Komunikator internetowy

Komunikator internetowy (z ang. Instant Messenger - IM) to informatyczny program pozwalający na przesyłanie natychmiastowych komunikatów pomiędzy dwoma lub więcej komputerami poprzez sieć komputerową (Internet). Proces komunikacji odbywa się poprzez przesyłanie między użytkownikami komunikatorów wiadomości tekstowych, graficznych, głosowych lub przekazów multimedialnych. Aby mogło dojść do przesłania wiadomości użytkownicy muszą używać tych samych komunikatorów. Proces komunikacji odbywa się w czasie rzeczywistym Dzięki komunikatorom, użytkownicy informują o swojej dostępności online oraz o możliwości skontaktowania się z nimi. Komunikatory służą nie tylko do komunikacji pomiędzy znajomymi, ale również w środowisku pracy. Według badań przeprowadzonych przez CBOS w czerwcu 2015 roku, ponad połowa badanych (53%) tj. 38% z ogółu ludzi dorosłych w Polsce korzysta z samodzielnych komunikatorów internetowych lub tych, które działają w ramach istnienia portali społecznościowych (CBOS 2015, s. 15). Dla porównania w roku 2017, tylko 40% ankietowanych tj. 26% ogółu osób dorosłych zadeklarowało, że w miesiącu poprzedzającym badanie używało komunikatora internetowego. Organizatorzy badań zaznaczają, że spadek ten został spowodowany zmianą treści pytania. Wcześniej w pytaniu podawano konkretne nazwy komunikatorów internetowych oraz aplikacji działających w portalach społecznościowych. 27% ankietowanych (18% ludzi dorosłych w Polsce) prowadziło rozmowy telefoniczne online (CBOS 2017, s. 14).

TL;DR

Komunikator internetowy to program, który umożliwia przesyłanie natychmiastowych komunikatów pomiędzy użytkownikami poprzez sieć komputerową. Korzystanie z komunikatorów internetowych w Polsce jest popularne, zarówno w życiu prywatnym, jak i w pracy. Istnieje wiele różnych typów komunikatorów, które umożliwiają przesyłanie wiadomości tekstowych, plików graficznych, prowadzenie rozmów głosowych i telekonferencji. Komunikatory wykorzystują różne protokoły, takie jak XMPP. Firmy również wykorzystują komunikatory internetowe do komunikacji wewnętrznej i kontaktu z klientami. Przykładowymi komunikatorami są Gadu-Gadu, Skype i Tlen.

Historia

Już w latach 70. powstał pierwszy prototyp komunikatora internetowego. W tym okresie rozwijał się system UNIX, który umożliwił pracę, grupie ludzi w tym samym czasie. W systemie tym zostały zawarte aplikacje write i talk. W latach 80., dla użytkowników BBS (Bulletin Board System), zaczęły powstawać pierwsze tzw. chat rooms. Fiz Jarkko "WiZ" Oikarinen, w latach 80. stworzył protokół IRC (Internet Relay Chat). Dzięki możliwości podłączenia się do sieci serwerów, użytkownicy komunikatora mogli wymieniać się wiadomościami w rzeczywistym czasie. IRC był popularny w latach 90. Z czasem został wyparty przez nowe komunikatory. ICQ (I seek you) to pierwszy komunikator, który został udostępniony w listopadzie 1996 roku. Został stworzony przez izraelską firmę Mirabilis. Pomimo powstania wielu innych komunikatorów, cały czas cieszy się ogromnym powodzeniem (S. Górniak, P. Jaroszewski 2007, s. 1-2).

Typy i sposób działania komunikatorów

Ze względu na funkcje, można wyszczególnić następujące typy komunikatorów:

• pozwalają na wysyłanie wiadomości tekstowych oraz wyszukanie znajomych
• pozwalają na przesyłanie plików graficznych, wymianę plików lub przesłanie wiadomości SMS
• pozwalają na przesyłanie wiadomości głosowych i rozmowy telefoniczne
• tworzenie telekonferencji

Komunikatory internetowe używają różnych protokołów. Extensible Messaging and Presence Protocol (XMPP, dawniej Jabber) to protokół, który stanowi bazę wielu komunikatorów internetowych. Protokół ten używa języka XML. Dzięki wykorzystaniu tego protokołu użytkownicy mogą przesyłać wiadomości do innych użytkowników, oraz powiadomić o swoim statusie. Dzięki użyciu serwerów XMPP oraz tzw. transportów, użytkownicy mogą korzystać z komunikatorów, które używają innych protokołów.

Wykorzystanie komunikatorów internetowych w firmach

Wiele firm wykorzystuje komunikatory internetowe nie tylko do komunikacji wewnętrznej ale również do kontaktu z klientami. Niektóre komunikatory posiadają funkcję wykonywania połączeń głosowych dzięki czemu firmy mogą obniżyć koszty utrzymania. Korzystanie z komunikatorów przez pracowników niesie jednak ryzyko spadku efektywności pracy, ponieważ mogą one by wykorzystywane do prywatnych rozmów. Firmy wykorzystują również komunikatory internetowe do prowadzenia telekonferencji lub rozmów grupowych co jest ułatwieniem w pracy przy projektach.

Przykładowe komunikatory

Gadu-Gadu

Komunikator Internetowy pojawił się w sieci 15 stycznia 2010 roku i od razu spotkał się z wielkim zainteresowaniem. Dzięki takim cechom jak prostota w instalacji, obsłudze i wprowadzaniu zmian, wiele użytkowników zdecydowało się na korzystanie z programu. Do wersji podstawowej komunikatora można zainstalować dodatkowe funkcje. Duża ilośc pojawiających się reklam jest spowodowana tym, że korzystanie z programu jest darmowe. Przy pomocy Gadu-Gadu można wysyłać wiadomości tekstowe, głosowe oraz prowadzić wideokonferencje.

Skype

Komunikator Internetowy, który powstał w 2003 roku, na początku umożliwiał użytkownikom darmowe rozmowy przez Internet. Komunikator ten działa w oparciu o technikę P2P (peer-2-peer).

Tlen

Polski komunikator, który powstał w 2001 roku w serwisie o2.pl. Oprócz podstawowych funkcji, użytkownicy tego komunikatora mogą również prowadzić połączenia telefoniczne i wideo, czaty oraz konferencje. Aplikacja jest darmowa, przez co pojawia się wiele reklam. Użytkownicy komunikatora mogą również skorzystać z darmowych gier. Tlen obsługuje protokół Gadu-Gadu. Dzięki temu użytkownicy komunikator Tlen mogą porozumiewać się z użytkownikami Gadu-Gadu. Dzięki zainstalowaniu odpowiednich rozszerzeń użytkownicy mogą również porozumiewać się z komunikatorami: Jabber i ICQ.

Komunikator internetowy — artykuły polecane

Portal internetowy — Przeglądarka internetowa — Poczta elektroniczna — PHP — JavaScript — Marketing mobilny — Java — Certyfikat SSL — Technologia FLASH

Bibliografia

• CBOS (2015), Komunikat z badań CBOS. Internauci 2015, Centrum Badania Opinii Społecznej, Warszawa
• CBOS (2017), Komunikat z badań. Korzystanie z Internetu, Centrum Badania Opinii Społecznej, Warszawa
• Chudziński A., Gospodarczyk P. (2010), E-talk - Komunikator internetowy. Dokumentacja, Uniwersytet Wrocławski
• Dąbkowski A. (2015), Rynek inwestorów wysokiego ryzyka - Aniołowie Biznesu, Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula, nr 4(46)
• Górniak S., Jaroszewski P. (2007), Bezpieczeństwo komunikatorów, Secure
• Krok E. (2011), Media społecznościowe elementem systemu zarządzania wiedzą w firmie, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Nr 28

Autor: Anna Koczera