Podstawy prawne spedycji w Polsce

Z Encyklopedia Zarządzania
Wersja z dnia 11:23, 19 maj 2020 autorstwa Sw (dyskusja | edycje) (Infobox update)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Podstawy prawne spedycji w Polsce
Polecane artykuły


Wśród podstawowych regulacji prawnych spedycji w Polsce wyróżnić należy:

  • umowy nazwane w Kodeksie cywilnym, takie jak umowa spedycji, umowa przewozu czy umowa składu, podstawową rolę odgrywa jednak w tym przypadku umowa spedycji, w której określona została rola spedycji w realizacji przepływu ładunku oraz główne prawa i obowiązki zleceniodawcy i spedytora,
  • przepisy szczegółowe, dotyczące postępowania ze szczególnymi rodzajami ładunku (np. Rozporządzenia Ministra Transportu Budownictwa i Gospodarki Morskiej, Ministra Infrastruktury i Rozwoju, Ministra Spraw Wewnętrznych),
  • umowy międzynarodowe dotyczące ogólnych zasad przewozów (np. COTIF w transporcie kolejowym, uchwały IATA w transporcie lotniczym, zawartość i forma międzynarodowego listu przewozowego CMR, TIR dotycząca wymagań celnych w transporcie drogowym, Reguły Hasko-Visbijskie i Reguły Hamburskie w transporcie wodnym),
  • umowy międzynarodowe, dotyczące postępowania ze szczególnymi rodzajami ładunków (np. ADR – przewóz drogowy materiałów niebezpiecznych, ADN – przewóz wodny materiałów niebezpiecznych),
  • Oświadczenia Rządowe, dotyczące dostosowań do umów międzynarodowych,
  • Ogólne Polskie Warunki Spedycji (OPWS) przygotowane w oparciu o przepisy Kodeksu cywilnego, z wykorzystaniem dobrych praktyk w działalności spedycyjnej opublikowane przez Polską Izbę Spedycji i Logistyki).

Bibliografia

  • Polska Izba Spedycji i Logistyki, www.pisil.pl, 2015;
  • Internetowy System Aktów Prawnych, isap.sejm.gov.pl, 2015

Autor: Tomasz Małkus