Postępowanie cywilne

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 10:28, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Postępowanie cywilne
Polecane artykuły


Postępowanie cywilne - "dotyczy spraw wynikających ze stosunków prawa cywilnego, prawa rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa pracy, jak również w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych" (Kodeks postępowania cywilnego 1964 r., art. 1). Sprawy z tych stosunków (cywilnych i im podobnych) są to sprawy cywilne ze swej natury. Kodeks przyjmuje jako podstawowe kryterium dla określenia sprawy cywilnej w zasadzie kryterium materialne, jakim jest charakter stosunku prawnego, z którego dana sprawa wynika.

Prawo postępowania cywilnego (prawo procesowe cywilne)

Według Z. Świebody, Z. Siedleckiego: "Jest to ogół przepisów prawnych normujących właściwość sądów i innych organów powołanych do rozpoznawania spraw cywilnych oraz regulujących postępowanie toczące się przed nimi w tych sprawach. Natomiast według M. Waligórskiego: Jest to całokształt norm prawa przedmiotowego, regulującego zasady procesu cywilnego." (Studzińska J. 2017 r., s. 2)

Funkcja postępowania cywilnego

Stanowi element wymiaru sprawiedliwości, która opiera się na kontroli i ochronie interesów jednostkowych i interesu ogółu w dziedzinie stosunków cywilnych, rodzinnych i pracy. Mówiąc dokładniej:

  • Najważniejszą funkcją jest stworzenie drogi prawnej do wydania wyroku,
  • Innymi funkcjami procesu cywilnego są:
  1. konkretyzowanie i realizowanie norm - "rozpoznawanie i rozstrzyganie spraw cywilnych z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego, prawa pracy poprzez wydanie orzeczenia co do istoty w tym zakresie; należy mieć tu również na uwadze możliwość doprowadzenia do zawarcia ugody przez strony postępowania" (Kodeks postępowania cywilnego 1964 r., art. 10, 184, 223),
  2. wydawanie zarządzeń, zwolnień, zezwoleń - "funkcja szczególnie ważna w postępowaniu nieprocesowym oraz w postępowaniu zabezpieczającym" (Kodeks postępowanie cywilnego 1964 r., art. 561),
  3. czynności dokumentacyjno-rejestrowe - administrowanie księgami wieczystymi i rejestrami,
  4. inne czynności przekazane sądowi w drodze ustawy - "zabezpieczenie dowodów" (Kodeks postępowania cywilnego 1964 r., art. 310-315), "przyjmowanie oświadczeń o przyjęciu spadku" (KPC 1964 r., art. 640-643), "otwarcie i ogłoszenie testamentu" (KPC 1964 r., art. 646-654) itd.

Postępowanie procesowe, a nieprocesowe

  • w procesie obowiązuje zasada dwustronności, która nie występuje w trybie nieprocesowym – zamiast stron w postępowaniu nieprocesowym występują uczestnicy postępowania,
  • proces cywilny może wszcząć wyłącznie osoba legitymowana – powód, natomiast procesu nigdy nie może wszcząć z urzędu sąd; postępowanie nieprocesowe może być wszczęte na żądanie (wniosek) osoby zainteresowanej, ale w przypadkach wskazanych w ustawie postępowanie nieprocesowe może zostać wszczęte przez sąd z urzędu,
  • pismem wszczynającym proces jest pozew, natomiast pismem wszczynającym postępowanie nieprocesowe jest wniosek, np. wniosek o stwierdzenie nabycia spadku,
  • "w procesie cywilnym rozprawy są obligatoryjne – sąd orzeka bez przeprowadzenia rozprawy jedynie w postępowaniu nakazowym i upominawczym (w pierwszej fazie postępowania), a także w określonych przypadkach w postępowaniu odrębnym gospodarczym; w postępowaniu nieprocesowym natomiast rozprawa musi być prowadzona tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi, a w innych przypadkach przeprowadzenie rozprawy zależy od uznania sądu" (Kodeks postępowania cywilnego 1964 r., art. 514),

  • orzeczeniem merytorycznym w procesie cywilnym jest wyrok, natomiast w postępowaniu nieprocesowym – postanowienie orzekające co do istoty sprawy; postanowienie to jednak, podobnie jak wyrok jest zaskarżalne apelacją.

Rozprawa w procesie cywilnym

Rozprawa ma z reguły charakter kontradyktoryjny i prowadzi do zetknięcia się obu stron przed sądem. Równocześnie rozprawa umożliwia sądowi przy wykorzystaniu przede wszystkim inicjatywy stron oraz wyjątkowo własnej aktywności wszechstronne zbadanie wszystkich istotnych okoliczności sprawy i ustalenie w ten sposób jej stanu faktycznego, a w konsekwencji samo rozstrzygnięcie sporu.

Etapy rozprawy:

  1. wywołanie sprawy
  2. przedstawienie i wyjaśnienie stanowisk stron
  3. postępowanie dowodowe
  4. roztrząsanie wyników postępowania dowodowego
  5. zamknięcie rozprawy
  6. wydanie wyroku lub innego orzeczenia

Zasady postępowania cywilnego

  • Zasada prawa do sądu
  • Zasada prawdy,
  • Zasada równości stron,
  • Zasada dyspozytywności,
  • Zasada kontradyktoryjności,
  • Zasada jawności,
  • Zasada bezpośredniości,
  • Zasada ustności,
  • Zasada koncentracji materiału procesowego,
  • Zasada formalizmu procesowego.
  1. Postępowanie, w którym rozpatruje się sprawy cywilne, czyli: sprawy z zakresu prawa cywilnego, prawa pracy, rodzinnego i opiekuńczego, sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych.
  2. Sprawy cywilne są rozpoznawane przez sądy powszechne (rejonowe, okręgowe i apelacyjne) i Sąd Najwyższy.
  3. Dzieli się na postępowanie rozpoznawcze (proces - opiera się na zasadach skargowości i dwustronności; postępowanie nieprocesowe - wszczyna się poprzez wniesienie wniosku, a rozstrzygnięciem sprawy są zainteresowani wszyscy uczestnicy), postępowanie pomocnicze oraz postępowanie egzekucyjne.
  4. Właściwość sądów pozwala ustalić, który z polskich sądów posiada odpowiednie kompetencje do załatwienia danej sprawy. Wyróżniamy właściwość: ustawową, umowną i delegacyjną.
  5. Wszczęcie postępowania następuje przez wniesienie pozwu do sądu.

Bibliografia:

Autor: Aleksandra Stachura, Małgorzata Zawartka, Natalia Hulbój

Uwaga.png

Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych.

Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu.