Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze

Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze to najstarsze w Polsce stowarzyszenie, które skupia turystów i krajoznawców. Powstało z połączenia Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (1873 r.) i Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego (1906 r.), których jest prawnym następcą oraz spadkobiercą ich tradycji, dorobku ideowego, a także majątku tych Towarzystw.

TL;DR

Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze (PTTK) jest najstarszym stowarzyszeniem turystycznym w Polsce, które skupia turystów i krajoznawców. PTTK promuje turystykę i krajoznawstwo, rozwija szlaki turystyczne, udostępnia bazę turystyczną i wydaje literaturę turystyczną. Towarzystwo działa także w dziedzinie turystyki osób niepełnosprawnych i współpracuje z organizacjami międzynarodowymi.

Historia Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego

Od powstania Towarzystwa w 1950 r. wiele się zmieniło w polskiej turystyce, ponieważ są inne warunki, możliwości, potrzeby, a przede wszystkim inny sprzęt i baza. Niezmienne pozostały idee, które łączą członków - pragnienie poznawania kraju i świata, radość z aktywności fizycznej oraz z kontaktu z naturą i wreszcie potrzeba wspólnego działania.

Od kiedy powstało, PTTK rozwija i upowszechnia krajoznawstwo i turystykę kwalifikowaną we wszystkich jej formach. Najbardziej popularne dyscypliny turystyki kwalifikowanej to: turystyka górska, piesza, kajakowa, żeglarska, kolarska, motorowa, konna i narciarska. Towarzystwo wypracowało i upowszechniło krajoznawczy program turystyki związany z poznawaniem Ojczyzny, ochroną przyrody, krajobrazu oraz zabytków. Stwarza warunki ułatwiające turystom i krajoznawcom wędrowanie po kraju i poza granicami. Towarzystwo stworzyło i upowszechnia system odznak turystyki kwalifikowanej służący rozwojowi zainteresowania różnymi formami turystyki i krajoznawstwa.

Członkowie

Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze zrzesza prawie 70 tysięcy członków, którzy aktywnie działają w ponad 2,2 tysiącach kół i klubów PTTK. Koła i kluby tworzą Oddziały PTTK (terenowe jednostki Towarzystwa) posiadające osobowość prawną. W Polsce aktualnie działa około 300 oddziałów PTTK.

Szlaki turystyczne

Bardzo istotnym dorobkiem PTTK są szlaki turystyczne, ich znakowanie oraz konserwacja. Przez najatrakcyjniejsze polskie tereny przebiega prawie 76 tys. kilometrów szlaków oznakowanych właśnie przez Towarzystwo, są to m.in. szlaki piesze nizinne, górskie, rowerowe, narciarskie, konne i wodne. Przez Polskę wiodą dalekobieżne szlaki piesze i rowerowe, nad którymi merytoryczną i prawną opiekę sprawuje PTTK.

Turystyka aktywna

PTTK jest głównym gestorem bazy turystyki aktywnej w Polsce. Baza Towarzystwa jest ogólnie dostępna i obejmuje wiele obiektów turystycznych, tj. hotele, domy wycieczkowe, schroniska górskie, ośrodki kempingowe, pola namiotowe i inne obiekty hotelarskie, w których na turystów czeka mnóstwo miejsc noclegowych o zróżnicowanym standardzie, a także liczne miejsca w obiektach gastronomicznych. Budynki te są położone na terenach atrakcyjnych dla wędrowców, a zatem w górach, w pasie pojezierzy, na wybrzeżu oraz w miastach będących centrami turystycznymi, m.in. Warszawa, Kraków, Toruń.

Działanie w kulturze

Ponadto Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze jest wydawcą literatury turystycznej. W ciągu tych kilkudziesięciu lat pod szyldem Towarzystwa, w tym Wydawnictwa PTTK "Kraj" ukazało się setki przewodników, monografii krajoznawczych, a także wydawnictw służących szkoleniu kadry turystycznej. W gestii Towarzystwa znajduje się również 16 Regionalnych Muzeów, które są ośrodkami tradycji ruchu turystyczno-krajoznawczego w Polsce oraz 25 Regionalnych Pracowni Krajoznawczych, które pomagają w zachowaniu, promocji i rozwoju kultury regionalnej. Natomiast Ośrodki Kultury Turystyki Górskiej PTTK prowadzą działalność edukacyjną i propagują kulturę na szlaku.

Współpraca międzynarodowa

Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze przywiązuje bardzo duże znaczenie do współpracy międzynarodowej. Aktualnie Towarzystwo jest członkiem następujących organizacji międzynarodowych:

1. Europäische Wandervereinigung
2. Naturfreunde Internationale
3. Confédération Mondiale des Activités Subaquatiques
4. Union Européenne de Cyclotourisme

Turystyka osób niepełnosprawnych

Niemal od samego początku działalności Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze zajmowało się promowaniem turystyki wśród osób niepełnosprawnych. Źródłem tego zainteresowania były:

1. samoistna aktywność turystyczna osób niepełnosprawnych (zapoczątkowana przez osoby z dysfunkcją narządu słuchu),
2. aktywność rodzin niepełnosprawnych, którzy w turystyce dostrzegli szanse integracji oraz wartości bezpośredniego kontaktu z pełnosprawnymi turystami,
3. zwyczajna ludzka wrażliwość, która każe pomagać osobom niepełnosprawnym w ich przybliżaniu się lasów, gór oraz pomników przyrody i kultury

W PTTK turystyka osób niepełnosprawnych oznacza celową, dobraną do potrzeb aktywność fizyczną, realizowaną w rozmaitych formach, ściśle związaną z aktywnością krajoznawczą. Turystyka ta jest traktowana jako element rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Jej głównym celem jest przywrócenie maksymalnej sprawności fizycznej, społecznej, psychicznej i zawodowej, a także przystosowanie do codziennego normalnego życia. Turystykę osób z różnymi niepełnosprawnościami należy traktować nie tylko jako aktywny wypoczynek, lecz także jako środek terapeutyczno-wychowawczy, który umożliwia wypróbowanie swoich sił w różnorakich, często niełatwych warunkach

Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze — artykuły polecane

Ekoturystyka — Turystyka kwalifikowana — Turystyka kulturowa — Pielgrzymka — Turystyka krajoznawcza — Impreza sportowa — Funkcje turystyki — Szlak turystyczny — Ruch turystyczny

Bibliografia

• Bieńczyk G. (2009), Turystyka kwalifikowana w działalności PTTK w latach: 1950-1990, Almater, Warszawa
• Czachara J. (2008), Działalność Polskiego Towarzystwa Turystyczno - Krajoznawczego na rzecz rozwoju i popularyzacji turystyki osób niepełnosprawnych, Rola krajoznawstwa i turystyki w życiu osób niepełnosprawnych, Wydawnictwo PTTK Kraj, Warszawa
• Stasiak A. (2007), Szlaki turystyczne - zagospodarowanie, atrakcja czy produkt turystyczny?, Szlaki turystyczne a przestrzeń turystyczna, Łódź
• Strona internetowa: PTTK
• Śledzińska J. (2012), Turystyka osób niepełnosprawnych w Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym, Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania, nr 2
• Wartecka-Ważyńska A. (2005), Rola wybranych organizacji społecznych w kształtowaniu aktywności turystycznej młodzieży, Turystyka i Hotelarstwo, nr 8

Autor: Julia Strojna