Ringi-seido
| Ringi-seido |
|---|
| Polecane artykuły |
Ringi-seido – (jap. "rin” – przedstawienie propozycji i uzyskanie akceptacji, "gi” – obrady i decyzje, "seido” – system). Termin pochodzący z języka japońskiego określający proces podejmowania decyzji w organizacji. Polityka organizacyjna nie jest jasno określona przez kierownictwo wykonawcze, dlatego też pracownicy mogą przedstawiać swoje pomysły, wpływając w ten sposób na zmiany i rozwój firmy.
Początki ringi wywodzą się z czasów szogunatu i utrzymywane były, aż do dziś. Poza techniką partycypacyjnego podejmowania decyzji, stało się też formą rozwoju i budowania wartości pracownika. Pierwotnie przegląd ringsho, opierał się na nanoszeniu pieczątek przez osoby z różnych szczebli organizacji w ściśle określony sposób. Odbicie pieczątki prawą stroną do góry oznaczało zgodę natomiast pieczęć skierowana w dół odmowę, pieczęć ustawiona na jeden z boków świadczyła o niezdecydowaniu. Ostatecznie decyzja należała do osoby będącej na najwyższym szczeblu, która pomimo sprzeciwu pozostałych osób mogła zaakceptować dokument. Następnie z kompletem opinii trafiał on z powrotem do pomysłodawcy, który gdy dokument został zaakceptowany zajmował się jego realizacją.
Opis procesu
Proces ten składa się z kilku etapów. Pierwszym krokiem jest przygotowanie przez uprawnionego pomysłodawcę dokumentu, zwanego ringisho, w którym zostaje opisany problem i sugestię możliwych zmian. Dokument ma charakter zalecenia, które odnosi się do znacznej części potencjalnych decyzji firmy. W zależności od dotyczącego zagadnienia i jego wagi dokument przechodzi do rąk pracowników znajdujących się na coraz to wyższych szczeblach w organizacji, a każdy z nich nanosi na niego swoją zgodę. Zgoda osoby najwyżej postawionej czyni dokument oficjalnym, a pomysłodawcę osobą odpowiedzialną za jego realizacje. W momencie gdy treść dokumentu zawiera sprawy istotnej wagi, proces obiegu zostaje rozbudowany o nieformalne spotkania i konsultacje (nazywane jap. nemawashi). W spotkaniach uczestniczą nie tylko osoby, których dotyczy ringsho, ale również specjaliści i doradcy. Inicjator ringi zobowiązany jest do zebrania wszystkich opinii. Uwzględnienie zebranych opinii ma istotne znaczenie, gdyż pozwala wyeliminować błędy i nanieść odpowiednie zmiany. Ponowne redagowanie treści ringisho należy do osoby odpowiedzialnej za dokument i dokłada ona wszelkich starań, aby był on sporządzony należycie. Gdy ringisho uzyska stosowną aprobatę, zostaje zaprezentowany i przyjęty do wdrożenia.
Zalety
- zaangażowanie pracowników,
- wspólne dążenie do rozwijania firmy,
- partycypacja i kolektywność,
- zmniejszenie napięcia,
- zachęcenie do aktywności.
Wady
- powolność procesu decyzyjnego,
- zmiany mogą szybko tracić aktualność,
- metoda nie nadaje się do powszechnej implementacji.
Bibliografia
- T. Oleksyn, Sztuka kierowania, Wyższa Szkoła Zarządzania i Przedsiębiorczości im Bogdana Jańskiego, Warszawa 2001, s. 179.
- Ala, Mohammad, Cordeiro, William P., Can We Learn Management Techniques From the Japanese Ringi Process? Business Forum January 1, 1999, s. 22-23.
- M. Aluchna, P. Płoszajski, Zarządzanie japońskie. Ciągłość i zmiana, Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, Warszawa 2008, s. 83.
Autor: Adam Bodzenta
