Proces decyzyjny w Unii europejskiej: Różnice pomiędzy wersjami
(LinkTitles.) |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 14: | Linia 14: | ||
}} | }} | ||
'''Proces decyzyjny w Unii Europejskiej''' jest to proces grupowania i podejmowania decyzji przez organy i instytucje Unii Europejskiej. Jest to proces złożony, który obejmuje dyskusje, negocjacje i konsultacje między członkami Unii Europejskiej w celu wypracowania wspólnego stanowiska. Proces decyzyjny w Unii Europejskiej dzieli się na trzy etapy: inicjatywę, konsultacje i decyzję. | |||
* '''Inicjatywa''': Na tym etapie inicjatywa może pochodzić od Komisji Europejskiej, od jednego lub kilku krajów członkowskich lub od Parlamentu Europejskiego. Inicjatywa jest szczegółowo omówiona przez Komisję Europejską i przedstawiona Radzie Europejskiej. | |||
* '''Konsultacje''': Na tym etapie procesu decyzyjnego, inicjatywa wraz z zaleceniami Komisji Europejskiej jest omawiana przez Radę Europejską oraz Parlament Europejski, który może przedstawić swoje stanowisko. Na tym etapie członkowie Unii Europejskiej mogą przedstawić swoje stanowisko w odpowiedzi na inicjatywę. | |||
* '''Decyzja''': Na tym etapie inicjatywa jest ostatecznie uzgodniona i poddana pod głosowanie przez Radę Europejską i Parlament Europejski. Jeśli obydwa organy zgodzą się na przyjęcie inicjatywy, stanie się ona oficjalnym aktem prawnym. W przeciwnym razie inicjatywa zostanie odrzucona. | |||
Organy [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]] mogą wydawać pięć rodzajów uchwał a jedną z nich są decyzje. '''Decyzje obowiązują''' określonych adresatów WE oraz [[Euratom]]u, decyzje indywidualne zaś obowiązywały adresatów [[EWWiS]]. | Organy [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]] mogą wydawać pięć rodzajów uchwał a jedną z nich są decyzje. '''Decyzje obowiązują''' określonych adresatów WE oraz [[Euratom]]u, decyzje indywidualne zaś obowiązywały adresatów [[EWWiS]]. | ||
<google>t</google> | |||
==Adresaci decyzji== | ==Adresaci decyzji== | ||
Adresatami mogą być państwa członkowskie, jak również osoby prawne i fizyczne. Obowiązują one automatycznie na terytorium państw członkowskich i nie wymagają żadnych wewnętrznych przepisów wykonawczych dla uzyskania mocy wiążącej. | Adresatami mogą być państwa członkowskie, jak również osoby prawne i fizyczne. Obowiązują one automatycznie na terytorium państw członkowskich i nie wymagają żadnych wewnętrznych przepisów wykonawczych dla uzyskania mocy wiążącej. | ||
Linia 23: | Linia 27: | ||
Wykonanie przymusowe może być zawieszone tylko na podstawie decyzji [[Trybunał Sprawiedliwości|Trybunału Sprawiedliwości]] Unii Europejskiej. W przypadku sprzeczności uchwał organów UE z prawem narodowym [[priorytet]] maja uchwały tych organów. | Wykonanie przymusowe może być zawieszone tylko na podstawie decyzji [[Trybunał Sprawiedliwości|Trybunału Sprawiedliwości]] Unii Europejskiej. W przypadku sprzeczności uchwał organów UE z prawem narodowym [[priorytet]] maja uchwały tych organów. | ||
==Wady i zalety== | |||
Wady i zalety procesu decyzyjnego UE: | |||
Zalety: | |||
* Proces decyzyjny UE zapewnia równowagę interesów i wpływ wszystkich państw członkowskich na proces podejmowania decyzji. | |||
* Proces decyzyjny UE zapewnia wszystkim krajom członkowskim możliwość wpływania na decyzje dotyczące polityki Unii Europejskiej. | |||
* Proces decyzyjny UE zapewnia wszystkim krajom członkowskim równy dostęp do informacji dotyczących decyzji Unii Europejskiej. | |||
Wady: | |||
* Proces decyzyjny UE jest czasochłonny i skomplikowany. | |||
* Proces decyzyjny UE zapewnia tylko państwom członkowskim wpływ na decyzje Unii Europejskiej, co oznacza, że obywatele mają ograniczony dostęp do informacji i wpływu na decyzje. | |||
* Proces decyzyjny UE może prowadzić do opóźnienia w implementacji i realizacji decyzji Unii Europejskiej. | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
* | * Doliwa - Klepacki Z., Integracja Europejska, Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości, Białystok 2003 | ||
* Greta, M., & Otto, J. (2016). Proces decyzyjny i zarządczy w Unii Europejskiej–znaczenie systemu agencyjnego. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej. | |||
* Marszałek A., Integracja Europejska, PWE, Warszawa 2004 | |||
* Piechowicz, M. (2013). ''[https://repozytorium.umk.pl/bitstream/handle/item/5380/Piechowicz%20-%20Lobbing%20gospodarczy%20w%20procesie%20decyzyjnym%20UE.pdf?sequence=1 Lobbing gospodarczy w procesie decyzyjnym Unii Europejskiej]''. Wydawnictwo MADO. | |||
{{a|Mateusz Folwarski}} | {{a|Mateusz Folwarski}} | ||
[[Kategoria:Unia Europejska]] | [[Kategoria:Unia Europejska]] |
Wersja z 12:59, 29 sty 2023
Proces decyzyjny w Unii europejskiej |
---|
Polecane artykuły |
Proces decyzyjny w Unii Europejskiej jest to proces grupowania i podejmowania decyzji przez organy i instytucje Unii Europejskiej. Jest to proces złożony, który obejmuje dyskusje, negocjacje i konsultacje między członkami Unii Europejskiej w celu wypracowania wspólnego stanowiska. Proces decyzyjny w Unii Europejskiej dzieli się na trzy etapy: inicjatywę, konsultacje i decyzję.
- Inicjatywa: Na tym etapie inicjatywa może pochodzić od Komisji Europejskiej, od jednego lub kilku krajów członkowskich lub od Parlamentu Europejskiego. Inicjatywa jest szczegółowo omówiona przez Komisję Europejską i przedstawiona Radzie Europejskiej.
- Konsultacje: Na tym etapie procesu decyzyjnego, inicjatywa wraz z zaleceniami Komisji Europejskiej jest omawiana przez Radę Europejską oraz Parlament Europejski, który może przedstawić swoje stanowisko. Na tym etapie członkowie Unii Europejskiej mogą przedstawić swoje stanowisko w odpowiedzi na inicjatywę.
- Decyzja: Na tym etapie inicjatywa jest ostatecznie uzgodniona i poddana pod głosowanie przez Radę Europejską i Parlament Europejski. Jeśli obydwa organy zgodzą się na przyjęcie inicjatywy, stanie się ona oficjalnym aktem prawnym. W przeciwnym razie inicjatywa zostanie odrzucona.
Organy Unii Europejskiej mogą wydawać pięć rodzajów uchwał a jedną z nich są decyzje. Decyzje obowiązują określonych adresatów WE oraz Euratomu, decyzje indywidualne zaś obowiązywały adresatów EWWiS.
Adresaci decyzji
Adresatami mogą być państwa członkowskie, jak również osoby prawne i fizyczne. Obowiązują one automatycznie na terytorium państw członkowskich i nie wymagają żadnych wewnętrznych przepisów wykonawczych dla uzyskania mocy wiążącej.
Decyzje Rady i Komisji, nakładające na osoby prawne lub fizyczne zobowiązania pieniężne, stanowią tytuł egzekucyjny. Jego wykonanie następuje bez jakiejkolwiek aprobaty lub innej kontroli - poza sprawdzeniem autentyczności tytułu przez władzę państwową wyznaczoną w tym celu przez rząd państwa członkowskiego.
Wykonanie przymusowe może być zawieszone tylko na podstawie decyzji Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W przypadku sprzeczności uchwał organów UE z prawem narodowym priorytet maja uchwały tych organów.
Wady i zalety
Wady i zalety procesu decyzyjnego UE: Zalety:
- Proces decyzyjny UE zapewnia równowagę interesów i wpływ wszystkich państw członkowskich na proces podejmowania decyzji.
- Proces decyzyjny UE zapewnia wszystkim krajom członkowskim możliwość wpływania na decyzje dotyczące polityki Unii Europejskiej.
- Proces decyzyjny UE zapewnia wszystkim krajom członkowskim równy dostęp do informacji dotyczących decyzji Unii Europejskiej.
Wady:
- Proces decyzyjny UE jest czasochłonny i skomplikowany.
- Proces decyzyjny UE zapewnia tylko państwom członkowskim wpływ na decyzje Unii Europejskiej, co oznacza, że obywatele mają ograniczony dostęp do informacji i wpływu na decyzje.
- Proces decyzyjny UE może prowadzić do opóźnienia w implementacji i realizacji decyzji Unii Europejskiej.
Bibliografia
- Doliwa - Klepacki Z., Integracja Europejska, Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości, Białystok 2003
- Greta, M., & Otto, J. (2016). Proces decyzyjny i zarządczy w Unii Europejskiej–znaczenie systemu agencyjnego. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej.
- Marszałek A., Integracja Europejska, PWE, Warszawa 2004
- Piechowicz, M. (2013). Lobbing gospodarczy w procesie decyzyjnym Unii Europejskiej. Wydawnictwo MADO.
Autor: Mateusz Folwarski