Głosowanie większością kwalifikowaną: Różnice pomiędzy wersjami
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
m (cleanup bibliografii i rotten links) |
||
(Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 41: | Linia 41: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
<noautolinks> | <noautolinks> | ||
* Ambroziak A., Szypulewska - Porczyńska A. (2020), ''Polska w Unii Europejskiej - od stowarzyszenia do piętnastolecia | * Ambroziak A., Szypulewska-Porczyńska A. (2020), ''Polska w Unii Europejskiej - od stowarzyszenia do piętnastolecia członkostwa'', Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa | ||
* Bisztyga A., Zientarski P. (2014), ''Kierunki zmian pozycji ustrojowej i funkcji Senatu RP'', Kancelaria Senatu, Warszawa | * Bisztyga A., Zientarski P. (2014), ''Kierunki zmian pozycji ustrojowej i funkcji Senatu RP'', Kancelaria Senatu, Warszawa | ||
* Galster J., Mik C. (1995), ''Podstawy europejskiego prawa wspólnotowego. Zarys wykładu'', Comer, Toruń | |||
* Galster J., Mik C. (1995), ''Podstawy europejskiego prawa wspólnotowego. Zarys wykładu'', Comer, Toruń | |||
* ''Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.'' [https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=wdu19970780483 Dz.U. 1997 nr 78 poz. 483] | * ''Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.'' [https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=wdu19970780483 Dz.U. 1997 nr 78 poz. 483] | ||
* Przyborowska-Klimczak A., Skrzydło-Tefelska E. (1996), ''Dokumenty Wspólnot Europejskich'', Morpol, Lublin | * Przyborowska-Klimczak A., Skrzydło-Tefelska E. (1996), ''Dokumenty Wspólnot Europejskich'', Morpol, Lublin | ||
* Rulka M. (red.) (2019), ''[https://orka.sejm.gov.pl/przeglad.nsf/0/3B7CE4CE1B9A1E0CC12584F5003646B0/%24file/5.Marcin%20Rulka_Bartlomiej%20Wroblewski.pdf Większości konstytucyjne - wybrane problemy]'', Przegląd Sejmowy, nr 6 | * Rulka M. (red.) (2019), ''[https://orka.sejm.gov.pl/przeglad.nsf/0/3B7CE4CE1B9A1E0CC12584F5003646B0/%24file/5.Marcin%20Rulka_Bartlomiej%20Wroblewski.pdf Większości konstytucyjne - wybrane problemy]'', Przegląd Sejmowy, nr 6 | ||
* Rybicki Z. (1980), ''Mała Encyklopedia Prawa'', | * Rybicki Z. (red.) (1980), ''Mała Encyklopedia Prawa'', PWN, Warszawa | ||
* Senat RP (2016), ''Głosowania w Senacie'', Opracowania Tematyczne, Warszawa | |||
* Witkowska M. (2008), ''Zasady funkcjonowania Unii Europejskiej'', Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa | * Witkowska M. (2008), ''Zasady funkcjonowania Unii Europejskiej'', Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa | ||
</noautolinks> | </noautolinks> |
Aktualna wersja na dzień 21:37, 5 sty 2024
Głosowanie większością kwalifikowaną (ang. Qualified Majority Voting - QMV) - głosowanie za projektem lub kandydatem, stosując się do zasady większości kwalifikowanej zależnej od rodzaju instytucji. Większość określona jest poprzez minimum liczby głosów wyrażonych w postaci liczb ułamkowych lub procentowo [1]. Większość kwalifikowana jest częstą procedurą głosowania stosowaną w wielu krajach na całym świecie, zaliczając Rzeczpospolitą Polskę i organ Rady Unii Europejskiej [2].
TL;DR
Większość kwalifikowana to forma głosowania, w której wymagana jest większa liczba głosów niż zwykła większość. W Polsce stosuje się ją w Sejmie, Senacie i Zgromadzeniu Narodowym. W Radzie Unii Europejskiej większość kwalifikowana wynosi 73,9% głosów. Decyzje podejmowane większością kwalifikowaną muszą być poparte przez większość państw członkowskich i reprezentować minimum 62% populacji UE. Siła głosu każdego kraju zależy od udziału w kapitale Europejskiego Mechanizmu Stabilności.
Rodzaje większości
Po zakończeniu głosowania, wynik sprawy rozpatrywany jest w zależności od rodzaju stosowanej większości. Do najczęstszych form głosowania zalicza się trzy poniższe większości [3]:
- większość względna (zwykła) - ilość głosów, , za" musi przewyższać ilość głosów, , przeciw" a wstrzymujący się od głosu nie wliczają się do wyniku,
- większość bezwzględna (absolutna) - ilość głosów, , za" musi przewyższać ilość wszystkich przystępujących do głosowania wliczając wstrzymujących się od głosowania,
- większość kwalifikowana - ilość głosów wymagana do przegłosowania sprawy musi być większa od połowy głosujących a jej wartość określona jest najczęściej ułamkowo np. 2/3, 3/5, 3/4. Do większości kwalifikowanej zalicza się również jednomyślność, czyli sytuację w której wymagane jest opowiedzenie się wszystkich głosujących, , za".
Większość kwalifikowana w RP
Głosowanie większością kwalifikowaną w RP ma swoje zastosowanie przy szczególnie ważnych decyzjach i dotyczy następujących jednostek [4]:
- Sejmu
Dla uzyskania większości kwalifikowanej w Sejmie występują 4 warianty wartości:
- 2/3 głosów, przy obecności minimum połowy ustawowej liczy posłów - np. wyrażenie zgody na ratyfikację umów międzynarodowych, uchwalenie ustawy mającej na celu zmianę Konsytucji,
- 2/3 głosów ustawowej liczby posłów - np. skrócenie trwania kadencji Sejmu,
- 3/5 głosów, przy obecności minimum połowy ustawowej liczy posłów - np. w celu ponownego uchwalenia ustawy po rozpatrzeniu,
- 3/5 głosów ustawowej liczby posłów - np. pociągnięcie do odpowiedzialności członka Rady Ministrów w przypadku naruszenia przez niego Konstytucji, ustaw lub popełnienia przestępstwa.
- Senatu
W Senacie występuje jedynie wartość kwalifikowana 2/3 głosów, np. w przypadku skrócenia trwania kadencji Senatu.
- Zgromadzenia Narodowego
Dla jednostki Zgromadzenia narodowego występuje jedynie wartość kwalifikowana 2/3 głosów np. w przypadku wystąpienia trwałej niezdolności sprawowania roli Prezydenta ze względu na stan zdrowia.
Istotne dla wyrażenia wielkości kwalifikowanej jest pojęcie kworum, czyli minimalna liczba członków jednostki wymagana do prowadzenia obrad i uznania ważności wyniku głosowania [5]. W Polsce wynosi ona połowę ustawowej liczby członków organu.
Większość kwalifikowana w Radzie UE
Każdemu Państwu Członkowskiemu przyznana jest odpowiednia ilość głosów, uzależniona od wielkości populacji w tym kraju [6]. Większość kwalifikowana w Radzie Unii Europejskiej wynosi 255 głosów z 345 możliwych, co daje 73,9%. Do przeforsowania wniosku konieczne są jeszcze dwa równoważne warunki - musi być on poparty przez większość Krajów Członkowskich (lub przez większość 2/3 Krajów Członkowskich, jeśli wnioskodawcą nie jest Komisja Europejska), oraz kraje popierające wniosek muszą reprezentować minimum 62% populacji Unii Europejskiej [7].
Zgodnie z art. 23 p. 2 Traktatu Nicejskiego QMV stosowane jest, gdy Rada Unii Europejskiej podejmuje wspólne decyzje i strategie dla wszystkich Krajów Członkowskich, podejmuje decyzję, która jest wykonaniem wspólnego działania, lub mianuje specjalnego przedstawiciela zgodnie z art. 18. Istotne w podejmowaniu decyzji przez Radę Zarządzającą jest użycie większości kwalifikowanej zestawiając ją z siłą głosu każdego z Krajów Członkowskich. Siła głosu uzależniona jest od udziału w kapitale Europejskiego Mechanizmu Stabilności. Oznacza to, iż mimo uzyskania większości kwalifikowanej wymaganej w danej sprawie, państwa wyróżniające się największym udziałem (Niemcy, Francja) mogą unieważnić wynik [8].
Głosowanie większością kwalifikowaną — artykuły polecane |
Kworum — Proces decyzyjny w Unii europejskiej — Zasada kolegialności — Rada Unii Europejskiej — Wotum zaufania — Prezydent — Rzecznik Praw Obywatelskich — Wotum nieufności — Burmistrz |
Przypisy
- ↑ Z. Rybicki 1980, s. 819
- ↑ A. Bisztyga, P. Zientarski 2014 s. 58
- ↑ Biuro Analiz i Dokumentacji 2016, s. 3
- ↑ Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej 1997, s. 18-35
- ↑ M. Rulka i in. 2019, s. 102
- ↑ J. Galster i in. 1995, s. 16
- ↑ M. Witkowska 2008, s. 162
- ↑ A. Ambroziak, A. Szypulewska - Porczyńska 2020, s. 71
Bibliografia
- Ambroziak A., Szypulewska-Porczyńska A. (2020), Polska w Unii Europejskiej - od stowarzyszenia do piętnastolecia członkostwa, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa
- Bisztyga A., Zientarski P. (2014), Kierunki zmian pozycji ustrojowej i funkcji Senatu RP, Kancelaria Senatu, Warszawa
- Galster J., Mik C. (1995), Podstawy europejskiego prawa wspólnotowego. Zarys wykładu, Comer, Toruń
- Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Dz.U. 1997 nr 78 poz. 483
- Przyborowska-Klimczak A., Skrzydło-Tefelska E. (1996), Dokumenty Wspólnot Europejskich, Morpol, Lublin
- Rulka M. (red.) (2019), Większości konstytucyjne - wybrane problemy, Przegląd Sejmowy, nr 6
- Rybicki Z. (red.) (1980), Mała Encyklopedia Prawa, PWN, Warszawa
- Senat RP (2016), Głosowania w Senacie, Opracowania Tematyczne, Warszawa
- Witkowska M. (2008), Zasady funkcjonowania Unii Europejskiej, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa
Autor: Mariola Karasińska, Piotr Urbański
Treść tego artykułu została oparta na aktach prawnych. Zwróć uwagę, że niektóre akty prawne mogły ulec zmianie od czasu publikacji tego tekstu. |