Ograniczenia budżetowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Zarządzania
m (Infobox update)
 
m (Dodanie MetaData Description)
Linia 34: Linia 34:
{{a|Diana Stachoń}}
{{a|Diana Stachoń}}
[[Kategoria:Mikroekonomia]]
[[Kategoria:Mikroekonomia]]
{{#metamaster:description|Ograniczenia budżetowe - Dochód konsumenta i ceny dóbr decydują o dostępnych kombinacjach produktów. Dowiedz się, jak ograniczenie budżetowe wpływa na możliwości zakupowe.}}

Wersja z 15:36, 12 paź 2023

Ograniczenia budżetowe
Polecane artykuły


Ograniczenie budżetowe - dochód konsumenta i ceny poszczególnych dóbr, traktowane łącznie, wyznaczają ograniczenie budżetowe danego konsumenta. Ograniczenie budżetowe opisuje różne koszyki (kombinacje ilościowe) dóbr dostępne dla konsumenta.

Czynniki wpływające na ograniczenia budżetowe

To, jakie kombinacje są dostępne dla konsumenta, zależy od dwóch czynników:

  • wysokości jego dochodów oraz
  • cen poszczególnych dóbr. (D. Begg 2003, s. 135)

Wszyscy posiadamy określone dochody, które stanowią nasz budżet. Na rynku budżet ten zostaje skonfrontowany z obowiązującym systemem cen, określającym nasze możliwości nabycia w ramach tego budżetu określonych ilości towarów (B. Oyrzanowski 1995, s. 66). Weźmy za przykład studenta, który swój tygodniowy budżet (dochód, zasiłek lub stypendium), wynoszący 50 funtów, może wydać na posiłki albo kino. Jeden obiad kosztuje po 10 funtów. Między tymi skrajnymi przypadkami znajduje się wiele różnych kombinacji liczby posiłków i filmów, z których każda kosztuje 50 funtów. Wszystkie dostępne kombinacje nazywamy ograniczeniem budżetowym. Ograniczenie budżetowe wskazuje maksymalną ilość jednego dobra, które możemy kupić przy określonej nabywanej ilości drugiego dobra. Można zjeść więcej posiłków, ale kosztem mniejszej liczy filmów. Przy danym dochodzie ograniczenie budżetowe pokazuje, ile trzeba się wyrzec jednego dobra w zamian za dodatkową ilość drugiego dobra.(D. Begg 2003, s. 135) Teoria popytu opiera się na założeniu, że konsument, przy danym ograniczeniu budżetowym, stara się osiągnąć maksymalny możliwy poziom użyteczności. (D. Begg 2003, s. 157)

Bibliografia

  • Begg D., Fisher S., Dornbusch R., Mikroekonomia, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2003 s. 557
  • Oyrzanowski B., Mikroekonomia, Wyd. Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 1995 s. 241

Autor: Diana Stachoń