Moment bilansowy
| Moment bilansowy |
|---|
| Polecane artykuły |
Moment bilansowy- inaczej dzień bilansowy. Jest to dzień na który dana jednostka sporządza sprawozdanie finansowe. (E.Nowak 2016, s 232). Firmy które prowadzą księgowość muszą sporządzić sprawozdanie finansowe poprzez zamknięcie księgi rachunkowej. W większości przypadków dzień ten przypada na 31 grudnia. Jednak w zależności od branży, dzień ten może przypaść na inną część roku. W tym przypadku nie ma znaczenia forma prowadzonej działalności tylko metoda jaką ewidencjonowaną są przychody i rozchody, co powoduje że obowiązek sporządzania tego dokumentu może spoczywać na spółce np. z.o.o., partnerskiej lub osobie która prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą.
Bilans jako fotografia
Istnieje powiedzenie, że bilans jest fotografią stanu majątkowo-finansowego przedsiębiorstwa, gdyż ukazuje, odzwierciedla jego sytuację w danym konkretnym dniu, na daną chwilę, moment. W każdym innym momencie, przed i po momencie bilansowym sytuacja przedsiębiorstwa wyrażona przez stan i strukturę majątku i źródeł jego finansowania jest już inna. W bilansie zawarte są wielkości określane mianem zasobów, w przeciwieństwie do strumieni np. w rachunku zysków i strat. (D. Wędzki 2009, s. 51)
Zasada periodyzacji
Istota momentu bilansowego wynika z jednej z podstawowych zasad rachunkowości - zasady periodyzacji. Oznacza ona ujmowanie działalności podmiotów gospodarczych w okresach, które są ograniczone umownymi datami i tworzą okresy obrachunkowe - rok obrotowy (inaczej: obrachunkowy, bilansowy; jest to dwanaście kolejnych miesięcy) oraz okresy sprawozdawcze, czyli poszczególne miesiące czy kwartały roku obrotowego. (Podstawy... 2002, s. 24) Rok rozliczeniowy dla celów bilansowych, sprawozdawczych co do zasady powinien pokrywać się z rokiem podatkowym stosowanym przez firmę, niekoniecznie jednak musi być tożsamy z rokiem kalendarzowym. Moment bilansowy, czyli dzień sporządzenia bilansu ma duże znaczenie dla wyceny aktywów i pasywów, gdyż to właśnie w tym dniu dokonuje się rocznej wyceny bilansowej. Jest to ważne, gdyż stosunkowo łatwo jest zmierzyć dochód w pełnym okresie życia danego projektu, znacznie trudniejszym zaś jest określenie dochodu przed końcem realizacji projektu. Znaczenie momentu bilansowego dostrzeżono już w XV wieku, gdy uważany za ojca rachunkowości, Luca Pacioli pisał: Księgi (rachunkowe) powinny być zamykane każdego roku, zwłaszcza w przypadku spółek, ponieważ częste rozliczanie się jest podstawą długiej przyjaźni. (E. A. Hendriksen, M. F. van Breda 2002, s. 166) Problemy związane z momentem bilansowym
W miarę upływu czasu, im bliżej dnia bilansowego i po tym dniu działy finansowo-księgowe w przedsiębiorstwie mają pełne ręce roboty. Muszą przygotować zeznania PIT, zamknąć księgi rachunkowe oraz sporządzić sprawozdania finansowe za kończący się (zakończony) właśnie rok obrotowy. Do tego dochodzą bieżące księgowania operacji gospodarczych oraz ewentualnie konieczność współpracy z biegłym rewidentem, jeśli przedsiębiorstwo jest podmiotem zobowiązanym do badania sprawozdania finansowego. Oznaczenie dnia bilansowego jest jednym z formalnych wymogów przygotowywania bilansu (obok m.in. dokładnego oznaczenia podmiotu sporządzającego bilans czy podpisów osoby sporządzającej bilans i kierownika jednostki). Nie należy mylić momentu bilansowego z datą sporządzenia, przygotowania, spisania bilansu.
Kiedy nie musimy sporządzać momentu bilansowego.
Zgodnie z ustawą z 1994r. istnieje kilka przypadków, w których nie musimy zamykać ani otwierać ksiąg rachunkowych.
- przekształcenie spółki osobowej lub cywilnej na osobową,
- przekształcenie kapitałowej spółki na inną kapitałową,
- gdy występuje łączenie udziałów tzn. nie powstaje nowa jednostka,
- gdy dochodzi do wydzielenia spółki, czyli podział aktywów i pasywów jednostki, które są przeniesione na inne spółki kapitałowe,
- gdy firma ogłosi swoją upadłość.
(W.Gabrusewicz, P.Gabrusewicz 2015, s. 45).
Dniem bilansowym może być:
- ostatni dzień roku obrotowego,
- ostatni dzień działalności firmy lub sprzedaż firmy,
- ostatni dzień poprzedzający zmianę formy prawnej,
- pierwszy dzień w rękach nowej jednostki,
- ostatni dzień przed podziałem lub połączeniem jednostek,
- ostatni dzień przed wprowadzeniem jednostki w stan likwidacji lub upadłości,
- inny moment bilansowy, o którym mowa w przepisach,
(W.Gabrusewicz, P.Gabrusewicz 2015, s. 44-45).
Bibliografia
- Caputa W.(2011), Kluczowe problemy wyceny inwestycji w systemie prawa bilansowego, Politechnika Śląska.
- Gabrusewicz W, Gabrusewicz P, (2015), Roczne sprawozdanie finansowe przedsiębiorstwa, PWE, Warszawa.
- Hendriksen E. A., van Breda M. F., Teoria rachunkowości, PWN, Warszawa 2002,
- Micherda B. (red.), Podstawy rachunkowości, Wyd. AE Kraków, Kraków 2002,
- Nesterowicz R.(2014), Sprawozdawczość finansowa i jej rola w ocenie wyników działalności przedsiębiorstw, The Central European Journal of Social Sciences.
- Nowak E, (2016), Rachunkowość Zasady i metody, PWE, Warszawa.
- Tokarski M.(2009), Sprawozdanie finansowe – niedoskonałe źródło informacji o sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, Wyższa Szkoła Bankowa w Toruniu.
- Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości Dz.U. 1994 nr 121 poz. 591
- Wędzki D., Analiza wskaźnikowa sprawozdania finansowego, t. I, Wolters Kluwer, Kraków 2009.
Autor: Bartosz Baran, Natalia Ryś
 |
Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu. |
