasycenia Popyt konsumpcyjny Krzywa IS

Zgodnie z tą hipotezą, wielkość wydatków konsumpcyjnych zależy od poziomu bieżących dochodów uzyskiwanych przez gospodarstwa domowe, przy czym gdy dochody te wzrastają, wydatki konsumpcyjne też wzrastają, ale ich udział w dochodzie jest w miarę wzrostu dochodów coraz mniejszy.

Związek między wydatkami konsumpcyjnymi a bieżącymi dochodami określa się mianem funkcji konsumpcji. W skali makroekonomicznej funkcja konsumpcji pokazuje poziom zamierzonych łącznych wydatków konsumpcyjnych przy różnych poziomach dochodu narodowego.

Jeżeli człowiek zaspokaja swoje podstawowe potrzeby, to wzrost dochodu spowoduje zwiększenie oszczędności, a nie wydatków na konsumpcję. Wskutek tego, gdy dochody wzrastają, można spodziewać się wzrostu oszczędności, a gdy dochody spadają, można spodziewać się zmniejszenia oszczędności.

Bibliografia

• Elementarne zagadnienia ekonomii, Redaktor Naukowy R.Milewski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999, s. 258.
• A. Jakimowicz, Od Keynesa do teorii chaosu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, s. 27.

Autor: Sławomir Wątroba